Ποιες αναποδιές και ποια κατήφεια; Αμ, δεν το βάζει κάτω η γιαγιά, μήτε χάνει εύκολα το κέφι και την αισιοδοξία της. Τη ρωτούν για την ακρίβεια στην αγορά και απαντά «στο τέλος όλα διορθώνονται». Ταλαιπωρείται στις ουρές και ψιθυρίζει, χαμογελώντας, «θα περάσει κι αυτό». Ακούει τα παράπονα των δικών της για τις δυσκολίες ή τα εμπόδια που συναντούν στον δρόμο τους και τους θυμίζει την άνοιξη που διαδέχεται τον χειμώνα των καταιγίδων και της παγωνιάς. Νιώθει να την περισφίγγει η αβεβαιότητα και εξορκίζει τους φόβους της, ταυτίζοντας το αύριο με τις καλές, τις γαλήνιες περασμένες ημέρες, τότε που καμάρωνε για τα νιάτα της κι έσφυζε από ζωή… Ποιος πιστεύει πως αυτή η ηλικιωμένη γυναίκα είναι «δημιούργημα της φαντασίας»; Εχει όνομα, περίγυρο και οικογενειακή εστία. Αλλά, διακριτική καθώς είναι η παρουσία της, δεν προκάλεσε ποτέ την κοινωνική περιέργεια με τη συμπεριφορά ή κάποια πράξη της. Και ας είναι ο βίος της παράλληλος με τον δικό μας και η ελπίδα της για την ευνοϊκή έκβαση των πραγμάτων «αντιλογία» στην απαισιοδοξία.
Κατά τα λοιπά, η γιαγιά φροντίζει να αξιοποιεί τις δυνατότητες που της απομένουν. Δεν την πτοούν τα χρόνια. Μήτε σκοτώνει την ώρα της για να διασκεδάσει την ανία της. Κάθε άλλο, μάλιστα. Δίνει προτεραιότητα στη νοικοκυροσύνη της, λογαριάζει τα έξοδά της, γυμνάζει τη μνήμη της με σταυρόλεξα, διαβάζει την εφημερίδα της, τεντώνει τα αφτιά της για να πληροφορηθεί τα νεότερα από το ραδιόφωνο, ζυγίζει τα λόγια της πολιτικής, τηλεφωνεί στις φιλενάδες της για να σχολιάσει τις εξελίξεις και, τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές, ετοιμάζεται να προσέλθει ξανά στην κάλπη για να ψηφίσει. Μόνο που δεν μιλάει για τις κομματικές της προτιμήσεις. Δεν ανήκει στους αναποφάσιστους.
Ομως, κανένας από τον μικρόκοσμό της δεν κατάφερε, μέχρι σήμερα, να αποκαλύψει το μυστικό της. «Προσωπικό της δεδομένο» το ψηφοδέλτιο που θα επιλέξει για να βάλει στον φάκελο, άμα βρεθεί μονάχη πίσω από το παραβάν. Ακόμη κι όταν άσκησε για πρώτη φορά το εκλογικό της δικαίωμα, πριν από μισόν αιώνα, «δεν συνεμμορφώθη προς τας υποδείξεις» του συζύγου της. «Αλλα τού είχα υποσχεθεί να πράξω, και αλλού έδωσα την ψήφο μου την τελευταία στιγμή…», είπε στην παρέα της, προχθές, ενώ κουβέντιαζαν για τις δημοσκοπήσεις, τις υποψηφιότητες, τα κόμματα, τις υποσχέσεις και τις προσδοκίες του λαού μας.
«Ομως ένιωθα τύψεις, δεν μπορούσα να ησυχάσω και αργότερα, ύστερα από καιρό, όταν είχαν ηρεμήσει τα πνεύματα και το εκλογικό αποτέλεσμα είχε γίνει ανάμνηση, του αποκάλυψα την αιφνίδια επιλογή μου την ημέρα της ψήφου», πρόσθεσε χαμογελώντας.
«Και τι συνέβη μετά», τη ρώτησαν, «τίποτα…», απάντησε, «εμείς την εποχή εκείνη βλέπαμε τα πράγματα διαφορετικά…».