Φωτιές στα δάση, ξεστρατισμένες φάλαινες, κολυμβητικοί αγώνες, τρομοκρατία σε εξάρθρωση και τρομοκρατία σε επίθεση, παντού στον κόσμο, αστέρες του τένις και του μόντελινγκ, αγκαλιές στα βάθρα και στην πασαρέλα της ζωής. Οι εικόνες που αναμεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία αυτές τις ημέρες μιλούν για ανείπωτο πόνο και υπεράνθρωπη προσπάθεια. Δάκρυα χαράς και δάκρυα συντριβής ενώνονται σε ένα μεγάλο ποτάμι ανθρώπινης περιπέτειας. Οι δυσάρεστες ειδήσεις δεν αποκλείουν τις θετικές και ακόμη και μέσα στις θλιβερές στιγμές το ανθρώπινο μεγαλείο αναδεικνύεται. Το είδαμε στους δικούς μας σεισμούς και το είδε ο κόσμος όλος την 11η Σεπτεμβρίου 2001.
Ετσι και τώρα, σε μικρότερη κλίμακα το γεγονός, αλλά η ανθρώπινη προσπάθεια ίδια, οι φωτιές που κατατρώγουν τα πυκνά δάση του Ορεγκον αυτές τις μέρες του καλοκαιριού αναδεικνύουν σε πρωταγωνιστές τους πυροσβέστες που αναμετρούνται με τις φλόγες και τον πύρινο αέρα. Στην άλλη άκρη της Αμερικής, στον Ατλαντικό, στις ακτές της Μασαχουσέτης, οι φάλαινες που ξεβράστηκαν σαν ακυβέρνητες βάρκες, προκάλεσαν ένα μοναδικό συντονισμό ανθρώπινης προσπάθειας για τη διάσωσή τους. Ορισμένες όντως επιβίωσαν, άλλες έχασαν τη μάχη, όπως αυτή της φωτογραφίας… Ακόμη όμως και νεκρή, η φάλαινη προσφέρει στον άνθρωπο. Τα δόντια της είναι πολύτιμα. Πάνω της σκυμμένη, με προσήλωση χειρούργου, ένα μέλος του Κέντρου Φαλαινών της Μασαχουσέτης δίνει τη δική της μάχη για τον άνθρωπο.
Στην άλλη πλευρά του ωκεανού, πιο κοντά μας, στο Βερολίνο διεξάγονται οι 26οι Κολυμβητικοί Αγώνες. Οι καταδύσεις προσφέρουν το μεγάλο θέαμα και οι δύο Ρώσοι που πήραν το χρυσό, Ντιμίτρι και οι δύο, Σαουτίν και Μπαϊμπάκοφ, απέσπασαν τον παγκόσμιο θαυμασμό για τον άρτιο συγχρονισμό τους, που προϋποθέτει την ύψιστη προσπάθεια για ένα σκοπό. Κρατάμε αυτές τις στιγμές ως αντίβαρο σε όσα σκοτεινά συμβαίνουν και σε όσα σκοτεινότερα μπορεί να συμβούν. Πάντα υπάρχει το μεγαλείο του ανθρώπου, που δυστυχώς μπορεί να μεγαλουργήσει και στο έγκλημα. Οι πυροσβέστες, οι κολυμβητές, οι φαλαινοσώστες μας δίνουν το ευγενές αντίβαρο…