Μισό καρπούζι!
Τι τους έχει πιάσει ορισμένους διακόνους του Τύπου και νομίζουν ότι «καίγεται» ο πολίτης για το ποιος κάνει κουμάντο στον «κομματικό μηχανισμό» του ΠΑΣΟΚ; Δεν έχουν ακούσει τίποτε περί της λαϊκής ρήσεως ήτις αναφέρεται στην Φατμέ και το «γενί -τζαμί»; Ουδείς, αγαπητοί, ασχολείται με τον «κομματικό μηχανισμό». Ουδείς ασχολείται με μια (μεγάλη,αλλά και μικρή) παρέα καρεκλοκενταύρων, οι οποίοι ζουν πλουσιοπάροχα, κατέχουν κομματικές θέσεις εδώ και χρόνια, έχουν διορίσει όλο τους το σόι στο Δημόσιο, έχουν συστήσει εταιρείες και επιχειρήσεις, λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα, «καθαρίζουν» ένα σωρό εκατομμύρια, διαθέτουν σπίτια, εξοχικά, αυτοκίνητα και σκάφη! Εκείνοι που ασχολούνται με τον «κομματικό μηχανισμό» είναι μόνον όσοι έχουν λυμένα τα προβλήματά τους ή προσπαθούν να τα λύσουν με τρόπους ανορθόδοξους…
Αλήθεια, γνωρίζει ο κομματικός μηχανισμός και μαζί του και ο πρόεδρος του κόμματος («σύντροφος πρόεδρος») ότι ο Ελληνας αγοράζει πλέον μισό καρπούζι; Μάλιστα! Αυτή είναι η είδηση του καλοκαιριού! Και δεν την είδαμε σε καμμία εφημερίδα, σε κανένα δελτίο ειδήσεων, σε κανένα «πρωινάδικο». Δεν την ακούσαμε απο κανέναν «επικοινωνιολόγο», που πληρώνεται αδρά απο τον κρατικό κορβανά για να πουλάει «αέρα μπανά» στις τηλεοράσεις και να τον γεμίζουν με εκατομμύρια δήμαρχοι, βουλευτές και υπουργοί για να προδιαγράψει την πορεία ή τη μοίρα τους! Μισό καρπούζι! Εμείς, που αγοράζαμε τα καρπούζια δυο-τρία μαζί και τα θεωρούσαμε το «φτηνό καλοκαιρινό φρούτο». Μισό καρπούζι! Και σε λίγο καιρό το αγοράζουμε «με τη φέτα», όπως στη Φινλανδία ή θα μας το κάνει «πίνακα» ο Τσόκλης!
Αν είναι να κάνει κανείς κουμάντο στην οικονομία και να γράφει νούμερα στον πίνακα, ενώ οι πολίτες αγοράζουν μισό καρπούζι, τότε ο καθένας μπορεί να χρισθεί και «τσάρος» και «ουσάρος» (ή και κουρσάρος) της Οικονομίας. Κι εκεί είναι που τρελαίνεται ο μέσος πολίτης, όταν ακούει ορισμένους διακόνους της «έγκυρης ενημέρωσης» που έχουν απομονωθεί στο γυαλί και στα τεράστια ποσά που εισπαράττουν, να προσπαθούν να μας πείσουν πόσο καλά πηγαίνει η χώρα και η οικονομία! «Μικρομεσαίο» απεκάλεσε είς εξ αυτών τους τον αποπεμφθέντα Νεονάκη, όταν ο τελευταίος του «απεκάλυψε» ότι «από το Χρηματιστήριο απεκόμισε ένα σπίτι, κάποια άλλα μικροπράγματα και… εκατό εκατομμύρια μετρητά»!
Δυο ζωές και… βάλε!
