Μέρες τώρα, τα κανάλια, φανατικά ενός άθλιου παιγνιδιού που θα μπορούσε να ονομαστεί «σκυταλοδρομία τού πανικού», έχουν περιλάβει τον Νέο Κόσμο, με αφορμή ένα θολό επεισόδιο βιασμού, τρομοκρατώντας τους κατοίκους περισσότερο κι από τον ίδιο τον άφαντο κακοποιό. «Τη δουλειά τους κάνουν» – αυτήν ξέρουν, αυτήν αγαπούν, από αυτήν κερδίζουν? αύριο-μεθαύριο θα βρουν άλλη γειτονιά να πλήξουν, άλλα Δημοτικά για να τα πολιορκήσουν με τις κάμερες και να επιτεθούν με σαδιστικές ερωτήσεις στα σχολιαρόπαιδα, τα οποία αναγκάζονται να πανικοβληθούν αναδρομικώς και πιθανόν διά βίου, και να συμπεράνουν ότι ο κόσμος είναι αποκλειστικά και πάντοτε κακός, άρα μόνο σαν εγκλωβισμένα κατοικίδια δεν απειλούνται. Για να διευκολύνει την εξάπλωση του φόβου, ο Δήμος Αθηναίων έχει εγκαταλείψει μέρες τώρα δίχως φως ένα σωρό δρόμους του Νέου Κόσμου, κεντρικούς και παράμερους. Κι όμως. Μια φορά κι έναν καιρό, ο δήμαρχος είχε τάξει ότι θα εξωραΐσει τον λόφο Λαμπράκη -που φέρεται σαν εστία δράσης του κακοποιού- με κολυμβητήρια και υπόγεια πάρκινγκ και… Κι όμως. Εχει γραφτεί ότι ο δήμαρχος μπαίνει στο αστραφτερό αυτοκίνητο μαζί με τους εκάστοτε επίσημους προσκεκλημένους του, κι αν τύχει να δει καμένη λάμπα τηλεφωνεί πάραυτα στις υπηρεσίες του και προστάζει οργισμένος να δράσουν ακαριαία. Κι όμως. Ενα μήνα πριν, μυριάδες λαμπιόνια έκαιγαν την καλαισθησία στο Σύνταγμα, και δεν περίσσεψε κανένα για τη γειτονιά του Νέου Κόσμου που, ταλαιπωρημένη από ένα ακραίο γεωγραφικό φαινόμενο, βρίσκεται πεντέμισι ολόκληρα λεπτά από το μακρινότατο κέντρο.
Κι όμως. Εβδομάδες τώρα, για τους δημάρχους μαλώνουμε, κόμματα και κανάλια και πολίτες, και για τους νομάρχες. Για το ποιος ή ποια ταιριάζει στην Αθήνα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, με κριτήριο όχι το ενδιαφέρον του για την πόλη αλλά τη φήμη του και τις φιλοδοξίες του. Εν τω μεταξύ, ο πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι οι δημοτικές εκλογές θα είναι ένας επιπλέον «αγώνας ανάμεσα στο Φως και στο Σκότος». Μα την Αθηνά, να εννοεί ότι πρέπει επιτέλους να φωτιστούν οι δρόμοι του νέου, εκσυγχρονισμένου κόσμου μας;
