Δεν μπορεί να μη θαυμάσει κανείς την άνεση με την οποία ο κ. Γ. A. Παπανδρέου και ορισμένα στελέχη του κόμματός του αναφέρονται σε μια «νέα εποχή», σ’ ένα «μέλλον» που πρόκειται να δημιουργήσει ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο διακόπτει σχέσεις με ό,τι το «παρελθόν». Ακούγοντας τους ρήτορες της «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης» να διαφημίζουν το «νέο» πολιτικό προϊόν της ηγεσίας Γ. Παπανδρέου, κάποιος θα μπορούσε, αν ήταν επισκέπτης στην Ελλάδα προερχόμενος από κάποια μακρινή χώρα, να υποθέσει ότι το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε μόλις προ μηνός? και ότι τα ηγετικά στελέχη του κατέρχονται, ενθουσιώδη, για πρώτη φορά στον πολιτικό στίβο.
Κατανοητό είναι, φυσικά, ότι ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ενώπιον εκλογών προσπαθεί να εμφανίσει στο κοινό ένα κόμμα «φρέσκο», με την προβολή εικόνων που θα έκαναν έναν εκλογικά κρίσιμο αριθμό πολιτών να ξεχάσουν για λίγες εβδομάδες, το «γκρίζο» κυβερνών κόμμα της τελευταίας τετραετίας. Ομως αυτή η προεκλογική τακτική δεν είναι δυνατόν να εξαφανίσει τον παρελθόντα χρόνο από τον εγκέφαλο μιας ολόκληρης κοινωνίας. H «νεότης» που μανιωδώς διαφημίζει ο 52χρονος κ. Γ. A. Παπανδρέου δεν μπορεί να καταργήσει αισθήσεις και φυσικούς νόμους. Ενα «λίφτινγκ» σ’ ένα ρυτιδωμένο από τον χρόνο πρόσωπο δεν εξαφανίζει το πρόσωπο. Ενα «μερεμέτι» παράγει, για ένα φευγαλέο ξεγέλασμα του ματιού.
Ο κ. Γ. A. Παπανδρέου μπήκε στην πολιτική νεαρός και μέσα στο ΠΑΣΟΚ έφτασε να είναι ένας γκριζομάλλης μεσήλικας. Αυτό το κόμμα, ο σήμερα υποψήφιος πρωθυπουργός υπηρέτησε φιλότιμα για 20 και πλέον χρόνια, αποδεχόμενος όλα όσα δίδαξε και ο «παπανδρεϊσμός» και ο «εκσυγχρονισμός». Και παρέμεινε απολύτως άφωνος, όταν τα γνωστά «διαπλεκόμενα» κατακυρίευσαν πολιτικούς χώρους, εκεί όπου κυβερνούσε το κόμμα του. Σιωπούσε τα τελευταία χρόνια ο κ. Γ. A. Παπανδρέου, όταν δυνάμωναν στην κοινωνία οι φωνές που ζητούσαν αληθινό εκσυγχρονισμό, χτύπημα της διαφθοράς και αναβάθμιση της ποιότητας του πολιτικού βίου στη φορτωμένη με προβλήματα Ελλάδα.
Τώρα ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ιδιαιτέρως υπολογίζοντας στο κακότεχνο, βιαστικό «λίφτινγκ» που έκανε στο πρόσωπο του πολιτικού ηλικιωμένου κόμματός του, διαφημίζει μια «νεότητα» ανύπαρκτη, ένα πολιτικό σχήμα μη ορατό διά γυμνού οφθαλμού και για τους μηχανισμούς παραγωγής των «διαπλεκομένων»… μιλιά!
Τίποτε το «νέο», όμως καμιά «νέα εποχή» δεν είναι δυνατόν να προκύψει για την Ελλάδα, αν δεν πληγούν αποφασιστικά οι μηχανισμοί, που με «πλάτες» στην πολιτική και «περάσματα» στις υπηρεσίες του κράτους, φρενάρουν κάθε αληθινά παραγωγική δραστηριότητα.