Διαμαρτυρόταν σε κάποια πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή συνεντευξιαζόμενος τεχνοκράτης για το συντεχνιακό πνεύμα που διακρίνει -αλλά καθ’ υπερβολήν, όπως επεσήμανε- όλην την ελληνική κοινωνία, κάθε φορά που ένα εκσυγχρονιστικό μέτρο, που μακροπρόθεσμα θα αποβεί υπέρ του γενικού «καλού», αγγίζει συγκεκριμένα συμφέροντα ή «κεκτημένα» κοινωνικών ομάδων ή επαγγελματικών κλάδων. Και έφερνε ως παράδειγμα, μέσα από την επικαιρότητα, την πρόσφατη απεργία των ταξιτζήδων που δεν θέλουν να δεχθούν την υποχρεωτική έκδοση αποδείξεων για τις «κούρσες» που κάνουν, και την απεργία των εργαζομένων στη ΔΕΗ, που αντιτίθενται στα κυβερνητικά σχέδια (που εναρμονίζονται απλώς με τις κοινοτικές ντιρεκτίβες…) για την απελευθέρωση της ενέργειας. «Πώς μπορεί μια κοινωνία να εκσυγχρονιστεί, αν σε κάθε βήμα προόδου, σε κάθε μέτρο που θα αποβλέπει στην ίση και δίκαιη αντιμετώπιση όλων των πολιτών, χωρίς προνόμια και διακρίσεις, ξυπνούν το συντεχνιακό πνεύμα και… τα «ρετιρέ» (σ.σ.: αυτό, βεβαίως, πήγε «καρφωτό» για τους εργαζομένους στη ΔΕΗ!) που απειλούν με απεργίες και αντιπαραθέσεις;», διηρωτάτο ο τεχνοκράτης.
Δεν θα διαφωνήσουμε. Σε ολόκληρο τον κόσμο, τα ταξί κόβουν αποδείξεις και ποτέ κανείς επαγγελματίας δεν… διαμαρτυρήθηκε πως «με τέτοιες συνθήκες δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του!». Είναι, απλώς, απολύτως σίγουρο πως οι «ταρίφες» δεν θέλουν να φορολογηθούν βάσει του «τζίρου» που κάνουν και που μάλλον είναι μεγαλύτερος από το «τεκμήριο» που ισχύει, σκέπτονται τι θα γίνει αν κόβουν αποδείξεις (και πώς;) και για τις διπλο-τριπλομισθώσεις κ.λπ. Το ‘πε, άλλωστε, πολύ… γλαφυρά και με αφοπλιστική ειλικρίνεια ένας συνδικαλιστής εκπρόσωπος των ταξιτζήδων: «μωρέ, από τους… αναιμικούς ζητάνε να πάρουν αίμα;». Με άλλα λόγια: καλά μωρέ θεομπαίχτες, εδώ γίνεται της παλαβής με τη φοροδιαφυγή τρισεκατομμυρίων, εδώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες με τις «αβάντες» των «οφ σορ» στις οποίες «φορτώνουν» βίλες, σκάφη, αεροπλάνα, δεν πληρώνουν μία, εδώ η διαφθορά, το αλισβερίσι, η αδιαφάνεια, ο εύκολος και παράνομος πλουτισμός έχει γίνει «στάτους σίμπολ», και σεις πάτε με τις ταμειακές στα ταξί να… «πάρετε αίμα από τους αναιμικούς»;
Με… πόνο στην καρδιά, δεν θα διαφωνήσουμε ούτε με αυτήν την «άποψη» που με τον τρόπο τους (και βεβαίως «επιχειρηματολογώντας» μπας και τη γλιτώσουν και εξασφαλίζουν τα συμφέροντά τους!) λένε οι ταξιτζήδες. Φυσικά και σε μια ευνομούμενη πολιτεία οι ΠΑΝΤΕΣ οφείλουν να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, φορολογικές και τις όποιες άλλες – αλλά οι ΠΑΝΤΕΣ, και οι… «υπερτασικοί» και οι «αναιμικοί»! Στην Ελλάδα το πρόβλημα της φοροδιαφυγής ταλανίζει την εθνική οικονομία (αν και… άλλοι τεχνοκράτες λένε ότι το «μαύρο χρήμα», όπως και η «μαύρη εργασία», μπορούν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις να λειτουργήσουν ως «ατμομηχανές»…) δεκαετίες ολόκληρες και επιτέλους κάτι, κάπως, κάποτε, πρέπει να γίνει για να αντιμετωπισθεί!
