Εύφορο έδαφος για τον διάδοχο
Στο κέντρο του κομματικού κατεστημένου ο ίδιος στο ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παπανδρέου διαλαλεί σήμερα, ότι θα προχωρήσει σε… «ρήξεις με το κομματικό κατεστημένο»! O άνευ εκλογής εκλεγμένος (απ’ τον εαυτό του και απ’ τον κ. Σημίτη) αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, περιπαίζει φανερά την οργανωμένη «βάση» του κόμματός του, όταν αναφέρεται στις «ρήξεις», αλλά και η «βάση» απ’ την πλευρά της, παίζει το δικό της ρόλο παριστάνοντας, ότι παίρνει στα σοβαρά αυτά που διαφημίζει το 52χρονο «Παιδί της Αλλαγής».
Στο μεγάλο ποσοστό της κρατικοδίαιτη, η οργανωμένη «βάση» του κυβερνώντος κόμματος, έχει κάθε λόγο να παίζει ενθουσιωδώς αυτό το συνενοχικό παιχνίδι με τον κ. Παπανδρέου, μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο απώλειας της εξουσίας. Τα στελέχη της οργανωμένης «βάσης» δεν αγνοούν βεβαίως, πως όταν ο νέος αρχηγός τα βάζει, ρητορεύοντας, με το «κατεστημένο» του ΠΑΣΟΚ, ετοιμάζεται να φτιάξει το δικό του «κατεστημένο» στο κόμμα. Με αυτό έχει να κάνει η υπόθεση της διαφημιζόμενης «ρήξης». Απαντες γνωρίζουν επίσης στο ΠΑΣΟΚ, ότι η επιθυμία του κ. Γ. Ανδρ. Παπανδρέου να «εκλεγεί» οπωσδήποτε από την ευρύτερη δυνατή «βάση» οφείλεται στο ότι ο νέος αρχηγός θέλει να έχει αύριο, μετεκλογικώς, μια «ισχυρή εντολή» από «κάτω», έτσι ώστε να μην μπορούν να τον εμποδίσουν διάφοροι «κορυφαίοι» του κόμματος στην κατασκευή του νέου, δικού του, κατεστημένου.
Βεβαίως ο διάδοχος του κ. K. Σημίτη δουλεύει επάνω σ ένα έδαφος που ευνοεί την καλλιέργεια του «νέου πνεύματος» που θέλει να περάσει μέσα στο ΠΑΣΟΚ. O κ. Γ. Ανδρ. Παπανδρέου ετοιμάζεται να ηγηθεί ενός κόμματος φανερά φθαρμένου, που διαθέτει μια παλιά «μηχανή», ενός κόμματος φορτωμένου με χίλιες κατηγορίες για διαφθορά και σχέσεις στενές με «διαπλεκόμενα», ενός κόμματος που δεν διαθέτει πλέον δυνάμεις ούτε καν για την παραγωγή ευχάριστων ψευδαισθήσεων στην ελληνική κοινωνία. Και η δύναμη των κρατικοδίαιτων της «βάσης» δεν επαρκεί με το μέγεθος και την ποιότητά της για να στηρίζει αυτή κυρίως το σύστημα εξουσίας του ΠΑΣΟΚ. Αναγκαστικώς λοιπόν όταν ο νέος αρχηγός μιλάει, έστω αοριστολογώντας, για την ανάγκη μιας «νέας Αλλαγής» οι συνάδελφοί του συμφωνούν με το «πνεύμα» του. Και οι κρατικοδίαιτοι χειροκροτούν, ελπίζοντας, ότι ο κ. Παπανδρέου ίσως καταφέρει με τα δικά του «επικοινωνιακά» τεχνάσματα και με το δικό του «κατεστημένο» -που ήδη δείχνει να διαθέτει καλά «περάσματα» σε διάφορα MME- να σώσει και γι’ αυτούς την όλη κατάσταση.
