Τη χαζεύεις καθώς πλησιάζεις οδηγώντας (στην ο Θεός να την κάνει «εθνική οδό» Κορίνθου – Πατρών) το Ρίο και απολαμβάνεις το εύκολο και χωρίς… ουρές και ταλαιπωρίες (ιδίως στις «επιστροφές» και «εξόδους») στα φέρι μποτ πέρασμά σου στο αντικρινό Αντίρριο, αυτήν την πολύ όμορφη και πολυσυζητημένη γέφυρα – μέχρι να την… τελειώσεις, οπότε αρχίζει το βλαστημίδι και ο εκνευρισμός, αφού ο… πατροπαράδοτος «νεοελληνικός σχεδιασμός» της πολιτείας, δεν φρόντισε τη δημιουργία της τόσο χρήσιμης και εξυπηρετικής γέφυρας που ενώνει την Πελοπόννησο με τη Δυτική Ελλάδα και την Ηπειρο παράλληλα με την κατασκευή της «Ιόνιας Οδού». Με αποτέλεσμα να περνάς από το Ρίο στο Αντίρριο σε 2 λεπτά και μετά να πέφτεις στον… καρόδρομο, τον στενό, όλο στροφές, που αποκλείει επί πολλά χιλιόμετρα κάθε προσπέραση, παλιό «εθνικό»(!) που καθημερινά «πήζει» από φορτηγά και νταλίκες. Είχαμε φέτος τέτοια εμπειρία, όταν πήγαμε οδικώς στην Κέρκυρα, και για άλλη μια φορά απορήσαμε για το μυαλό που κουβαλάνε οι κατά καιρούς κυβερνώντες μας, για την προχειρότητα (αφήστε κατά μέρος τη διαπλοκή και τα σκάνδαλα…) τον ερασιτεχνισμό τους, την αποσπασματικότητα στον σχεδιασμό και την εκτέλεση των έργων…
Να προσθέσουμε, πως σε μια σοβαρή χώρα που αντιμετώπιζε προβλήματα στον τομέα των μεταφορών και αποφάσισε σε κάποια στιγμή να κάνει ένα σύγχρονο μεγάλο έργο, όπως η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου σε μια κατ’ εξοχήν προβληματική από την άποψη αυτή περιοχή (με τις συνακόλουθες επιπτώσεις για τη συνολική οικονομική της ανάπτυξη) «κάποιοι» θα είχαν πετάξει, ως ιδέα έστω, στη νέα γέφυρα να υπάρξει πρόβλεψη για τη χρησιμοποίησή της στο μέλλον και από τον σιδηρόδρομο (που σε κάποια… ξεχασμένα χαρτιά «προγραμματίζεται» να γίνει – σημειώστε πως υπάρχουν και διαθέσιμα κονδύλια από την E.E., που φυσικά τα χάσαμε!) η επέκταση του οποίου σε αυτό το άκρο της χώρας, θα επενεργούσε ως… πύραυλος προόδου και ανάπτυξης! Δεν βαριέστε – όταν σε κάποιο παλιότερο σημείωμά μας είχαμε εκφράσει την απορία αυτή, μας είχαν απαντήσει «αρμοδίως» πως όταν γίνει (τον… 22ο αιώνα;) η σιδηροδρομική γραμμή που θα συνδέει την Πελοπόννησο με την Ηπειρο και τη Δυτική Ελλάδα, το πέρασμα των βαγονιών από το Ρίο στο Αντίρριο, θα γίνεται με ειδικά… διασκευασμένα φέρι μποτ! Με άλλα λόγια: αραμπάς, στην εποχή των διαστημικών λεωφορείων…
Ας ξαναγυρίσουμε στο τι υπάρχει σήμερα: μέχρι να γίνει η «Ιόνια Οδός» (δεν αναφέρουμε τα εξαγγελθέντα χρονοδιαγράμματα, λόγω απολύτως δικαιολογημένης δυσπιστίας μας σε κάθε κρατική εξαγγελία!) οι οδικώς μετακινούμενοι θα υφίστανται την ταλαιπωρία που αντιμετωπίζουν και σήμερα, θα «κολλάνε» δηλαδή στην κίνηση του άχρηστου και ξεπερασμένου επαρχιακού δικτύου που υπάρχει – οι πιο… άτυχοι, θα σκοτώνονται κιόλας!