Αλλά, βρε αδελφέ, ακόμη και για… επικοινωνιακούς λόγους, δείτε ως πολιτεία πώς «στριμώχνεις» τους χοντροφοροφυγάδες (το… 1‰ του τζίρου των οποίων είναι τριπλάσιο από τον τζίρο των ταξί όλης της Ελλάδας!) αυτούς που έχουν και τους… μηχανισμούς και τις τεράστιες ευκαιρίες να τη γλιτώνουν, και μετά «τσίμπα» και τους ταξιτζήδες, και τις «λαϊκές» κι όποια άλλη τάξη θέλεις! Και πριν… σπεύσει το υπουργείο Οικονομίας να μας αντιτάξει πως «αυτό κάνουμε με τους ελέγχους που πλήθυναν αυξήθηκε η φορολογική απόδοση των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά και οι ειλικρινέστερες δηλώσεις…», ας του υπενθυμίσουμε πως πράγματι «κάτι» έχει αρχίσει να γίνεται, αλλά με αργούς ρυθμούς, σε MIKPO αριθμό επιχειρήσεων και με μια υποδομή που… μάλλον δείχνει να προτιμάει τις κάθε τόσο «ρυθμίσεις» και «κλεισίματα ανέλεγκτων υποθέσεων», για να γεμίζει τα άδεια ταμεία…
Για την απεργία των εργαζομένων στη ΔΕΗ, κι εδώ τα επιχειρήματα που διατυπώνονται εναντίον του «συντεχνιακού» πνεύματος των συνδικαλιστών ακούγονται λογικά: αφού επιλέξαμε (και σωστά!) να ενταχθούμε στο μεγάλο ευρωπαϊκό κλαμπ, αναγκαστικά θα παίξουμε με τους κανόνες του – όχι θέλουμε τα κονδύλια, τις επιδοτήσεις, τα «καλά» της E.E., αλλά όποια ντιρεκτίβα δεν μας αρέσει, την… πολεμάμε. Κι άλλωστε αν η απελευθέρωση της αγοράς στην ενέργεια, γίνει με σωστούς όρους και αναπτυχθεί υγιής ανταγωνισμός, το πιθανότερο είναι ν’ αποδειχθεί επωφελής για τον καταναλωτή…
Πάει να γίνει έτσι, όμως, η «απελευθέρωση» στην Ελλάδα; Γιατί οι πληροφορίες που σεργιανίζουν (και δη αρκούντως στοιχειοθετημένες!) λένε πως κάποιοι γνωστοί επιτήδειοι ασκούν πιέσεις (ξέρουν και «πώς» και με τη βοήθεια «ποίων» να το κάνουν…) ώστε τα (πολλά, πάρα πολλά!) κεφάλαια που απαιτούνται για να δημιουργηθούν σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, να μην τα… βάλουν αυτοί, αλλά στην ουσία η… ίδια η ΔΕΗ, το κράτος δηλαδή, με τη μέθοδο της «προαγοράς» (και δη σε συγκεκριμένη υψηλή τιμή που θα διαμορφώσουν οι «παραγωγοί») ηλεκτρικής ενέργειας που ΘΑ παράγουν οι ιδιώτες, – με το συμπάθιο κι όλας, αλλά… έτσι, γινόμαστε κι εμείς επιχειρηματίες! Αλλος να βάζει τα κεφάλαια, εμείς απλώς να κάνουμε τους… «ενδιάμεσους» (στα Ιόνια ο όρος αποδίδεται και με το «νταβατζής»…), ξένες εταιρείες να κάνουν τη δουλειά, και στο τέλος να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι – και το ρεύμα, το… προαγορασμένο για κάμποσα χρόνια, πανάκριβο!
Υπομονή, αδέρφια…
Τον βίο αβίωτο έχουν κάνει όλα αυτά τα έργα που γίνονται στο Λεκανοπέδιο για τα εκατομμύρια των «Αθηναίων»! Το κυκλοφοριακό, μια πραγματική κόλαση (προχθές, 8.15΄ βραδάκι, κάναμε τη διαδρομή Χίλτον-Γηροκομείο, σκάρτα 2,5 χιλιόμετρα, σε… 1 ώρα και 10 λεπτά!), ήδη επιβαρυμένη λόγω «νέφους» ατμόσφαιρα, ακόμη πιο ανυπόφορη με τα «σωματίδια» και τον… μπουχό της σκόνης «λόγω έργων», κάθε γειτονιά και εργοτάξιο, και τις περισσότερες ώρες της μέρας ένα συνεχές, υπόκωφο, απροσδιόριστο βουητό, που σου σπάει τα νεύρα…
«Ακόμη τούτο το καλοκαίρι…»! Εν όψει Ολυμπιάδας τα «δίνουμε όλα» (μετά την Ολυμπιάδα, θα ‘χουμε… άλλα προβλήματα: η ανεργία, η απραξία στον κατασκευαστικό τομέα, η πτώση του ρυθμού ανάπτυξης, θα μας ψυχοπλακώσουν τόσο, που θα αναπολούμε… τις τωρινές μέρες ταλαιπωρίας μας!), άρα απαιτείται υπομονή! Δύσκολο, βέβαια, με τέτοια… «σκοτούρα», και έναν καύσωνα να σου «κάθεται» από πάνω – και την περίοδο της θερινής άδειας αρκετά μπροστά ακόμη!
Εργα, καύσωνας και… Σαββατοκύριακο – για να προσέχουν λίγοι όσοι συνήθως επιλέγουν για τις λουτρικές αποδράσεις τους Ραφήνες, Λούτσες και άλλα Μεσόγεια γενικά! Από χθες το βράδυ, ξηλώνεται η «γέφυρα στο Σταυρό» (σήμα κατατεθέν -όχι μόνο της περιοχής, αλλά και της κλασικής νεοελληνικής… προχειρότητας και τσαπατσουλιάς: στήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’70, επί υπουργίας Τζαννετάκη αν δεν κάνουμε λάθος, στα εγκαίνιά της… υπέστη μια ψιλοκαθίζηση, και ενώ εξ αρχής επρόκειτο να λειτουργήσει «προσωρινά», κράτησε… 25 ολόκληρα χρόνια!) και γενικά με τις «ρυθμίσεις» στο κυκλοφοριακό, τις μονοδρομήσεις, τις αλλαγές κατεύθυνσης κ.λπ., θα γίνει ολίγον… της κακομοίρας!
Επηζε που έπηζε… πέραν του συνήθους η Μεσογείων κατά τη σαββατιάτικη έξοδο και την κυριακάτικη επιστροφή, από χθες και μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου θα «χτυπήσει» νέα ρεκόρ πηξίματος και συνακόλουθης ταλαιπωρίας του κόσμου – αν μπορείτε, αποφύγετέ την!
Καλό Σαββατοκύριακο -και μην αγανακτείτε με τη ζέστη: η EMY λέει πως οι τωρινοί 37 βαθμοί, από… Δευτέρα, θα μας φαίνονται «δροσιά»!