Οι ηττημένοι «δελφίνοι»
Είναι λοιπόν σήμερα εκ των πραγμάτων παραδομένο το κυβερνών κόμμα στην «περίπτωση» του Γ. A. Παπανδρέου. Το όλο τέχνασμα αυτής της διαδοχής, μπορεί να είναι χονδροειδές, μπορεί να είναι γεμάτο πολιτικές «τρύπες», μπορεί να γελοιοποιεί κάθε εσωκομματική νομιμότητα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά ήταν καθώς φαίνεται το μόνο που διέθετε το «ρετιρέ» του για να σταματήσει τη «μεγάλη κατηφόρα» της ηγεσίας K. Σημίτη. Είναι συνεπώς τώρα αναγκασμένοι οι του «κατεστημένου» του ΠΑΣΟΚ να υποταγούν στο πιο ισχυρό μέλος του, και να ευθυγραμμισθούν με την «Αλλαγή» την οποίαν διαφημίζει ο Γ.Α.Π. ως εκλεκτός της «βάσης» και σημαντικού τμήματος του νεόπλουτου αθηναϊκού «κατεστημένου» που «φτιάχτηκε» επί των ημερών και του «παλαιού» και του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ.
Μπορεί ο κ. Παπανδρέου να εξαιρεί προκλητικά τον εαυτό του απ’ τον κύκλο ευθύνης της κυβερνητικής εξουσίας που οδηγήθηκε στη «μεγάλη κατηφόρα», αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτε για να το εμποδίσουν αυτό οι παραζαλισμένοι «εκσυγχρονιστές» συνάδελφοί του, οι φιλόδοξοι «δελφίνοι», που σήμερα πικραμένοι (έως και οργισμένοι, μερικοί) δηλώνουν, σφίγγοντας τα δόντια, πως στηρίζουν τη νέα ηγεσία. Είναι κι αυτοί απολύτως υπεύθυνοι για όλες τις «αμαρτίες» (πολιτικές και μη…) με τις οποίες είναι φορτωμένο το ΠΑΣΟΚ. Ετσι, «καταπίνουν» την «περίπτωση» του νέου αρχηγού, παρακάμπτουν το μεγάλο «καπέλωμά» τους και ετοιμάζονται τώρα για το «Συνέδριο» και την «εκλογή» του νέου αρχηγού. Δυνάμεις για να αρνηθούν τη νέα πραγματικότητα στο κόμμα τους δεν διαθέτουν οι (μαραμένοι πλέον) «δελφίνοι». Αργησαν να αντιληφθούν το πόσο μεγάλη ζημιά είχε υποστεί στη διάρκεια της τετραετίας το σύστημα εξουσίας, που οι ίδιοι υπηρετούσαν. Και δεν μπόρεσαν να προβλέψουν την «αλλαγή» που «κάποιοι» στα κεντρικά τετράγωνα των Αθηνών ετοίμαζαν, σε μια προσπάθεια στήριξης του συστήματος που βρέθηκε μπροστά σε μεγάλο κίνδυνο.
Τώρα πληρώνουν…
Δεν έχει φυσικά θέση η πολιτική τώρα στην υπόθεση του ομοιώματος Συνεδρίου που ετοιμάζεται στο ΠΑΣΟΚ. Αυτό που προέχει για τη νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι η δημιουργία ενός σκηνικού που θα προκαλούσε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διαφημιστικό «ντόρο» εν όψει εκλογών. Γι’ αυτό άλλωστε και εξαρχής οι διοργανωτές του Φεστιβάλ Παπανδρέου έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια το είδος της «νομιμότητας», που μπορεί να παράγεται απ’ την απίθανη αυτή διαδικασία «εκλογής» του νέου προέδρου. Θέλοντας και μη οι «κορυφαίοι» παριστάνουν τώρα κι αυτοί, ότι δεν παρατηρούν τίποτε το κακό και άτοπο σ’ αυτή την υπόθεση που μετατρέπει σε «παιδική χαρά» το «Κίνημά» τους. Πληρώνουν σήμερα κι αυτοί τον τρόπο με τον οποίον πολιτεύτηκαν ως κυβερνητικοί και κομματικοί παράγοντες, πληρώνουν τα «αράγματά» τους, την αλαζονεία τους και την άρνησή τους να ασχοληθούν με το θέμα της παραγωγής πολιτικής. Στη γωνία λοιπόν τους περίμενε η οδυνηρή περίπτωση του «Γιωργάκη»…