Το κυρίαρχο πρόσωπο από καλλιτεχνικής πλευράς στην εβδομάδα αυτή είναι αναμφίβολα ο Βιεννέζος Πάουλ Μπαντούρα – Σκόντα που στα 76 του χρόνια γοήτευσε το αθηναϊκό κοινό, εγκαινιάζοντας την «Αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας» στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο και γεμίζοντας πλατεία, θεωρεία, ώς και διαδρόμους στην Αίθουσα Φίλων της Μουσικής στο Μέγαρο Αθηνών. Ειδικά στο δεύτερο και τελευταίο ρεσιτάλ της Τρίτης 20/1, θα πρέπει να συγκινήθηκε με το θέαμα της κοσμοπλημμυρισμένης αίθουσας από ανθρώπους που κρατούσαν την αναπνοή τους, που ξεχνούσαν και να… βήξουν στα μέρη της σονάτας! Το αποτέλεσμα είναι ότι άφησε τον ποταμό της ευαισθησίας που έχει συγκεντρωθεί μέσα του στα 53 χρόνια που παίζει μπροστά σε απαιτητικό κοινό στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου, να περάσει από τα δάχτυλά του στα πλήκτρα και να ηλεκτρίσει το ακροατήριο που ξέσπασε σε «μπράβο» και επευφημίες, και όχι μόνο σε χειροκροτήματα. Ακόμη και μερικοί που βρήκαν παραδοσιακό τον τρόπο της ερμηνείας του, σε έργα Μπαχ, Μπετόβεν, Μπραμς και Σούμαν παραδέχθηκαν ότι ήταν «ουράνιος ο τρόπος» που έπαιξε στον Andante του Μπαχ. Και ότι απέδωσε την Appassionata του Μπετόβεν, όχι σαν καταιγίδα απειλητική, αλλά σαν ηλιόλουστη ημέρα. «Πρέπει να μπήκε το φως και ο ήλιος της Ελλάδας στην ερμηνεία μου», είπε στο ξενοδοχείο του, το GoldeGate στη Μιχαλακοπούλου, όπου έμεινε και σήμερα φεύγει με τη συντροφιά πάντα της κ. Ελιζαμπέτ Βιλάτ. Μετά το ρεσιτάλ, και αφού έπαιξε και τρία encore, ήρθε στο Allegro, το εστιατόριο του Μεγάρου, όπου ο πρόεδρος του OMMA κ. Χρήστος Λαμπράκης παρέθεσε δείπνο προς τιμήν του, με δίπλα του την πριγκίπισσα Ειρήνη, και τον κ. Μπαντούρα – Σκόντα δίπλα της, στα δεξιά του. «Θα θυμάμαι τις Αλκυονίδες αυτές ημέρες του Ιανουαρίου», είπε ο ευγενικός σολίστας, για τον οποίον γράφουν τα ΕΛΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ την Κυριακή στο περιοδικό «K» της «Καθημερινής».
Πριγκίπισσα Ειρήνη – μουσική και φιλανθρωπία…
Η αδελφή της βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας, κόρη του Παύλου και της Φρειδερίκης, είναι το άλλο πρόσωπο που τράβηξε πάνω του την προσοχή, όσο κι αν η ίδια απέφυγε τα «φλας» των φωτογράφων. Μετά το ρεσιτάλ στην «Αίθουσα Σκαλκώτα» βγήκε κι έφυγε με την κυρία επί των τιμών της και την ελληνική συντροφιά της, σταμάτησε όμως για να χαιρετήσει και να συγχαρεί για τη διαρκή προσφορά του τον κορυφαίο σκηνοθέτη μας, τον Κύπριο ευπατρίδη Μιχάλη Κακογιάννη. O φακός του Χάρη Ακριβιάδη, φωτογράφου του Μεγάρου, τους κράτησε ενώ μιλούσαν. H πριγκίπισσα Ειρήνη, όταν δεν ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, ζει μαζί με την αδελφή της, τη Ρέινα Σοφία της Ισπανίας, τα δε ταξίδια της, όταν δεν είναι για μουσικά γεγονότα -η ίδια παίζει πιάνο, ήταν μαθήτρια της αξέχαστης Τζίνας Μπαχάουερ- είναι για τους σκοπούς του Ιδρύματος που έχει δημιουργήσει, με την ονομασία «Mundo iArmonia» -o κόσμος εν αρμονία- που βοηθάει τον Τρίτο Κόσμο, σε Αφρική και άλλες υπανάπτυκτες χώρες. Θα μείνει στην Ελλάδα 10 ημέρες, θα επισκεφθεί τη Μονή της Ορμύλιας στη Χαλκιδική και στην παραμονή της στην Αθήνα επισκέπτεται φιλανθρωπικά ιδρύματα, με τη συντροφιά του καθηγητού Στέφανου Γερουλάνου και της συζύγου του Νάντας, που την πλαισιώνουν στη φωτογραφία, μαζί με τον κ. Κώστα Πυλαρινό, ταγμένο επίσης στη μουσική. Απλή, ευγενική, χωρίς να προκαλεί θόρυβο, η πριγκίπισσα Ειρήνη ήρθε στην Αθήνα, όπου πέρασε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια, με τα καλοκαίρια της στο Τατόι, τώρα είναι πια ανάμνηση…
Μιχάλης Κακογιάννης: «Οι νέοι της Αθήνας πλημμυρίζουν κάθε βράδυ το αχανές «Ρεξ» για τον «Αμλετ» του Σαίξπηρ…»
Εχει κάνει την πιστή όσο και ποιητική μετάφραση του σαιξπηρικού «Αμλετ», έχει σκηνοθετήσει τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη ως «Αμλετ» και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει πλήρως. Το έργο, διαρκείας 3,5 ωρών -μας είπε- «παίζεται μπροστά σε γεμάτο θέατρο, η πλειοψηφία είναι νέοι Αθηναίοι. Κανείς δεν κουνά από τη θέση του. Είναι η δύναμη του Σαίξπηρ που τους καθηλώνει, δίνοντας στους αμφισβητίες την κατάλληλη απάντηση. Δεν θέλουν τα εύκολα, τα γελαστικά έργα οι νέοι -όπως λένε- αλλά τα καλά, τα ανεβασμένα με σεβασμό και πνοή». Το έργο θα παίζεται ώς τις 15 Φεβρουαρίου, πήρε ήδη παράταση. «Θα μπορούσε να κρατήσει όλη τη σεζόν», πιστεύει ο Μιχάλης Κακογιάννης. Ας σπεύσουμε λοιπόν, για τον «Αμλετ» που παίζει ο Μαρκουλάκης, κάτω από το βλέμμα του Κακογιάννη…