Ουδεμία έκπληξη. Το «πολύ καινούργιο», όπως το χαρακτήρισε ο Γ. Παπανδρέου, προέκυψε με πιστή εφαρμογή του σεναρίου. Αν υπήρχε άλλωστε και το παραμικρό ενδεχόμενο «ανταρσίας» ή ουσιώδους διαμαρτυρίας, το ΠΑΣΟΚ θα ακολουθούσε τη συνεδριακή πεπατημένη. Το ίδιο θα συνέβαινε αν υπήρχαν εξαρχής δύο ή τρεις υποψηφιότητες, έστω συμβολικές, έστω «για τους τύπους», όπως είπε ο X. Πολυζωγόπουλος ανακοινώνοντας το όνομα του μοναδικού υποψηφίου, δηλαδή ενός ήδη ενθρονισμένου που απλώς ανέμενε να κηρυχθεί και λαοπρόβλητος. Μέσα σε τόσα «πρωτόγνωρα», λοιπόν, ένα επιπλέον: ίσως ποτέ τόση προσφυγή στη νεωτερικότητα (της πολιτικολογίας και της τεχνολογίας) δεν οδήγησε σε τέτοιον αρχαϊσμό: στον αρχαϊσμό του απόλυτου ηγεμόνος (με εξουσία μισό κληρονομημένη λόγω ονόματος και όχι λόγω υψηλής αυτοτελούς πολιτικής παρουσίας-μισό δοτή από έναν πρωθυπουργό που λειτούργησε σαν επίτροπος), στον αρχαϊσμό του 99,99%? στον αρχαϊσμό, τέλος, ενός ηγέτη που γνωρίζει ότι, για να πείσει, δεν χρειάζεται το λόγο και την εξήγηση, αφού το δέλεαρ δεν είναι το τι λέει αλλά απλώς το ότι υπάρχει. Το «πολιτικό προϊόν» στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι όσα ασαφή οραματίζεται ο Γ. Παπανδρέου αλλά η ίδια η παρουσία του, ένα σύμβολο αφεαυτής. Από το Καλέντζι έως το Κιλελέρ άλλωστε, έχουμε μια συνεχή χρήση συμβόλων, η οποία επενδύει αποκλειστικά στο συναίσθημα, καθιστώντας περιττό τον διαυγή λόγο.
Ούτε ο όντως εντυπωσιακός αριθμός των ψηφισάντων συνιστά ιδιαίτερη έκπληξη. Στα τριάντα χρόνια της λειτουργίας του και στα είκοσι της εξουσίας του το ΠΑΣΟΚ έχει πλέξει ισχυρούς δεσμούς με μεγάλο τμήμα της κοινωνίας? δεσμούς συναισθηματικούς, ιδεολογικούς αλλά και υλικούς. Εφόσον στην επικύρωση του προέδρου δόθηκε δημοψηφισματικός-διλημματικός χαρακτήρας, «O Γιώργος ή το χάος», ήταν φυσικό να κινητοποιηθούν μαζικά οι οπαδοί, για να επιβεβαιώσουν και κυρίως να αυτοεπιβεβαιωθούν.
«Αλλάζουμε εποχή», λοιπόν, όπως ισχυρίζεται το προεκλογικό σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ; Ας είμαστε συγκρατημένοι. Κι ας θυμόμαστε αυτό που έχουν ήδη ξεχάσει ο Γ. Παπανδρέου και ο K. Σημίτης: ότι και στις εκλογές του 2000 το σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ ανήγγελλε τη «Νέα Εποχή». Οι όμορφες λέξεις εύκολα «καίγονται».