Μπορεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Χρήστος Πρωτόπαπας, να διατρανώνει πως «δεν θα κάνουμε σε κανέναν τη χάρη(;) να γυρίσουμε στο προ του συνεδρίου κλίμα…», αλλά η αίσθηση που γενικώς υπάρχει στον κόσμο (και δεν την καλλιεργούν «τα MME…», όπως στο παρελθόν έχει «καταγγείλει» η κυβέρνηση!) είναι πως πράγματι το κυβερνών Κίνημα, πριν καλά καλά περάσουν τρεις μήνες από το πρόωρο και πολυδιαφημισθέν ως «ενωτικό και αναγεννητικό» μετά τη λήξη του συνέδριο, όντως «ξανακύλησε» (για να χρησιμοποιήσουμε… ιατρικό όρο!) στην εσωστρέφεια και την ενδοκομματική παθογένεια από την οποία τόσο σοβαρά είχε ασθενήσει πριν από 10 μήνες και αναγκάσθηκε να καταφύγει σε… συνεδριακές «γαργάρες». Εκ του αποτελέσματος, δικαιούται ο καθείς να συνάγει το συμπέρασμα ότι αυτό από το οποίο πάσχει το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι ένα απλό «κρυολόγημα» που περνάει με… γαργάρες και ασπιρίνη, αλλά κάτι πολύ πιο σοβαρό, που πρέπει να εντοπισθεί γρήγορα και έγκαιρα, να γίνουν οι απαραίτητες «καλλιέργειες» για να βρεθεί ποιο είναι το κατάλληλο «αντιβιοτικό», και να αρχίσουν να το παίρνουν δίχως χρονοτριβή και με συνέπεια. O κίνδυνος… «περί πνευμονίας», ελλοχεύει!
Στο προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο, ο υπουργός Εσωτερικών και μέχρι πρόσφατα γραμματέας του Κινήματος κ. Κώστας Σκανδαλίδης, διαπίστωσε (και το ‘πε ευθέως – γιατί και άλλοι το ‘χουν διαπιστώσει μέσα στην κυβέρνηση αλλά… σιωπούν αιδημόνως!) ότι το πολιτικό κλίμα έχει επιβαρυνθεί επικίνδυνα, και ζήτησε προκειμένου να ανακάμψει η κυβέρνηση, να αναληφθούν πρωτοβουλίες από το κόμμα και να βελτιωθούν οι όροι συνεργασίας μεταξύ των υπουργών. Δηλαδή, αν καταλαβαίνουμε σωστά, για να ανακάμψει η κυβέρνηση, πρέπει να… πάρει πρωτοβουλίες το κόμμα; Και ποιο είναι, από ποιους αποτελείται «το κόμμα» – και προς ποία κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν οι «πρωτοβουλίες» του; Κόμμα, ας πούμε, είναι τα συνδικαλιστικά ηγετικά στελέχη που πρόσκεινται στο κυβερνών Κίνημα, που πήραν πρωτοβουλίες πριν από 10 μήνες, όταν ξέσπασε το Ασφαλιστικό – κατά τι οι «πρωτοβουλίες» τους βοήθησαν στο να… βελτιωθεί το τότε κλίμα για την κυβέρνηση;
Αλλά, κόμμα είναι και οι βουλευτές, που όταν αναλαμβάνουν «πρωτοβουλίες» είτε, παλιότερα, υπό μορφήν προτάσεως για νομοθετική εξασφάλιση του «εγγυημένου κατώτατου εισοδήματος» (που αποτελεί και… προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ!) είτε πρόσφατα για την έναρξη διαλόγου που θα οδηγήσει σε επίλυση το μείζον πρόβλημα του Ασφαλιστικού, κατηγορούνται για… υπονόμευση και «εχθρική πράξη»! Και μπορεί μεν ο πρωθυπουργός να υπαινίσσεται ευθέως ότι τέτοιες πρωτοβουλίες εξυπηρετούν σκοπιμότητες και… αλλότρια συμφέροντα (που, όντως, δεν αποκλείεται να εξυπηρετούν – αλλά το… περίεργο είναι ότι αυτά τα συμφέροντα κατορθώνουν να «προσυπογράφονται» τη μια φορά από 70 και την άλλη από 45 βουλευτές, και ο αριθμός δεν είναι μικρός και σίγουρα κάτι δείχνει!) για τον κόσμο, όμως, και νομιμοποιητική βάση έχουν και αναφέρονται σε υπαρκτά και χρονίζοντα ζητήματα…
Είπε, ακόμη, ο κ. Σκανδαλίδης ότι για να βελτιωθεί το δυσμενές για την κυβέρνηση κλίμα, θα πρέπει να βελτιωθεί η… συνεργασία μεταξύ των υπουργών! Θα περιμέναμε να πει κάποιος ότι το κλίμα για την (όποια) κυβέρνηση, βελτιώνεται στο κοινωνικό επίπεδο από την παραγωγή έργου, την επίλυση προβλημάτων, την επίδειξη σοβαρότητος και αξιοπιστίας, τη συνέπεια μεταξύ εξαγγελιών και αποτελεσμάτων – προσπαθειών, έστω!
