Στα ίχνη των αθλίων;
Είπε πως «ακούγονται διάφορα ποσά» για δημοσιογράφους, οι οποίοι όπως δήλωσε με πάθος (σε εκπομπή του ΣΚΑΪ) «τα πιάνουν».
Ο κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης αυτά. O βουλευτής που όπως είπε ζητεί από την κυβέρνηση κατάλογο για όλους τους δημοσιογράφους, οι οποίοι εργάζονται σε γραφεία υπουργείων, δημόσιων οργανισμών, τραπεζών κ.λπ. Κατά την εκτίμηση του κ. βουλευτού, όποιος τυγχάνει να εργάζεται σε τέτοιες θέσεις εξυπηρετεί το «σύστημα» γενικώς και χρησιμοποιείται καταλλήλως από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ για τον επηρεασμό της κοινής γνώμης υπέρ των κυβερνώντων.
Ο υπογραφόμενος τυγχάνει να μην εργάζεται παρά μόνον στην «Καθημερινή». Γνωρίζει δε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων του εργάζονται εντίμως στα μέσα ενημέρωσης ή αλλού. Ετσι σε όποιον πολιτικό επιχειρεί να δυσφημίσει γενικώς τους δημοσιογράφους, για να είναι στη «μόδα», αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο καθένας τους μπορεί «να τα πιάνει», ο υπογραφόμενος απαντά ως εξής: «Τον κακό σας τον καιρό, κύριε τάδε».
Τι θέλει, όμως, να κάνει ο κ. βουλευτής της Ν.Δ.; Αν πάρει στα χέρια του τους καταλόγους που ζητεί, τι θα συμπεράνει; Οτι όλοι οι εργαζόμενοι, με κανονικές μηνιαίες αποδοχές, στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα «τα πιάνουν»; Από πού θα προκύπτει άραγε αυτό;
Και αν τίποτε το φρικτό ακριβώς δεν θα προκύπτει, τι θα λέει ο κ. Κεφαλογιάννης; Οτι είναι γενικώς οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας «απλώς» ύποπτοι για τη διάπραξη «πιασιμάτων»;
Ποιοι θα πάθουν;
Ο κ. βουλευτής νομίζει προφανώς, ότι συνέλαβε σωστά μια από τις πτυχές της υπόθεσης που είναι γνωστή με το όνομα «διαπλεκόμενα». Αλλά πέρα από το ότι επιχειρεί να προσεγγίσει κατά τρόπο ηθικώς απαράδεκτο αυτό το ζήτημα, με θλιβερές για πολιτικό λασποειδείς γενικολογίες («ακούγονται», «τα πιάνουν»…) ανοίγει ένα θέμα που σε κανενός είδους «κάθαρση» δεν πρόκειται να οδηγήσει.
Ενα ακατάστατο «μπούγιο» θα γίνει μόνο αν δοθούν τα ονόματα και οι μισθοί δημοσιογράφων που ζητεί ο κ. βουλευτής και τίποτε άλλο. Διότι δεν πρόκειται, βεβαίως, να εκτιμήσει η κοινή νώμη, ότι ένας δημοσιογράφος εργαζόμενος σε γραφείο Τύπου ή δημοσίων σχέσεων μιας τράπεζας, της ΔΕΗ κ.λπ. είναι «από χέρι» και με το ζόρι ελεεινό υποκείμενο που «τα πιάνει». Ούτε βεβαίως θα πάθουν τίποτε οι πολιτικοί που κρυφά χρησιμοποιούν συγκεκριμένους δημοσιογράφους για την προσωπική διαφήμισή τους στη δημόσια σκηνή ή για κάποια «έργα» τους. Ούτε φυσικά πρόκειται να πάθουν τίποτε κάποιοι επιχειρηματίες, οι οποίοι ενδεχομένως χρησιμοποιούν συγκεκριμένους δημοσιογράφους, για να προωθήσουν κάποιες «μπίζνες» τους.
Με «αέρα κοπανιστό» ασχολείται, λοιπόν, ο κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης, μόνο για να κάνει ο ίδιος ένα «μπούγιο» προκειμένου να διαφημίσει τον εαυτό του. Αν είχε κότσια ο κ. βουλευτής ας κατονόμαζε πολιτικούς, επιχειρηματίες, διοικητές, τραπεζών και οργανισμών που «απασχολούν» συγκεκριμένους ελεϊνούς δημοσιογράφους, οι οποίοι «τα πιάνουν».