Εχουν, άραγε, υπολογίσει κάποιοι χρυσοκάνθαροι των τηλεδιαύλων τι σημαίνει για έναν μέσο Ελληνα το ποσόν των εκατό εκατομμυρίων δραχμών; Εχουν λογαριάσει πόσα χρόνια (πόσες ζωές μάλλον) πρέπει να εργασθεί ένας μέσος Ελληνας, πτυχιούχος AEI, με γυναίκα και δυο παιδιά και με δόσεις δανείου για ένα «τριάρι» προκειμένου να αποκτήσει ένα αξιοπρεπές σπίτι και να βάλει στην άκρη εκατό εκατομμύρια; Αλλά πώς να το καταλάβουν όταν προκαλούν οι ίδιοι τον μέσο πολίτη ο οποίος ακούει αυτά τα φοβερά ποσά (ελπίζουμε να μην είναι αληθινά) που αναφέρονται γύρω απο τις τηλεοπτικές «μετεγγραφές»; Πώς να αντιληφθείς τι συμβαίνει γύρω σου όταν πηγαίνεις στη δουλειά σου με οδηγό, συχνάζεις μόνο εκεί όπου πηγαίνουν οι ολίγοι, ασχολείσαι με τα κτήματα και το σκάφος σου, σε περιποιούνται οικιακές βοηθοί και η πληροφόρησή σου προέρχεται από τα ίδια, επίσης του ιδίου οικονομικού διαμετρήματος και αντιλήψεων άτομα;
Γι’ αυτό και ξεχωρίζουν κάποια ρεπορτάζ και εκπομπές, που γίνονται από ανθρώπους που έχουν αίσθηση της καθημερινής ζωής, της λαϊκής αγοράς, του «σούπερ μάρκετ», της εργασίας, των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, των επιδομάτων ανεργίας, της αγωνίας του μισθού που δεν επαρκεί, της αδυναμίας του συνταξιούχου να εξασφαλίσει τη λιτή διατροφή του, της αβεβαιότητας του εργαζομένου για την εργασία, της «πρωτεϊκής» πλέον καριέρας του επιστήμονα, της αδικίας σε βάρος των εργαζομένων γυναικών, της αδυναμίας των νέων ζευγαριών να φτιάξουν -αν και θα το ήθελαν- πολυμελείς οικογένειες. Γι’ αυτό και κάνουν «θεματικότητες» εκείνοι που ζυμώνονται με τον πολίτη και παρουσιάζουν την καθημερινή του εικόνα στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή την εφημερίδα και το περιοδικό.
Διότι -κακά τα ψέματα-τα MME έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. H απατηλή εικόνα που παρουσίασαν -βοηθούσης και της κυβερνήσεως-για τα «εύκολα κέρδη» στη Σοφοκλέους, η αλόγιστη προβολή του σπάταλου και υπερκαταναλωτικού μοντέλου ζωής, η προβολή από τα «δελτία ειδήσεων» της πανάκριβης Μυκόνου ως «προτύπου διακοπών» αλλά και των διαφόρων «αστέρων» των «realities» και των δήθεν αοιδών ως προτύπων της «αρπαχτής», οδήγησαν την ελληνική κοινωνία να μεταβληθεί από κοινωνία νοικοκυραίων – αποταμιευτών σε κοινωνία αβεβαιότητας και υπερδανεισμού.
Η άλλη Ελλάδα
Αυτή, λοιπόν, είναι η Ελλάδα; Δυστυχώς, ναι. Αυτή είναι η Ελλάδα, σήμερα. Αλλά είναι αυτή η Ελλάδα που θέλουν οι περισσότεροι Ελληνες; Ευτυχώς, όχι. Και δεν την θέλει έτσι κυρίως η πλειοψηφία των βουλευτών όλων των κομμάτων, οι οποίοι εισπράττουν καθημερινά τη δυσαρέσκεια και την αγωνία των πολιτών – ψηφοφόρων. Αλλη Ελλάδα θέλουν, για άλλη Ελλάδα ψηφίζουν και άλλη Ελλάδα βλέπουν! Οσο κι αν η τηλεόραση των συμφερόντων παρουσιάζει τη «μαγική εικόνα» του «Don’t worry – be happy», οι πολίτες βλέπουν ότι τους ταιριάζει καλύτερα το «paint it black»! Και μη μας πει κανένα απο τα καλόπαιδα των δισ. περί «λαϊκισμού», γιατί εμείς πηγαίνουμε στη «λαϊκή» και δεν έχουμε οδηγό!
Ακουγα χθες στο ραδιόφωνο τον Δημήτρη Σιούφα. «H κυβέρνηση λέει αλήθεια. Επετάχυνε, πράγματι, το έργο της»! Κι ενώ κόντευα να τρακάρω, πήγε το τιμόνι στη θέση του. «H κυβέρνηση, μέσα σε 24 ώρες, πέρασε από την κομματική τραγωδία στην κωμωδία του ανασχηματισμού». Μήπως ο Αριστοφάνης καταγόταν από την Καρδίτσα;