Ισως είναι η πρώτη φορά που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης έσκυψε να πιάσει τον σφυγμό της «καθημερινότητας», αυτό ακριβώς που ζητούσε από τους υπουργούς του και τους επιτελείς του να κάνουν, για να βρεθούν κοντά στον λαό και στα προβλήματά του. Μόνον που έπεσε στην «καθημερινότητα» του καύσωνα, που είναι το υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα αυτόν τον καιρό, και επέτρεψε στις χαμηλές μάζες θερμού αέρα να μπούνε μέσα από τα παράθυρα της Χαριλάου Τρικούπη και να ωθήσουν -ηπία έκφραση- τον γραμματέα του κόμματος κ. Κώστα Λαλιώτη ώς την πόρτα… H «αποΛαλιωτοποίηση», μαζί με τον καύσωνα, εναλλάσσονταν χθες στις πρώτες ειδήσεις όλων των δελτίων, ραδιοτηλεοπτικών και «ράδιο-Αρβύλας». O μεν Κώστας Λαλιώτης, που ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο, που τον θυμόμαστε με τα μπουκλωτά μαλλιά του, διοργανωτή και πρώτο στις ογκώδεις «λαοθάλασσες» των παπανδρεϊκών προεκλογικών συγκεντρώσεων, ο «άρχων» του ΥΠΕΧΩΔΕ για μακρότατο χρονικό διάστημα, δεν δέχθηκε στη χθεσινή, κατ’ ιδίαν συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, που διήρκεσε μία ώρα (ή μια ζωή!) την πρόταση του κ. Σημίτη να αναλάβει το υπουργείο Γεωργίας – «Ανθ’ ημών… Δρυς»! «Σέβομαι την πρότασή σου, αλλά δεν την αποδέχομαι και παραιτούμαι και από γραμματέας του κόμματος, αύριο (δηλαδή σήμερα, αγαπητέ αναγνώστη). Θα εξηγήσω τους λόγους στην Κεντρική Επιτροπή…».
Εάν αυτό δεν είναι χαμηλό βαρομετρικό, με ενδείξεις επερχόμενης καταιγίδας στον ορίζοντα, τι είναι; O καύσων δεν υποχωρεί, ούτε και ο κ. Σημίτης. O κ. Λαλιώτης αποχωρεί, αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι, όπως είπε, «δεν έχει καμιά δυσκολία να γίνει… αμπελουργός», κατά το πρότυπον Θεόδωρου Πάγκαλου! Και ενώ οι εξελίξεις τρέχουν, και οι πολιτικοί ρεπόρτερ τρέχουν και δεν τις προλαβαίνουν, με τον ανασχηματισμό να επισείεται πάνω από τις υπουργικές κεφαλές ως «δαμόκλειος σπάθη», οι ενδιαφερόμενοι δηλώνουν τις προθέσεις τους. Από τον υπουργό Ανάπτυξης κ. Ακη Τσοχατζόπουλο που είπε «δεν είμαστε, δα, κολλημένοι με τις καρέκλες μας!» (που σημαίνει ότι «ευχαρίστως θα αλλάξω… καρέκλα, αν μου το ζητήσει ο πρωθυπουργός»), στον πρόεδρο της Βουλής κ. Απόστολο Κακλαμάνη (που έχει εργαστεί για το ΠΑΣΟΚ όσο λίγοι και αμείφθηκε με το ηλεκτρικό κουδούνι της έδρας της Βουλής των Ελλήνων) και ζητούσε, χθες, «να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος». O κ. Γιάννος Παπαντωνίου προτιμάει σαφώς τον υπουργικό θώκο, αφήνει τη διεκδίκηση της υποψηφιότητας για το Εκτελεστικό στη Μιλένα και στην Τόνια. H κ. Βάσω Παπανδρέου μετράει τα λόγια της, φρονίμως ποιούσα, ο ΥΠΕΞ κ. Γιώργος A. Παπανδρέου είναι προσεκτικά διαλλακτικός, «δεν είναι αυτό μομφή, Κώστα» (Λαλιώτη), η φράση του κάνει τον γύρο των ερτζιανών. Τέλος, ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης απέχει κάθε δηλώσεως, γιατί, ως γνωστόν, «η σιγή είναι… χρυσός!».
«Προτιμώ τον καύσωνα από τη θερμοπληξία της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚόμματος. Από αυτόν ξέρει κανείς τι να περιμένει, και πώς να τον αποφεύγει. Ενώ, με όλα αυτά, τα κρεμάμενα επί των κεφαλών μας, θα ξεχάσουμε τα προβλήματά μας, τα οικονομικά, τα ασφαλιστικά, τα της ολυμπιακής προετοιμασίας (απομένουν ημέρες 403). Και στη Λαϊκή, το καλάθι της νοικοκυράς δεν γεμίζει πια ούτε με 50 ευρώ. «Εξω πάω καλά, μέσα χάλια», είπε σε φάση αυτοκριτικής ο κ. Σημίτης. Μήπως, όμως, μας προετοιμάζει για τη δική του έξοδο, και την αποφυγή της δοκιμασίας των προσεχών εκλογών;
«Ποιος τα λέει αυτά; O κόσμος, η κοινή γνώμη, εκείνοι που, ας μην εισακούονται στα δεδηλωμένα προβλήματά τους, τα καθημερινά, αρνούνται χθες και σήμερα, να δεχθούν ότι «η κρίση στο ΠΑΣΟΚ» είναι το μέγα πρόβλημα της ημέρας. Προτιμούν τον καύσωνα, και ας προτείνει ο Θοδωρής Ρουσόπουλος το… ντους των «εκλογών, τώρα αμέσως!».