Πολλούς λόγους έχουν να αγωνιούν στην κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό…
Η επαπειλούμενη συγχώνευση της Εθνικής με την Αlpha…
Που δείχνει να καταρρέει και ως συμφωνία και κυρίως ως πραγματικότητα…
Η κλιμάκωση στα εθνικά μας θέματα και η διαφαινόμενη ένταση στο Αιγαίο…
Η έναρξη του διαλόγου επί του Ασφαλιστικού… Που ακόμα και με την περιορισμένη μορφή του είναι βέβαιον ότι θα προκαλέσει αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις…
Αλλά όλη αυτή η πίεση που αισθάνονται ότι δέχονται στην κυβέρνηση δεν είναι το μοναδικό τους πρόβλημα…
Οπως μαθαίνω, μια νέα συλλογιστική κυριαρχεί στο Μαξίμου…
Η άνοδος του συντηρητισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο…
Που αρχίζει να προβληματίζει, καθώς διανοίγει τις προοπτικές αλλαγής πολιτικών… Και θέτει επί τάπητος πιεστικά τη διαμόρφωση νέων συνθηκών σε πολιτικό και όχι μόνον επίπεδο…
Κόπωση…
Οι ενδείξεις για την άνοδο των συντηρητικών δυνάμεων παντού στην Ευρώπη είναι πολλές…
Η εκλογή του Ιρλανδού Κοξ ως προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η τελευταία…
Οπως και η επικράτηση του δεξιού Στόιμπερ ως υποψηφίου καγκελαρίου των Χριστιανοδημοκρατών στη Γερμανία…
Αλλά και οι νέες σχετικά κυβερνήσεις της Δεξιάς στην Ιταλία, στη Δανία κι αλλού…
Ολα αυτά συνθέτουν ένα τοπίο επανόδου των συντηρητικών δυνάμεων στα πράγματα, μετά μακρόχρονη διακυβέρνηση της Ευρώπης από τους Σοσιαλδημοκράτες…
Η εξέλιξη αυτή προβληματίζει και το Μαξίμου, που προσπαθεί να αντιληφθεί τι επιπτώσεις θα έχει αυτή η αλλαγή και στα ελληνικά πράγματα…
Το ερώτημα αυτό είναι ακόμα δύσκολο να απαντηθεί…
Κυρίως διότι το τοπίο δεν έχει ξεκαθαρίσει…
Το πιθανότερο είναι ότι η επάνοδος των Συντηρητικών είναι αποτέλεσμα της κόπωσης των εκλογέων παντού στην Ευρώπη…
Από τα πολλά χρόνια που οι σοσιαλδημοκράτες κυβερνούν τις χώρες αυτές… Και οι οποίοι εκ των πραγμάτων χρεώνονται και τις αρνητικές επιπτώσεις των επιλογών τους…
Οπως είναι και η εισαγωγή του ευρώ, που δεν είναι μόνον μια μεγάλη ευκαιρία και μια μεγάλη πρόκληση…
Αλλά συγχρόνως προκαλεί και αναταράξεις παντού όπου εφαρμόζεται…
Καθώς η προσαρμογή φυσιολογικά είναι δύσκολη και κρύβει κινδύνους…
Ρεύματα…
Μήπως υπό τις συνθήκες αυτές, σκέφτονται στην κυβέρνηση, πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στην πολιτική μας…
Μήπως, λένε, πρέπει να αναζητήσουμε νέες, πιο ρεαλιστικές προσεγγίσεις στην πολιτική μας, που αφορά πολλά και διαφορετικά ζητήματα…
Από την άλλη, όμως, τα ερωτήματα αυτά κάμπτονται από μια πραγματικότητα…
Μέχρι στιγμής οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί δεν δείχνουν να ακολουθούν μια συγκεκριμένη ιδεολογικο-πολιτική κατεύθυνση…
Στην Ισπανία ο Αθνάρ είναι μάλλον στη λογική του Τόνι Μπλερ…
Στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι διακατέχεται από προφανή λαϊκισμό και χρησιμοποιεί δημαγωγικές μεθόδους…
Στη Γερμανία ο Στόιμπερ δεν κρύβει τα ξενοφοβικά του συναισθήματα…
