Σε μια εποχή που έχουμε ανάγκη ινδαλμάτων πραγματικών, κι όχι ειδώλων από ροδοζάχαρη και σελιλόιντ, η Λαντάν και η Λαλέχ Μπιτζάνι, με την επιθυμία τους να ζήσουν χωριστά μιαν ανεξάρτητη ζωή, έδωσαν τρανό παράδειγμα γενναιότητας. Πριν μπουν στην τρίτη δεκαετία μιας ζωής στα δύο, που τους έδωσε, εκτός από δυσκολίες και καθημερινές δοκιμασίες, κι από ένα πτυχίο Νομικής, η Λαντάν και η Λαλέχ βάδισαν μαζί στο χειρουργείο της Σιγκαπούρης, αποφασισμένες είτε να ζήσουν χωριστά, ή να δώσουν τέλος σε αυτό που έως τώρα ήταν η ζωή τους…
Να μην μπορείς να δεις κατάματα την αδελφή σου με την οποία αναγκαστικά μοιραζόσουν το κάθε τι για 29 ολόκληρα χρόνια, είναι ένα μαρτύριο… Γι’ αυτό έδωσαν εντολή να μη σταματήσει η εγχείρηση να ολοκληρωθεί, πάση θυσία, ακόμη κι αν στοιχίσει τη ζωή τους, όπως κι έγινε. Εζησαν χωριστά 90 λεπτά, ύστερα από εγχείρηση που κράτησε 58 ώρες, και για την οποία οι γιατροί που την απετόλμησαν, τους είχαν μιλήσει για το υψηλό ποσοστό αποτυχίας. Αλλά το όνειρο για μια καταδική τους ζωή, το μοιράστηκαν και το υπερασπίστηκαν και οι δυο τους, ώς το τέλος.
Σε όλον τον κόσμο, η είδηση του θανάτου των σιαμαίων προκάλεσε βαθιά συγκίνηση, στην πατρίδα τους, το Ιράν, παλλαϊκό θρήνο.
Κι όμως, κάτι «κέρδισαν», χάνοντας τη ζωή τους, η Λαντάν και η Λαλέχ, οι κοπέλες με ονόματα σαν λουλούδια. Να αναπαυτούν σε χωριστά σάβανα και να βαδίσουν στον αιώνιο ύπνο, σύμφωνα με τα έθιμα της θρησκείας τους, τυλιγμένες σε χωριστά σάβανα – όπως τις βλέπουμε στη σπαρακτική αυτή φωτογραφία, παρμένη, χθες Τετάρτη, στη Σιγκαπούρη, στη διάρκεια μουσουλμανικής λειτουργίας, όπου δεκάδες Ιρανοί θρήνησαν για τις δύο Ιρανές αδελφές και διάβασαν από το Κοράνι, ετοιμάζοντας τις σορούς για το μακρύ ταξίδι στο Ιράν. H Μπαχάρ Νίκο, στενή φίλη των σιαμαίων κλαίει και χαϊδεύει το σκεπασμένο σώμα της Λαντάν, ενώ δίπλα, χωριστά, αλλά ακουμπώντας πάντα την αδελφή της, η Λαλέχ, δεξιά, είναι σκεπασμένη με σκούρο σάβανο. Δύο κρίνοι στον ίδιο μίσχο, που δεν τους έμελλε να χωρίσουν, έτσι θα τις θυμόμαστε, τις Ιρανές ηρωίδες της ζωής…