Επίφαση αυξημένης δημοκρατικότητας προσδίδει από πρώτη άποψη η διαδικασία εκλογής του Γ. Παπανδρέου ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο από τα μέλη του κόμματός του, αλλά και από οιονδήποτε πολίτη θα το επιθυμούσε, με μοναδικό κριτήριο την επίδειξη του αστυνομικού δελτίου ταυτότητάς του. Υποτίθεται πως σπάει τα «κομματικά στεγανά» και «δίνει λόγο και στον απλό πολίτη» σε ένα θέμα τόσο καίριο, όσο είναι η εκλογή ενός πολιτικού ηγέτη που ίσως κάποτε κυβερνήσει τη χώρα, αφού πρόκειται για τον επίδοξο αρχηγό του ενός από τα δύο κόμματα – πυλώνες του πολιτικού μας συστήματος.
Η κατάργηση της διάκρισης μέλους και μη μέλους ενός κόμματος στο θέμα αυτό, η οποία συνεπιφέρει αντικειμενικά την αποσάθρωση της ίδιας της υπόστασης και του ρόλου των κομμάτων που το Σύνταγμα αναγνωρίζει ως φορείς της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, αναμφισβήτητα εισάγει νέα δεδομένα στην πολιτική ζωή του τόπου. Ταυτόχρονα, όμως, εγείρει μια σειρά θεμάτων και προβλημάτων, τα οποία κάθε άλλο παρά ασήμαντα είναι, καθώς αφορούν ευρύτερα την ελληνική κοινωνία.
Εν πρώτοις, ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι αυτή καθαυτή η εισαγωγή της καινοφανούς διαδικασίας λαμβάνει χώρα με στρεβλό τρόπο, για λόγους διαφορετικούς από τους επισήμως διακηρυσσόμενους: Οφείλεται στην προσπάθεια του κ. Γ. Παπανδρέου να αντλήσει διά της «λαϊκής ψήφου» αυξημένη εσωκομματική ισχύ έναντι των δελφίνων και των πτερύγων του ΠΑΣΟΚ, καθώς γνωρίζει ότι εντελώς καιροσκοπικά έχουν συμπαραταχθεί μαζί του και καιροφυλακτούν να αρχίσουν την υπονόμευσή του, στην πιθανότατη περίπτωση εκλογικής ήττας.
Αυτό, όμως, αφορά μόνο το ΠΑΣΟΚ. Εκείνο που μας αφορά όλους είναι η επιλογή μιας διαδικασίας, κατά την οποία όσοι οπαδοί και ψηφοφόροι του κόμματος του Γ. Παπανδρέου θέλουν, θα πάνε κατά εκατοντάδες χιλιάδες να ψηφίσουν φανερά υπέρ του ΠΑΣΟΚ, καταγραφόμενοι σε λίστες οπαδών του μέχρι τώρα κυβερνώντος κόμματος. Αυτό δημιουργεί πιεστική ανάγκη, στα όρια ίσως του ψυχολογικού εκβιασμού, να προσέλθουν και να καταγραφούν εκόντες – άκοντες άνθρωποι που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες που φοβούνται για τη θέση τους (ελληνοποιηθέντες μετανάστες ή ομογενείς, υπάλληλοι Δημοσίου, ΔΕΚΟ ή OTA, ιδίως αν είναι συμβασιούχοι κ.λπ.).
Ετσι, όμως, προκαλείται κίνδυνος εμφάνισης διχαστικών καταστάσεων, αφού μέσω καταλόγων συμμετοχής ή όχι στη διαδικασία εκλογής του Γ. Παπανδρέου την ερχόμενη Κυριακή θα είναι δυνατός ο έλεγχος του ΠΑΣΟΚικών ή μη φρονημάτων ενός εκάστου, με ό,τι ενδεχομένως συνεπάγεται αυτό για κάποιες κατηγορίες πολιτών. Αλλωστε, γι’ αυτό είναι μυστική η ψηφοφορία στις πραγματικές εκλογές.
Πιθανότατα ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν προτίθεται να χρησιμοποιήσει αυτούς τους καταλόγους με τέτοιο τρόπο. Αυτό, όμως, επ’ ουδενί εγγυάται ότι κανένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, οποιουδήποτε επιπέδου, δεν θα μπει στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει αυτές τις λίστες με τρόπο που θα πιέζει πολίτες να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ. Ούτε μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα ένας άλλος, αυριανός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, με λιγότερες ηθικές αναστολές από τον σημερινό, να χρησιμοποιήσει αυτούς τους καταλόγους για να καταρτίσει λίστες «προγραφών». Εν πάση περιπτώσει, ακόμη και η άλλη πλευρά θα μπορούσε να κάνει κακή χρήση ενός καταλόγου εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Δεν είναι επιτρεπτό, για λόγους εσωκομματικής αντιπαλότητας, να παίζει κανείς, χωρίς θεσμικές διασφαλίσεις, με θέματα που στο παρελθόν έχει πληρώσει πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός.