Υπονομευτές…
…Η ορχήστρα αρχίζει ξανά τα «φάλτσα». O… μαέστρος εκνευρίζεται – και δεν το κρύβει! Αραγε, τι φταίει;
Ο μαέστρος είχε προσπαθήσει πολύ. Πρόβες έκανε (την πρώτη περίοδο), τη σύνθεση της ορχήστρας άλλαξε (με μίνι ή με κάπως μεγαλύτερους ανασχηματισμούς), μέχρι και στη βοήθεια του κοινού προσέφυγε (εκλογές και συνέδριο) για να βελτιώσει την κατάσταση. Μάταια, όμως…
Χθες άκουγα τον κ. Μιχάλη Νεονάκη -εκ των κορυφαίων στελεχών του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ, να λέει σε μια ραδιοφωνική εκπομπή ότι στην πολιτική κρινόμαστε όχι τόσο για τις προθέσεις μας, όσο καλές κι αν μπορεί να είναι αυτές, αλλά εκ του αποτελέσματος. Ορθόν! Ορθότατον… Και βεβαίως, ο κ. Νεονάκης με τον τρόπο αυτόν προσπαθούσε να πει ότι μπορεί οι «45» βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με την πρωτοβουλία τους για το Ασφαλιστικό να μην είχαν κακές προθέσεις. Ωστόσο, προκάλεσαν νέα αφορμή για εσωστρέφεια και εσωκομματικές συγκρούσεις.
Ας δούμε, όμως, το θέμα και από την άλλη πλευρά: O κ. K. Σημίτης μπορεί γενικώς να είχε ή και να εξακολουθεί να έχει τις καλύτερες των προθέσεων. Το αποτέλεσμα, όμως, τι καταδεικνύει; Τα φάλτσα μιας ορχήστρας η σύνθεση της οποίας είναι απολύτως της δικής του επιλογής, τι αποδεικνύουν; Οτι έχουν γίνει κάποια λάθη: ή (πάλι!) στην επιλογή των μελών της ορχήστρας ή (ξανά) στον τρόπο με τον οποίο την διευθύνει ή -ίσως- στις … παρτιτούρες»! Ή σε συνδυασμό όλων αυτών.
Και τι μπορεί, άραγε, να γίνει ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα; Υπό άλλες συνθήκες, κανείς θα μπορούσε να πει ότι τη λύση μπορεί να δώσει ένα Συνέδριο. Το «όπλο» αυτό, όμως, έχει ως γνωστόν χρησιμοποιηθεί προσφάτως από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Ανασχηματισμός; Μα, τον… απεχθάνεται ο κ. Σημίτης, διότι αν μη τι άλλο, του θυμίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Εκλογές; Μα κανείς δεν είπε ότι ο πρωθυπουργός επιθυμεί να αυτοκτονήσει πολιτικά! Οπότε;
Υπάρχει και η λύση των «πειθαρχικών μέτρων» εναντίον, πλέον, όλων όσοι, κατά την άποψή του, υπονομεύουν τη λειτουργία και φθείρουν την εικόνα του κυβερνώντος κόμματος. Εναντίον όλων όσοι, κατά τη γνώμη του, υπονομεύουν τον ίδιο και πλήττουν την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης. Ωστόσο, από το σημείο αυτό αρχίζουν οι μεγάλες δυσκολίες…
Από ποιον να ξεκινήσει; Από τον κ. Θ. Τσουκάτο, τον πρώην στενότατο συνεργάτη του, στις ικανότητες του οποίου στηρίχθηκε τα δύσκολα για τον εκσυγχρονισμό χρόνια κατά τα μέσα της δεκαετίας του ’90; Από τον κ. Θ. Πάγκαλο, με τον οποίο συνέτρωγε στο περίφημο «δείπνο των 4», όπου το μενού περιελάμβανε ως κύριο πιάτο τη διαδοχή του A. Παπανδρέου;
Φυσικά, θα ήταν ευκολότερο το έργο, εάν οι «υπονομευτές» εντοπίζονταν στο στρατόπεδο της (λεγόμενης κάποτε) εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Εάν οι «εχθροί» βρίσκονταν εκτός των γραμμών της εκσυγχρονιστικής πτέρυγας. Δεν υπάρχει, όμως, εδώ και αρκετό καιρό τέτοιο στρατόπεδο. Οι πολιτικές ήττες των «παλαιοκομματικών» (όρος, ίσως αδόκιμος, αλλά κάνουμε χρήση του για να συνεννοούμαστε), τους σκόρπισαν στους πέντε ανέμους και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Και αφού οι εκσυγχρονιστές δεν είχαν αντίπαλο απέναντί τους, άρχισαν να επιδίδονται σε εμφυλιοπολεμικές κινήσεις και δραστηριότητες. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε σήμερα για ακόμη μία φορά!
Αναπόφευκτη εξέλιξη; Φυσικά όχι! Εάν υπήρχε κοινό και ισχυρό όραμα, εάν υπήρχε (εκσυγχρονιστικό) σχέδιο και συγκεκριμένο πρόγραμμα, οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- θα ασχολούνταν με αυτό και θα μοχθούσαν για την υλοποίησή του. Σήμερα, ελάχιστοι είναι εκείνοι οι οποίοι δείχνουν να πιστεύουν στην ύπαρξη ενός οράματος και ακόμη πιο λίγοι εκείνοι που το πιστεύουν κιόλας. Αντιθέτως, οι περισσότεροι είτε βαδίζουν «τοίχο-τοίχο» με έντονο τον φόβο ενός πιθανού «πισώπλατου συντροφικού μαχαιρώματος» είτε βγαίνουν στα κεραμίδια με μοναδικό στόχο και σκοπό να δηλώσουν ότι «πλέον, δεν συμφωνούν σε όλα, με εκείνον και εκείνους στην υγεία των οποίων έπιναν το γλυκό νερό της εκσυγχρονιστικής εξουσίας, μεταπηδώντας (αρκετοί εξ αυτών) χωρίς να κρατούν τα προσχήματα από την… παπανδρεϊκή γη, στον… σημιτικό πλανήτη.
«Επιθετική απάντηση»…
Τι άλλο απομένει να δούμε στο αμέσως προσεχές μέλλον; Οι εκδοχές περί των πιθανών εξελίξεων είναι λίγες (όσες ακριβώς και οι ελπίδες του πρωθυπουργού να απεγκλωβιστεί από τα αδιέξοδα). Ας δούμε, λοιπόν, τις πιθανολογούμενες (νέες) πρωτοβουλίες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ:
Πρώτον, να πάρει ο πρωθυπουργός τη μεγάλη απόφαση και λαμβάνοντας το γνωστό και εσχάτως επαναλαμβανόμενο -μέσω των δημοσκοπήσεων- μήνυμα της ελληνικής κοινωνίας, να αλλάξει ριζικά την κυβέρνησή του και να συνθέσει άλλη, αποτελούμενη αποκλειστικώς από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας (αυτό δεν δείχνουν τα γκάλοπ ότι προτιμούν οι Ελληνες ψηφοφόροι; Πρωθυπουργό Σημίτη σε κυβέρνηση Ν.Δ.)… Ετσι, θα απαλλαγεί από ενοχλητικές για εκείνον παρουσίες, «από το κακό ΠΑΣΟΚικό παρελθόν»!
Δεύτερον, να υιοθετήσει τις εισηγήσεις ορισμένων εκ των συμβούλων του και να οξύνει τους τόνους έναντι οποιουδήποτε (προσώπου-καταστάσεως-πράγματος) εκτιμάται ότι λειτουργεί υπονομευτικά για τον ίδιο. Ετσι, πέραν των κ. Τσουκάτου, Πάγκαλου, Παπουτσή, Αρσένη κ.ά., μπορεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με τόλμη -επί παραδείγματι- να καταγγείλει δημοσίως: τη … σταγόνα που απείλησε πρόσφατα να πνίξει εγκαίνια ενός TEE! Τους πολίτες οι οποίοι αρρωσταίνουν και αναγκάζονται να πηγαίνουν στα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα να αναδεικνύονται τα προβλήματα του ΕΣΥ! Τους μικροσυνταξιούχους, τους χαμηλόμισθους και τους ανέργους, οι οποίοι με την ύπαρξή τους και μόνο εκθέτουν τη χώρα μας διεθνώς και αναγκάζουν την κυβέρνηση να ασχολείται με το έργο της πραγματικής σύγκλισης, ενώ θα μπορούσε π.χ. να προωθήσει προγράμματα «Ανάπτυξης ερευνητικών κέντρων και τεχνολογικών πάρκων, σε τομείς νέας γνώσης και τεχνολογίας» (απόσπασμα από σχέδιο κυβερνητικών δράσεων υπό τον γενικό τίτλο «Ελλάδα 2004»!). Εξαιρετικό, έτσι;
Μπορεί, επίσης, να καταγγείλει: τα τρόφιμα που καταναλώνουν οι Ελληνες, το κλίμα στη χώρα μας και τον τρόπο ζωής μας, αφού εξαιτίας τους, οι κάτοικοι της Ελλάδας ζουν περισσότερο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τα γνωστά προβλήματα στο Ασφαλιστικό. Το Αιγαίο διότι αποτελεί αιτία και αφορμή πρόκλησης προβλημάτων με τον γείτονά μας. Τους τρομοκράτες διότι δεν κάθονται σε μια μεριά να συλληφθούν. Τον κ. Παναγιώτη Φασούλα διότι, εκτός του ότι συνυπογράφει κείμενα του Τσουκάτου, επιμένει κατά τρόπο αυθάδη να είναι τόσο, μα τόσο ψηλός!
Τρίτον, να διοργανώσει μεγάλη ανοιχτή συναυλία, με τους κ. Γ. Νταλάρα και Τζ. Πανούση, για τη στήριξη του προγράμματος εθελοντισμού «Εκσυγχρονισμός 200τόσο». Ηδη, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, γυρίζονται δοκιμαστικά για τη διαφήμιση του γεγονότος, με τον κ. Ντ’ Αλέμα να λέει «θα είμαι κι εγώ εκεί»!
Αντί επιλόγου…
Με «αδέσποτα ζώα» παραλληλίζει (δήθεν με διάθεση χιούμορ) τους αριστερούς ψηφοφόρους κάποιος – ο οποίος έχει την τύχη να εργάζεται σε εφημερίδα της οποίας η σοβαρότητα δεν αμφισβητείται. Τουλάχιστον, υπάρχει(;) Κώδικας Δεοντολογίας. Διότι από ντροπή, έστω και… αδέσποτη, δεν φαίνεται να «περισσεύει».