Θα… απολαμβάνουν, όμως, τη χρήση της γέφυρας. Και το (συνολικά: ελάχιστο…) κέρδος στον χρόνο που θα κάνουν για να φθάσουν από το Ρίο στο Αγρίνιο, την Πρέβεζα, τα Γιάννενα, την Ηγουμενίτσα. Για το οποίο, ως αντίτιμο, θα καταβάλουν τα διόδια στη γέφυρα, διόδια που κάθε άλλο παρά φθηνά είναι: 10 ευρώ. Φίλος που κάνει τη διαδρομή Αθήνα – Γιάννενα δυο-τρεις φορές τον μήνα, εδώ και 30 χρόνια, μας εξηγούσε την «κομπίνα» που έγινε με τη… θερμότατη ανοχή της πολιτείας, σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση των ναύλων των φέρι-μποτ της γραμμής τα τελευταία χρόνια: πριν αρχίσει η κατασκευή της γέφυρας, το ναύλο αυτό ήταν (I.X. και οδηγός) 1.190 δραχμές, δηλαδή σε… σημερινά λεφτά 3,42 ευρώ.
Καθώς άρχισε η κατασκευή της γέφυρας, με δικαιολογία την αύξηση τότε της τιμής του πετρελαίου, το ναύλο ανέβηκε στα 4,46 ευρώ (κάναμε τη μετατροπή από δραχμές, για λόγους εύκολης σύγκρισης) με την πρόοδο των εργασιών… σκαρφάλωσε (με την έγκριση του κράτους!) στα 5,72, για να πιάσει δύο ακόμη αυξήσεις (χωρίς άνοδο του πετρελαίου) το 2002 (7,10 ευρώ) και 2003 (7,70 ευρώ) έτσι ώστε… το κόστος για τη χρήση του φέρι-μποτ να πλησιάζει την προαποφασισμένη τιμή των διοδίων της γέφυρας (9,70 ευρώ αρχικά, 10 ευρώ σήμερα – και «αύριο» βλέπουμε…) και να μην υπάρξουν γκρίνιες! (Σήμερα, με τη γέφυρα εν χρήσει, το ναύλο των φέρι-μποτ με το πετρέλαιο στα 70 δολάρια το βαρέλι, είναι μόλις 4,50 ευρώ…».
Τι μας «τσίμπησε» τώρα και θυμηθήκαμε το μεγάλο ύψος των διοδίων; Μια… φωτογραφία, δημοσιευμένη πριν από λίγες μέρες σε αθηναϊκή εφημερίδα, που έδειχνε την καταπληκτική και άκρως εντυπωσιακή γέφυρα Μιλό στην κεντρική Γαλλία (ενώνει τις δύο όχθες του ποταμού Ταρν), την υψηλότερη γέφυρα της Ευρώπης (περνάει… μέσα από τα σύννεφα – έπρεπε να δείτε τη φωτογραφία!) συνολικά 343 μέτρα ύψος (τα αυτοκίνητα κινούνται σε ύψος 270 μέτρων!) μακρύτερη από αυτή του Ρίου – Αντιρρίου, και… τουριστική ατραξιόν για Γάλλους και ξένους τουρίστες!
Διαβάσαμε στη λεζάντα της εντυπωσιακότατης φωτογραφίας ότι τα διόδια για να περάσει κανείς με το I.X. του τη γέφυρα Μιλό είναι 4,5 ευρώ τις καθημερινές (που υποτίθεται ότι τη χρησιμοποιούν ως απλό «μέσο» οι οδηγοί) και έξι ευρώ τις Κυριακές και αργίες, όταν δηλαδή η γέφυρα από «εργαλείο» μετατρέπεται σε τουριστικό αξιοπερίεργο!
Γενικώς κάποιο… βίτσιο πρέπει να ‘χουμε στην Ελλάδα με τα διόδια! Στην (τόσο χρήσιμη και εξυπηρετική!) «Αττική Οδό», αντί να πληρώνεις στην «έξοδο» ανάλογα με το μήκος της διαδρομής που έκανες, πληρώνεις στην «είσοδο» 2,5 ευρώ είτε διατρέξεις την οδό 2-3 χιλιόμετρα, είτε κάνεις όλη της τη διαδρομή, από το «Ελ. Βενιζέλος» μέχρι την Ελευσίνα! Τη γέφυρα του Ρίου την πληρώνεις (καίτοι εναέρια!) «βαπορίσια» 10 ευρώ, στην υποθαλάσσια ζεύξη στην Πρέβεζα (έργο χρήσιμο σίγουρα, αλλά υποπολλαπλάσιας αξίας αυτού της γέφυρας στο Ρίο!) θέλεις 5 ευρώπουλα για να τη χρησιμοποιήσεις!