Μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές ο κ. Γ. Παπανδρέου αποκάλυψε πλήρως το ανθρώπινο και πολιτικό του έλλειμμα, με την ιδιότυπη και άνευρη εμφάνισή του ενώπιον των οπαδών του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη και με τη θλιβερή παρουσία του στην τηλεοπτική αντιπαράθεση, η οποία ομολογουμένως προκάλεσε δυσβάστακτη ανία σε όσους την παρακολούθησαν.
Εάν, έπειτα από ένα δίμηνο κυριαρχίας στα MME, επιχειρούσε να προσδιορίσει κανείς τον κ. Γ. Παπανδρέου και τους «επιτελείς» θα έλεγε ότι πρόκειται για άτομα που αναπτύχθηκαν σε προστατευόμενο χώρο, εντός του οποίου συνδιαλέγονται περί της κοινωνίας και των προβλημάτων της, της πορείας των διεθνών σχέσεων, αλλά εξαερώνονται στην πρώτη επαφή τους με την πραγματικότητα.
Το πρόβλημα του κ. Παπανδρέου δεν εντοπίζεται στο γεγονός ότι δεν διαθέτει ρητορική δεινότητα, δεν είναι καν ότι δεν είναι γνώστης της ελληνικής, αλλά ότι δεν διαθέτει συγκρότηση, άποψη περί της ζωής, της πολιτικής και της πραγματικότητος για να τη διατυπώσει σαφώς και πειστικώς με γλωσσικά εφόδια έστω και πενιχρά.
Θα αρκούσαν μερικές εκατοντάδες λέξεων για να μεταδώσει το όποιο «μήνυμά» του στους Ελληνες ψηφοφόρους, εάν ο κ. Παπανδρέου ενεργούσε ως παραδοσιακός πολιτικός και δεν κινούνταν σε ασαφές νεφέλωμα, επιδιώκων ριζοσπαστική αλλοίωση των αντιλήψεων περί της κοινωνίας, προκειμένου να την εγκλωβίσει στο αντιληπτικό σύστημα της οικογενείας και των στενών συνεργατών του.
Ο μύθος του κ. Γ. Παπανδρέου ως αναγεννητού του ΠΑΣΟΚ κατέπεσε σε λιγότερο από δύο μήνες και εάν υπάρχει κάποιος που απολαμβάνει τη δημιουργηθείσα κατάσταση αυτός είναι αναμφιβόλως ο πρωθυπουργός κ. K. Σημίτης.
Διάφοροι θιασώτες του «εκσυχρονισμού», που κολακεύονται συγχρωτιζόμενοι με το κατά καιρούς υφιστάμενο σύστημα εξουσίας, είχαν θεωρήσει ως ευφυέστατη πολιτική υπέρβαση την εικαζόμενη μεταπήδηση του κ. Σημίτη σε κάποιο ύπατο ευρωπαϊκό αξίωμα και την επιλογή του κ. Παπανδρέου ως αρχηγού του ΠΑΣΟΚ για να διασφαλισθεί η συνέχιση της διακυβενρήσεως της χώρας από τη διαπλεκόμενη ομάδα πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.
Ηρκεσαν λίγοι μήνες και ο κ. Σημίτης περιήλθε εις τα αζήτητα των μελλοντικών ευρωπαϊκών ρυθμίσεων. Αλλοι πολιτικοί προβάλλονται στον διεθνή Τύπο για το αξίωμα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο ίδιος διέρχεται την πλατεία Κολωνακίου σχεδόν απαρατήρητος.
Ο κ. Σημίτης εγνώρισε, με τρόπο οδυνηρό ενίοτε, την αμφισβήτηση και την απέχθεια των παραδοσιακών στελεχών του ΠΑΣΟΚ προς το πρόσωπό του. Εγνώριζε το «ρεύμα» των στελεχών και οπαδών του σοσιαλιστικού κινήματος υπέρ του κ. Παπανδρέου και του παρέδωσε την αρχηγία με πλήρη βεβαιότητα ότι μετά τον ίδιο έπεται το χάος.
Ενεφανίσθη την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη ο κ. Σημίτης για να υπερασπισθεί το έργο του, με μεγαλύτερη μαχητικότητα από τον διάδοχό του, αλλά επί της ουσίας απολαμβάνει το γεγονός ότι διαψεύδονται οι προσδοκίες των εσωκομματικών του αντιπάλων και ευτελίζεται η εικόνα του διαδόχου του.
Μία εβδομάδα πριν οι Ελληνες πολίτες οδηγηθούν στις κάλπες, το ερώτημα που τίθεται δεν αφορά πλέον τον νικητή αυτής της ιδιόρρυθμης εκλογικής αναμετρήσεως, αλλά κατά πόσον ο κ. Παπανδρέου θα συντελέσει στην περαιτέρω αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, για όσον καιρό του επιτραπεί να διατηρήσει αυτό το αξίωμα.