Αν αυτά υπήρχαν και τα διαπίστωνε ο κόσμος, οι σχέσεις και η συνεργασία (για την οποία, επιτέλους, υπεύθυνος «οπλονόμος» δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον πρωθυπουργό!) μεταξύ των υπουργών, θα περνούσαν σε δεύτερη μοίρα, αλλά στο κάτω κάτω, αν ο επικεφαλής της κυβέρνησης διαπιστώσει ότι η «ομάδα» του δεν συνεργάζεται, κάνει κάτι, αλλάζει «παίκτες» και δεν το… διαπιστώνει καταγγελτικά!
Επιχειρεί μια τομή στην υγεία ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος κι όλο αυτό το διάστημα που βάλλεται συστηματικά από πανεπιστημιακούς και συντεχνίες, δεν βγήκε OYTE ΕΝΑΣ συνάδελφός του στην κυβέρνηση να υποστηρίξει όχι τον ίδιον, αλλά το εγχείρημά του – θα λέγαμε με θλίψη ούτε καν (τουλάχιστον όσο γενναία και ξεκάθαρα έπρεπε…) ο «συναρμόδιός» του σε κάποια σημεία της διαμάχης που έχει ξεσπάσει υπουργός Παιδείας και βγήκε και «παραπονούμενος» ο υπουργός Πολιτισμού κ. Βενιζέλος στο υπουργικό συμβούλιο, να θέσει θέμα «ελλιπούς ενημέρωσης» των μελών του για την ουσία των θεμάτων που δημιουργούν τριβές στην υγεία και την παιδεία – παρά ταύτα, όμως ο κ. Βενιζέλος φαίνεται πως… κατόρθωσε να εξασφαλίσει την «ενημέρωση» που χρειαζόταν, για να «υπερασπισθεί» (με τρόπο και έμμεσα…) τον παραιτηθέντα υφυπουργό Εξωτερικών κ. Γιάννη Ζαφειρόπουλο. «Ισως να το έκανε επειδή η κόντρα του Ζαφειρόπουλου με τον υπουργό Εξωτερικών, σε κάποιο βαθμό πλήττει το κύρος και το ίματζ του Παπανδρέου, που έρχεται πρώτος ως πιθανός διάδοχος του Σημίτη…», όπως με συντροφική κακεντρέχεια παρατηρούν κάποιοι σε κυβέρνηση και κόμμα…
Ο κ. Σημίτης, διακήρυξε ότι «είναι αποφασισμένος να βάλει τέρμα στην εσωστρέφεια!» – μαζί του εμείς! Μπας και με… λιγότερη εσωστρέφεια κατορθώσει η κυβέρνηση να παράγει έργο και αποτέλεσμα, που πρέπει να είναι και… το βασικό της μέλημα! Αλλά ας θέσει τέρμα με όποιον τρόπο κι όποιο κόστος αυτός επιλέξει. Δεν είναι η πρώτη φορά που το λέει, αλλά πάντα στο «διά ταύτα», την ώρα δηλαδή των αποφάσεων και ενδεχομένως των κυρώσεων ή των δραστικών αλλαγών, καταφεύγει στην ήπια πολιτική του της τήρησης ισορροπιών, σεβασμού ευαίσθητων συσχετισμών και αποφυγής ρήξεων.
Και τι, δηλαδή, σημαίνει ακριβώς «εσωστρέφεια»; Το ότι σχεδόν το σύνολο ΠΑΣΟΚ και κυβέρνησης αντιτίθενται -δημοσίως και επωνύμως!- στην πολιτική τού «σκληρού ροκ» που έχει υιοθετήσει (μόνος του; Και αν όχι βάσει ποιων συλλογικών αποφάσεων;) ο γραμματέας του κόμματος, που «με μισή καρδιά» τον καλύπτει (όπως λένε οι συνεργάτες του…) ο ίδιος ο πρωθυπουργός; Μα ο κ. Λαλιώτης δεν εξελέγη (στην ουσία πριν καν γίνει το συνέδριο!) στη θέση αυτή πανηγυρικά και με τις «ευχές» όλων των στελεχών, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον πρόεδρο του κόμματος; Πότε πρόλαβε μέσα σε… δυόμισι μήνες να εκτραφεί αυτή η εσωστρέφεια, την επαύριο του «αναγεννητικού-ενωτικού» συνεδρίου, με το που… τελείωσε η προηγούμενη; Καλό Σαββατοκύριακο.