Αν γνωρίζει συγκεκριμένα ονόματα και περιπτώσεις δημοσιογράφων που «τα πιάνουν» γιατί δεν τις αποκαλύπτει; Μήπως… ντρέπεται να το κάνει; Αν πάλι δεν γνωρίζει και μιλάει με «ό,τι πάρει το αυτί του», θέλει μήπως να θεωρήσουμε σοβαρό και πολιτικό τον προβληματισμό του όπως τον ανέπτυξε μιλώντας στον κ. Κουφόπουλο, στον ΣΚΑΪ;
Βεβαίως και «ακούγονται διάφορα» για πολιτικούς, μεγαλοεπιχειρηματίες, κρατικούς αξιωματούχους, δημοσιογράφους, «λάιτ» και «σινιέ», γιατρούς, δικηγόρους, δημοσίους υπαλλήλους. Αλλά με αυτά που «ακούγονται» πρέπει να δουλέψει ένας πολιτικός, αν στ’ αλήθεια επιθυμεί να πολεμήσει και «διαπλεκόμενα» δημοσιογραφικά;
Και ύστερα, αν λάβει υπόψη του ο καλός μας πολιτικός τα «διάφορα» που «ακούγονται», δεν είναι σε θέση να καταλάβει ότι η πλευρά που πρώτη προσέρχεται με προτάσεις για «ειδικές σχέσεις» με δημοσιογράφους είναι η πολιτική;
«Προσφορές»…
Πριν ένας βουλευτής, όπως συμβαίνει με τον εξ Ηρακλείου Κρήτης ορμώμενον, κ. βουλευτή της Ν.Δ., θελήσει να ασχοληθεί με το δημοσιογραφικό κομμάτι των «διαπλεκομένων» και των υπηρετών του «συστήματος», δημοσιογράφων, καλά θα έκανε, για να μην παρασύρεται σε επιπόλαιες και ανόητες κρίσεις, να κουραστεί λιγάκι: να φροντίσει να πληροφορηθεί το πώς παράγεται καθημερινώς από την πολύωρη, επίπονη μισθωτή εργασία ειδικευμένων κατά τομέα, δημοσιογράφων, το πλούσιο υλικό ενημέρωσης εφημερίδων, ραδιοφωνικών σταθμών (ακόμη και ορισμένων τηλεοπτικών δικτύων), που και ο ίδιος ο κ. βουλευτής χρησιμοποιεί για να πλουτίσει τις γνώσεις του και να τροφοδοτεί τις δραστηριότητές του.
Αν ο κ. βουλευτής αποκτήσει τη σωστή πληροφόρηση για τις δομές και τον καθημερινό τρόπο λειτουργίας των MME τότε δεν θα δυσκολευτεί, ιδιαιτέρως, για να αντιληφθεί ότι αυτοί που μπορεί να «τα πιάνουν» αποτελούν μια πολύ μικρή μειοψηφία που συνεργάζεται με πολιτικούς, συναδέλφους του, οι οποίοι με τις «προσφορές» τους ορίζουν το εύρος της σχετικής συναλλαγής. Και από το σημείο αυτό, χωρίς παχειά λόγια και ανόητες γενικολογίες θα μπορεί να… ξεκινήσει αν θέλει τη διερεύνηση συγκεκριμένων «σκοτεινών» υποθέσεων ο καλός πολιτικός.
Σαλάτα;
Και κάτι ακόμη: το κόμμα του κ. Κεφαλογιάννη δεν περιλαμβάνει νομίμως στον κεντρικό μηχανισμό του δημοσιογράφους εντίμως επ’ αμοιβή εργαζόμενους σε συγκεκριμένους τομείς; Δεν είναι μήπως δημοσιογράφος -όχι πτωχά αμειβόμενος υποθέτουμε- ο σήμερα εκπρόσωπος της Ν.Δ. και στενός συνεργάτης του προέδρου K. Καραμανλή; Τι είναι όλοι αυτοί; Κατά τη λογική του κ. βουλευτή πρέπει να τους υποψιάζεται ο κόσμος, ότι «τα πιάνουν» ίσως ως προσφέροντες υπηρεσίες σε έναν μηχανισμό παραγωγής εξουσίας που είναι το μεγάλο ισχυρό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Μήπως τα έχει κάνει «σαλάτα» στο μυαλό του, όλα τα σχετικά με τη δημοσιογραφία και τον βαθμό συμμετοχής της στα «διαπλεκόμενα» ο κ. Κεφαλογιάννης;