Ετσι, δηλαδή, και καταφέρεις να «παραβλέψεις» το γεγονός πως βρισκόμαστε ήδη με «τα μπούνια» σε προεκλογική περίοδο κι έτσι και μπορέσεις να ξεπεράσεις την έμφυτη (και απολύτως επιβεβλημένη!) νεοελληνική καχυποψία που οφείλουμε να έχουμε ως ιθαγενείς με όραμα να γίνουμε κάποτε πολίτες και να «ξεχάσεις» πως «το έργο, το ‘χεις ξαναδεί…», τότε μπορείς κάλλιστα να βολευτείς στην πολυθρόνα σου και διαβάζοντας τις εφημερίδες ή χαζεύοντας ειδήσεις στην τηλεόραση να… απολαύσεις προκαταβολικά την ιδανική Ελλάδα που αφειδώς σου υπόσχονται ότι επέρχεται με καλπασμό! «Πακέτα», «Χάρτες», «κοινωνικά πρόσωπα», βελτιώσεις της γκρίζας καθημερινότητας, «δεσμεύσεις» (συχνά σε στυλ… Μαυρογυαλούρου – «θα σας κάνουμε σχολεία -μα δεν έχουμε παιδιά!- θα σας κάνουμε και παιδιά!»), επίλυση ως… διά μαγείας χρονιζόντων προβλημάτων (που τα περισσότερα έχουν «ξαναλυθεί» σε προηγούμενες προεκλογικές χρήσεις – αλλά είπαμε: για να απολαύσεις το όνειρο, πρέπει να ξεχάσεις πως «το έργο το ‘χεις ξαναδεί»…), όλα στην ημερησία διάταξη!
Τελευταίο (αλλά σίγουρα όχι έσχατο…) «πιάτο» στο προεκλογικό σερβίρισμα, τα μέτρα που εξήγγειλε χθες ο υπουργός Υγείας κ. Κώστας Στεφανής για την «πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας» – και ειλικρινά τον… λυπηθήκαμε τον άνθρωπο, που προσπαθούσε να πλασάρει ως «φρέσκα» και… λαχταριστά, περσινά ξινά σταφύλια, για να μην πούμε προπέρσινα ή και… 10ετίας και φανούμε υπερβολικοί! Οχι πως αυτά καθαυτά τα μέτρα είναι κακά. Απλώς τα ‘χουμε ήδη… βαρεθεί, πριν καλά-καλά τα δούμε να εφαρμόζονται, από τις πολλές φορές που τα ‘χουμε ξανακούσει, πάντα δε με τη φόρμα των «δεσμευτικών» εξαγγελιών, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης! Ουδείς αμφιβάλλει πως πολλά από τα μύρια όσα δεινά του συστήματος δημόσιας υγείας θα θεραπεύονταν, αν λ.χ. κάποια στιγμή επιτέλους τα νοσοκομεία του IKA εντάσσονταν στο ΕΣΥ, καθιερωνόταν με πρόγραμμα και προοπτική ο θεσμός του «προσωπικού γιατρού», οι γιατροί του ΕΣΥ μπορούσαν να συνταγογραφούν για τα ασφαλιστικά ταμεία, κι όλα τα άλλα μέτρα που εξήγγειλε χθες με «στόχο» την πρωτοβάθμια βαθμίδα Υγείας ο κ. Στεφανής…
Μόνο που, με το… συμπάθιο, οι χθεσινές «εξαγγελίες» σε τι διαφέρουν από τις… πανομοιότυπες που είχε κάνει ο προκάτοχός του Αλέκος Παπαδόπουλος που κι αυτός (πιο επεξεργασμένα και συστηματικά ενταγμένα σε κάποιο πιο συγκεκριμένο πρόγραμμα υλοποίησης…) είχε ως «ιδέα» πάρει από κυβερνητικά προγράμματα υγείας του 20χρονου κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ και τις κατά καιρούς «πρωτοβουλίες» (έστω αποσπασματικές και όχι «ολοκληρωμένες» σε ένα ενιαίο σχέδιο…) των όσων υπουργών πέρασαν από το πολύπαθο Υγείας»;
Δεν λέει κανείς πως ένα τέτοιο φιλόδοξο (και δαπανηρό – και εκ των πραγμάτων και εξαιτίας των ανακατατάξεων που θα επιφέρει) πρόγραμμα είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί σε όλο του το εύρος από τη μια στιγμή στην άλλη, έστω και στο πλαίσιο μιας κυβερνητικής θητείας. Αλλά, για όνομα του Θεού, όλα αυτά τα… χαμένα στους λαβυρίνθους των «δεσμεύσεων» χρόνια, πώς στην ευχή και δεν κατέστη δυνατόν να γίνει ένα «κάτι», μια αρχή;
Και με τέτοιο παρελθόν, πώς τολμούν να πιστεύουν ότι μπορούν να πείσουν (και προεκλογικά να παρασύρουν…) τον απλό κοσμάκη, που μπορεί μεν να μη διατηρεί τα… αρχεία των μέσων ενημέρωσης για να είναι σε θέση κάθε φορά που ακούει μια εξαγγελία να ξέρει περί ποιας «παραλλαγής στο ίδιο θέμα» πρόκειται, αλλά πάντως κάπου μέσα του ξέρει πως «αυτό, βρε παιδί μου, κάπου το ‘χω ξανακούσει…»; Εδώ -για να μείνουμε μόνο στο υπουργείο Υγείας- έχουν έτοιμο πάνω από ενάμιση χρόνο ένα υπερσύγχρονο και πανάκριβο νοσοκομείο, το «Αττικό», και ακόμη δεν έχουν κατορθώσει να… το λειτουργήσουν, και με ξαναζεσταμένες εξαγγελίες και «δεσμεύσεις» πάνε να παραμυθιάσουν τον κόσμο πως «προχωρούν στην υλοποίηση των σχεδίων» τους;
