Μετά μία πεντηκονταετία σχεδόν ενεργού και για μεγάλες περιόδους πρωταγωνιστικής παρουσίας στην πολιτική σκηνή, ο κ. Κώστας Μητσοτάκης ανακοίνωσε στη χθεσινή σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ. την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Είναι αξιοσημείωτο ότι ακόμα και στην πράξη της αποχώρησής του ο ίδιος προσέδωσε πολιτικό περιεχόμενο. Εμμέσως πλην σαφώς τη συνέδεσε με το τρέχον ζήτημα της ανανέωσης. Για την ακρίβεια, με το ζήτημα της «συνταξιοδότησης» των παλαίμαχων στελεχών της παράταξης. Τον δρόμο έδειξε πρώτος ο κ. Πέτρος Μολυβιάτης, αλλά η αποχώρηση του πρώην πρωθυπουργού καθιστά ασφυκτική την πίεση προς αυτά τα στελέχη να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με τον χειρισμό του, ο κ. Κώστας Μητσοτάκης διευκολύνει τον πρόεδρο της Ν.Δ. Είναι κατανοητή η προσπάθεια του κ. Κώστα Καραμανλή να αποφύγει τη διοικητική επιβολή της ανανέωσης. Πρώτον, γιατί αναγνωρίζει την προσφορά των παλαίμαχων στελεχών και δεν επιθυμεί να «τσαλακώσει» το κύρος τους. Δεύτερον, γιατί ο αποκλεισμός τους από τους συνδυασμούς θα προκαλούσε εκ των πραγμάτων πολιτικό θόρυβο και στην κρίσιμη αυτή περίοδο θα σκίαζε την εικόνα ενότητας του κόμματος. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι σαφές ότι η αποχώρηση των λεγόμενων «βαρώνων» θα δημιουργήσει έναν αέρα ανανέωσης, ο οποίος θα έχει ορατές πολιτικοεκλογικές επιπτώσεις. Θα εδραιώσει τη νέα φυσιογνωμία της φιλελεύθερης παράταξης και θα ενισχύσει την προσπάθειά της να κατακτήσει την εξουσία.
Είναι ακριβώς ο πολιτικός συμβολισμός και η διασύνδεση της κίνησης του κ. Κώστα Μητσοτάκη με το ανοιχτό ακόμα ζήτημα της ανανέωσης, που προκάλεσαν τόσο ενθουσιώδη αντίδραση στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και στον ίδιο τον πρόεδρο της Ν.Δ. Στο παρατεταμένο και ιδιαιτέρως θερμό χειροκρότημα των στελεχών μπορεί κανείς να διακρίνει και την ευφορία τους από την εικόνα της αρμονικής σύμπλευσης του πρώην με τον σημερινό αρχηγό τους. H φιλελεύθερη παράταξη έχει στο παρελθόν υποφέρει από σχίσματα και ακριβώς γι’ αυτό είναι διάχυτη η ευαισθησία της για το ζήτημα της ενότητας.
Πέρα, όμως, από το παιχνίδι των εντυπώσεων, θα πρέπει, χωρίς εθιμοτυπική διάθεση, να υπογραμμισθεί ότι η αποχώρηση του κ. Κώστα Μητσοτάκη από την ενεργό πολιτική αφήνει ένα κενό. Παρά το γεγονός ότι έχει πράγματι κλείσει τον πολιτικό του κύκλο, η Βουλή θα τον αναζητήσει. Χθες, ο ίδιος είπε ότι δεν μπορεί πια να συνεισφέρει όσο επιθυμεί στη λειτουργία της.
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι αποτελεί για χρόνια υπόδειγμα κοινοβουλευτικής παρουσίας. Συνεπής, μελετημένος και δραστήριος όσο ελάχιστοι δίνει για πολλά χρόνια το φωτεινό παράδειγμα στους νεώτερους -και όχι μόνο- συναδέλφους του. Στον τομέα αυτόν, ακόμα και οι πιο κακοπροαίρετοι αντίπαλοί του έχουν υποκλιθεί. Είναι ο τελευταίος μιας γενιάς πολιτικών, που αντιλαμβάνονταν το Κοινοβούλιο σαν πραγματικό ναό της δημοκρατίας. Κι ακριβώς γι’ αυτό, το κενό που θα αφήσει στα έδρανα θα είναι κάτι περισσότερο από εμφανές.