Χθες η «Καθημερινή» φιλοξένησε εκτενή επιστολή του επίκουρου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής κ. Κώστα Κωνσταντόπουλου με την οποία ισχυρίζεται ότι η απεργία των πανεπιστημιακών γιατρών (ουσιαστικά επί έναν χρόνο!) δεν έχει ως μόνη αιτία στενά και εγωιστικά συμφέροντα, αλλά… ευρύτερα και γενικότερα που έχουν σχέση με την ομαλή λειτουργία της Ιατρικής Σχολής, η οποία, ωστόσο, παραμένει κλειστή (ουσιαστικά επί έναν χρόνο) και οι φοιτητές έχουν ήδη χάσει έναν χρόνο σπουδών, χωρίς καμιά ελπίδα αναπλήρωσης. Προσφυέστατα χθεσινή εφημερίδα έγραφε σε κορυφαίο τίτλο της πρώτης σελίδας ότι 9.000 σπουδαστές της Ιατρικής Αθήνας και Θεσσαλονίκης είναι όμηροι της απεργίας των καθηγητών τους!
Σε δεύτερη και εκτενέστερη επιστολή του προς τον γράφοντα ο κ. K. Κωνσταντόπουλος απαριθμεί μερικά από τα προβλήματα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, στα οποία θα μπορούσε να προσθέσει και μερικά άλλα: π.χ. τον τρόπο εκλογής μελών ΔΕΠ μεταξύ φίλων, συγγενών και ομαδαρχών, ώστε αισίως να φτάσουν τα… 750, τον ορισμό διευθυντών κλινικής, χωρίς να υπάρχουν… οι αντίστοιχες κλινικές, τη διαχείριση της «λίστας» ασθενών, αλλά και τη διαχείριση κρεβατιών στις πανεπιστημιακές κλινικές. Και τέλος τη συστηματική διοχέτευση ασθενών σε ιδιωτικές κλινικές. Υπάρχει βεβαρημένη παράδοση, όπου οι γιατροί θεωρούν την πανεπιστημιακή κλινική… παράρτημα του ιδιωτικού ιατρείου και ο ασθενής πρέπει να περάσει πρώτα από το ιατρείο! Πιστεύω ότι δεν υπάρχει Ελληνας που να μην έχει προσωπική πείρα αυτών των δυσάρεστων φαινομένων.
Ακούω συχνά να λένε ότι οι Ελληνες, ως επιστήμονες, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από συναδέλφους τους της πιο ανεπτυγμένης χώρας και όσοι έχουμε το θλιβερό προνόμιο να θυμόμαστε πολύ παλαιότερα χρόνια έχουμε φωτεινά παραδείγματα κοινωνικής αλληλεγγύης από την πλευρά πολλών γιατρών. Πώς τα καταφέραμε και φτάσαμε σε τόσο τερατώδη στρέβλωση ενός ένδοξου επαγγέλματος, όπου «τα πολλά λεφτά» διαμορφώνουν πρότυπο συμπεριφοράς, είναι απορίας άξιον. Ομολογουμένως, για να φτάσουμε σε αυτό το κατάντημα οι κατά καιρούς κυβερνήσεις εργάσθηκαν πολύ περισσότερο από τους ίδιους τους γιατρούς.
Αυτά και άλλα πολλά είναι πράγματι τα προβλήματα της Ιατρικής Σχολής, αλλά και των ασθενών. Ομως, από πουθενά δεν προκύπτει ότι οι πανεπιστημιακοί γιατροί κάνουν αυτήν την τερατώδη απεργία («αποχή» υποκριτικώς και για γνωστούς λόγους την ονομάζουν), διεκδικώντας την επίλυση γενικότερων προβλημάτων σε μια μετωπική σύγκρουση με το κράτος. Αν θέλαμε να διερευνήσουμε τον χαρακτήρα αυτής της απεργίας, αν ήθελαν οι ίδιοι οι γιατροί, θα κατέληγαν ότι η απεργία τους είναι συντεχνιακή και ανήθικη. Συντεχνιακή, γιατί τα αιτήματά της είναι αποκλειστικά ιδιοτελή και έτσι διατυπώνονται στις ανακοινώσεις και στις προσφυγές στη Δικαιοσύνη. Ζητούν στην ουσία την απεριόριστη δυνατότητα να αλιεύουν πελατεία από τα δημόσια νοσοκομεία και να τη διοχετεύουν στα ιδιωτικά, όπου οι αμοιβές είναι πολύ μεγαλύτερες.
Κανένας δεν μπορεί να έχει αντίρρηση στην άσκηση ιδιωτικής ιατρικής. Αλλά με καθαρούς όρους και σε διαφανείς συνθήκες.
Ο χαρακτηρισμός ανήθικη απεργία είναι πράγματι βαρύς. Αλλά πώς θα χαρακτηρίζατε εσείς κ. K. Κωνσταντόπουλε, μια απεργία που εκβιαστικά χρησιμοποιεί ως ομήρους τους φοιτητές της Ιατρικής, οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με τις διεκδικήσεις των πανεπιστημαικών γιατρών και τη διένεξή τους με το κράτος; Τα εισοδήματα των πανεπιστημιακών δεν μειώθηκαν από την «αποχή», ίσως και να αυξήθηκαν επειδή, απερίσπαστοι πλέον, ασκούν την ιδιωτική ιατρική. Οι φοιτητές όμως της Ιατρικής, «αθώοι του αίματος τούτου» πληρώνουν με την καριέρα τους τα συμφέροντα των δασκάλων τους. H ηθική ζημία και απογοήτευση είναι ακόμη πιο μεγάλη. Γι’ αυτό η απεργία είναι εκβιαστική και ανήθικη.
Θα περίμενε κανείς ότι πανεπιστημιακοί γιατροί και κυρίως οι πανεπιστημιακές αρχές θα ασκούσαν, από χρόνια, την ακαδημαϊκή τους ανεξαρτησία και αυτονομία για την επίλυση των προβλημάτων που απαριθμεί ο κ. Κωνσταντόπουλος, αλλά και άλλων που… ξεχνάει, π.χ. της τεράστιας φοροδιαφυγής κατά την άσκηση της ιδιωτικής ιατρικής, που και αυτή διεκδικείται ως… ακαδημαϊκή αυτονομία. Ποτέ δεν ασχολήθηκαν με την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Ούτε καν ανακοίνωση διαμαρτυρίας δεν έχουμε. Οσο για το γιατί στην «αποχή» συμμετέχουν και πανεπιστημιακοί γιατροί που δεν έχουν ιδιωτικά συμφέροντα, αυτό το γνωρίζει καλύτερα ο επίκουρος καθηγητής κ. K. Κωνσταντόπουλος…