Στην ίδια προεκλογική λογική και τα άλλα μέτρα, αυτά που εξήτασε χθες η διυπουργική επιτροπή, για τους μουσουλμάνους και τους παλιννοστούντες – και συγκεκριμένα για τα μέτρα αυτά, το κακό είναι που θα ενταχθούν και στην «προεκλογική αντιπολιτευτική» λογική, παρά το γεγονός ότι αν όχι στο σύνολό τους, τα περισσότερα πάντως από αυτά είναι και σωστά, και επιβεβλημένα και θα ‘πρεπε να έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται σε «ανύποπτο» χρόνο (εδώ και χρόνια!) χωρίς τον κίνδυνο της προεκλογικής αντιπαράθεσης…
Δεν είναι μυστικό πως το κυβερνών Κίνημα έχει επιρροή (που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στις εσφαλμένες τακτικές που ακολουθούσε η Ν.Δ.) και καλές σχέσεις και με τις μειονότητες, και με τους παλιννοστούντες. Και αυτό είναι «λογικό» να ενεργοποιήσει, ακριβώς λόγω προεκλογικής περιόδου, τα αντανακλαστικά της αντιπολίτευσης. Γιατί, άραγε, δεν μπορούσαν κάποια από τα μέτρα αυτά, τα… αυτονόητα, να ‘χουν αρχίσει να εφαρμόζονται σε «ουδέτερο» πολιτικά χρόνο, ώστε να μη δημιουργούν κινδύνους αντίθεσης; Δεν ήξερε, άραγε, η ελληνική πολιτεία την άθλια κατάσταση πολλών μειονοτικών σχολείων στη Βόρεια Ελλάδα κι έπρεπε λίγους μήνες πριν από τις εκλογές να αποφασισθεί η οικονομική αρωγή για τη βελτίωσή τους; Δεν είναι γνωστά τα κενά και οι «δυσκολίες» που υπάρχουν (ή και… δημιουργούνται από κάποιους ανεγκέφαλους!) στη στελέχωση και το «ωρολόγιο πρόγραμμα» των μειονοτικών σχολείων, ή οι υλικοτεχνικές ελλείψεις (θέρμανση, γραφική ύλη, πρόνοια για μεταφορά των μαθητών…) που εδώ και χρόνια έχουν καταγραφεί, κι έπρεπε να φθάσουμε στην… τελική ευθεία των εκλογών για να τα «ανακαλύψουμε» όλα τούτα;
Και με τους παλιννοστούντες: δεν είναι γνωστό το πρόβλημα των χρονοβόρων και πολύπλοκων (άμα δε και δαπανηρότατων!) διαδικασιών χορήγησης ιθαγένειας σ’ αυτούς τους ανθρώπους από την εποχή που άρχισαν να συρρέουν στην Ελλάδα; Πόσες φορές δεν έχει μέχρι σήμερα εκφρασθεί ο «προβληματισμός» για την απλούστευσή τους – ε, ήταν ανάγκη ο… χρόνος επώασης του προβληματισμού, ώστε να «γεννηθούν» μέτρα, να πέσει πάνω στην προεκλογική περίοδο, μαζί με τα μέτρα για θέματα στέγασης, εγκατάστασης, χορήγησης αδειών χτισίματος κ.λπ.;
Και με την περίπτωση των παλιννοστούντων, θα πρέπει να θεωρείται πλέον ή βέβαιον ότι τα εξαγγελθέντα μέτρα θα αποτελέσουν σημείο τριβής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης – πέρα κι άσχετα με το γεγονός ότι και σωστά είναι και εθνικώς επωφελή, όπως λ.χ. η πριμοδότηση με 100 μόρια των προερχομένων από την πρώην ΕΣΣΔ ομογενών, για πρόσληψή τους στις ένοπλες δυνάμεις ως επαγγελματίες οπλίτες, με δεδομένο τον… σάλο που είχε γίνει αμέσως μετά τις εκλογές του 2000 για τους «ελληνοποιηθέντες» ψηφοφόρους, που υποτίθεται ότι έδωσαν τελικά (υπολογίζονται σε 70.000-80.000) τη νίκη στο κυβερνών Κίνημα…
Η ενσωμάτωση, η πλήρης εξίσωση και η αναγνώριση της «ελληνικότητας» των παλιννοστούντων, αλλά και των αλλοδαπών, που για διάφορους λόγους εισέρρευσαν στην Ελλάδα και έχουν επιλέξει να γίνουν πολίτες και υπήκοοι της χώρας μας, αναμφίβολα είναι επιβεβλημένη για χίλιους δυο -πέραν του ανθρωπιστικού- λόγους, επί των οποίων δεν χωράει αντίλογος, όπως άλλωστε έχει αποδείξει και η ανάλογη πολιτική που (προσεκτικά, προγραμματισμένα και με κανόνες, βεβαίως…) ακολουθούν όλα τα σύγχρονα πολιτισμένα κράτη.
Και είναι λάθος, ίσως λάθος ολέθριο, πως σε ένα κρίσιμο τομέα σαν κι αυτόν, αντί να υπάρχει ενιαία και διακομματική πολιτική (ας σκεφθούν, επιτέλους, πως αν πληθυσμιακά κινούμεθα στο όριο και δεν έχουμε ακόμη πέσει… κάτω από τη βάση κινδύνου, το οφείλουμε στους ξένους που ενσωματώθηκαν!), οι πολιτικοί μας να «παίζουν» ευκαιριακά και να εντάσσουν στη δίνη προεκλογικών σκοπιμοτήτων και «προσδοκιών» τόσο σοβαρά ζητήματα…