Τόσα και τόσα όμορφα πράγματα γεννήθηκαν σε τούτα τα μέρη, όπως μας θυμίζει (με αιφνίδιο πλην εμπορικώς ευεξήγητο φιλελληνισμό) η «ολυμπιακή» διαφήμιση ενός γιγαντοφαστουντάδικου. Από αυτά τα αγαθά γεννήματα, δεν θα μπορούσε να λείπει η λογοτεχνία φαντασίας. Οι πιο ενημερωμένοι της science fiction, άλλωστε, δεν παραλείπουν να κατονομάζουν σαν πατέρα τους ή, έστω, σαν προπάππο τους τον Λουκιανό, που σ’ ένα τερπνό αφήγημά του, τον «Ικαρομένιππο», έστειλε τον ήρωά του στη Σελήνη, μήπως και βρει λύση στις θεολογικές ανησυχίες του. Αλλά και στην επίσης απολαυστική «Αληθή ιστορία» του, βρίσκει τον τρόπο για ένα νέο ταξίδι ώς το φεγγάρι.
Με τούτη την προγονική «νομιμοποίηση», δικαιούμαστε ίσως να κόψουμε τους χαλινούς που δεσμεύουν τη φαντασία μας και να προβούμε σε εικασίες και υποθέσεις. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι στο συνέδριο που θα αναδείξει τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τα πράγματα έρχονται ανάποδα απ’ ό,τι προδιαγράφει το σενάριο που συνεκπόνησαν ο κ. K. Σημίτης και ο κ. Γ. Παπανδρέου. Δημοκρατία έχουμε (όχι «συμμετοχική» και «άμεση» βέβαια, αλλά ας είμαστε ολιγαρκείς), ελευθερία γνώμης έχουμε, όλα τα έχουμε. Το μόνο που μας λείπει είναι ένας δεύτερος υποψήφιος, έστω για το τυπικό τού πράγματος. Μολαταύτα -συνεχίζουμε εμείς να υποθέτουμε- τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ που καλούνται να επικυρώσουν με την ψήφο τους τον ήδη προεδρεύοντα, αποφασίζουν να απιστήσουν στις εντολές των ανωτέρων, στο κισμέτ. Και ρίχνουν άκυρο ή λευκό ή ψηφίζουν κάποιον από τους πρώην λαλίστατους και νυν βωβούς δελφίνους – άλλος από απλή τσαντίλα για το καπέλωμα, άλλος από ζήλια, άλλος χάριν παιδιάς, άλλος από ιδεολογία, άλλος για να συμβάλει στη δημιουργία μιας πιο δημοκρατικής εικόνας, άλλος επειδή σαν καθαρός εκσυγχρονιστής δυσφορεί βλέποντας ότι με την προσφορά του δαχτυλιδιού αντί για εκσυγχρονισμό έχουμε αναχρονισμό.
Και ω του θαύματος, μετριούνται οι ψήφοι και ο μοναδικός υποψήφιος δεν αποσπά το ποσοστό που θα ικανοποιούσε τη μοναδικότητά του, ένα 80% π.χ. Παίρνει λοιπόν 55% ο κ. Γ. Παπανδρέου και το 45% είναι ακυρολευκά. Ή, για ν’ αφήσουμε εντελώς αδέσμευτη τη φαντασία μας, το 55% το αποσπά ο κ. Τσοχατζόπουλος ή ο Λαλιώτης, παρότι δεν έθεσαν υποψηφιότητα. Σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ποιες «γενναίες πρωτοβουλίες» θα αναλάβουν οι καθοδηγητές για να ξαναφέρουν τα πράγματα στην προαποφασισμένη ρότα; Με ποιες μεθοδεύσεις θα νομιμοποιήσουν εκ τω υστέρων όσες αποφάσεις έχει ήδη λάβει ο κ. Παπανδρέου, παρότι μη νομιμοποιημένος ακόμη; Κι όλοι αυτοί οι αμεσοδημοκράτες που αποκαλούν ήδη «νέο πρόεδρό μας» τον μη εκλεγέντα, ο κ. Ευθυμίου, ο κ. Χυτήρης, ο κ. Πρωτόπαπας, τι σοφίσματα θα σκαρφιστούν; Εδώ ακόμη κι ο Λουκιανός δηλώνει αδυναμία και αποσύρεται.