Παντού, οι Συντηρητικοί δείχνουν απλώς να εκμεταλλεύονται τη λαϊκή δυσφορία και μόνον…
Οπότε δύσκολα θα μπορούσε να υπάρξει πολιτική απάντηση σε αυτούς, κρίνουν στο Μαξίμου…
Και φοβούνται μήπως από το γενικότερο αυτό ρεύμα ευνοημένη τα μάλα βγαίνει η Ν.Δ…
Αρνήσεις…
Σήμερα ψηφίζεται στη Βουλή το νομοσχέδιο που περιλαμβάνει και τις διατάξεις για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών…
Οι συνδικαλιστικές τους οργανώσεις αντιδρούν με σφοδρότητα…
Και προφασίζονται πολλά και διάφορα…
Οπως για παράδειγμα ότι θα είναι… «κομματικού χαρακτήρα»…
Μα, με τη λογική αυτή, αφού κάποιο κόμμα πάντα θα βρίσκεται στην εξουσία, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν πρέπει ποτέ να αξιολογούνται…
Ομως είναι προφανές ότι όλα αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις…
Αλλά και οι μάλλον απλοϊκές παραστάσεις που στήνουν μπροστά στο υπουργείο Παιδείας…
Οταν υποκρίνονται τους… φυλακισμένους… Που δήθεν… «βασανίζονται» από τους… «κακούς» αξιολογητές…
Είναι προφανές ότι ως δημόσιοι υπάλληλοι οι εκπαιδευτικοί αρνούνται την αξιολόγηση…
Επιδιώκουν την ισοπέδωση και τον εφησυχασμό…
Αγνοώντας ότι πλέον το μέλλον της χώρας μας είναι εκ των πραγμάτων η άμιλλα και ο ανταγωνισμός…
Ομως αυτό που μου κάνει ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι επιδιώκουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επιβάλλουν στους μαθητές τους…
Τους αξιολογούν σε καθημερινή βάση…
Και μέσω των εξετάσεων, τους μαθαίνουν πώς να αναπτύσσουν την άμιλλα και τον ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Αλλά αυτά που διδάσκουν στους μαθητές τα αρνούνται για τους ίδιους…
Δάσκαλε, που δίδασκες…
Αποκαταστάσεις…
Δέχθηκα πολλά τηλεφωνήματα από φίλους αναγνώστες…
Οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι είτε απόστρατοι είτε εν ενεργεία στρατιωτικοί…
Που μου διαμαρτυρήθηκαν, και δικαίως, για τα όσα έγραψα χθες σχετικά με τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ…
Καθώς εκ παραδρομής ανέφερα ότι τον Παραγιουδάκη ως αρχηγό ΓΕΕΘΑ τον διαδέχθηκε ο Χαρβάλας…
Η πραγματικότητα είναι ότι νέος αρχηγός ΓΕΕΘΑ είναι ο στρατηγός Αντωνακόπουλος… Και ο αντιστράτηγος Χαρβάλας είναι ο νέος αρχηγός ΓΕΣ…
Αυτά προς αποκατάσταση της αληθείας…
Εορτασμοί…
Χαράς ευαγγέλια χθες στο γραφείο της Αννας Διαμαντοπούλου στις Βρυξέλλες…
Η επίτροπός μας και οι συνεργάτες της έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας, καθώς μία από τις πιο έγκριτες εφημερίδες του κόσμου…
Η βρετανική Financial Times εκφραζόταν με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια για την ίδια… Και για την πολιτική της στα θέματα απασχόλησης…
Ενώ στο σχετικό δημοσίευμα υπήρχε κι εκτενής αναφορά στην πολιτική της σταδιοδρομία…
Ενιωσαν τόσο μεγάλη χαρά οι της κυρίας Διαμαντοπούλου…
Που αποφάσισαν δικαίως να το γιορτάσουν…
Και πλημμύρισαν τα δημοσιογραφικά γραφεία στην Αθήνα με φαξ του συγκεκριμένου δημοσιεύματος…
