Πολλές φορές με απασχολούν τα διάφορα παράδοξα και παράλογα που μας συμβαίνουν ή που παρατηρούμε. Σας βεβαιώνω, χωρίς καμιά διάθεση «για να διορθώσουμε τον κόσμο»: Από πολλά χρόνια έχω πεισθεί ότι ο κόσμος είναι αυτός που είναι και ότι κινείται και αλλάζει με τους δικούς του νόμους και αυτοματισμούς και αδιαφορεί πλήρως για τα όποια άπειρα παράδοξα, παράλογα και αντιφατικά κλείνει μέσα του. Περιφρονεί τη λογική μας ή γιατί έχει τη δική του λογική ή γιατί δεν έχει καμιά λογική.
Ομως, αυτά τα παράδοξα και παράλογα, πολλές φορές είναι πολύ διασκεδαστικά και άλλες σε παρακινούν σε ασκήσεις λογικής, προσπαθείς δηλαδή να καταλάβεις ποια λογική σκέψη κρύβεται πίσω τους. Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι η στάση του μετρό στον Σταθμό Λαρίσης, όπου εκεί που είναι απαραίτητες, δεν υπάρχουν κυλιόμενες σκάλες εξόδου, ενώ υπάρχουν σε όλους τους άλλους σταθμούς. Οι κατασκευαστές και ιθύνοντες του μετρό δεν φαντάζονται πόσες ύβρεις και κατάρες δέχονται καθημερινά από επιβάτες του σιδηροδρόμου, ιδιαίτερα ηλικιωμένους, που φορτωμένοι με αποσκευές σκαρφαλώνουν τα 33 σκαλοπάτια της εξόδου. Αλλο παράδειγμα: Γιατί ο τελευταίος συρμός του μετρό περνάει από τον Σταθμό Λαρίσης ακριβώς δύο πρώτα λεπτά πριν από την άφιξη της τελευταίας και συνήθως κατάμεστης αμαξοστοιχίας από τη Θεσσαλονίκη! ΄H γιατί η Τροχαία δεν μπορεί ή δεν θέλει, τόσα χρόνια, να επιβάλει κάποια τάξη στα ταξί που ακροβολίζονται γύρω από τον σταθμό, για να επιλέξουν ευκολότερα τους πελάτες. Δεν σε πηγαίνουν εκεί που θέλεις εσύ, αλλά εκεί που θέλουν αυτοί. Τριτοκοσμικά πράγματα…
Με όλα αυτά και πολλά άλλα η στήλη ασχολήθηκε τουλάχιστον δέκα φορές, όχι για να διορθωθούν (θα επιβιώσουμε και με αυτά), αλλά από την ανάγκη να βρει λύση… σε λογικό πρόβλημα. Ουδέποτε πήρα απάντηση…
Ακούστε τώρα μια άλλη περίπτωση παραλογισμού, η οποία μάλιστα προκύπτει εκ του νόμου!
Η Πλάκα έχει Δημοτικό Σχολείο το 74ο. Είχε και Γυμνάσιο-Λύκειο το 25ο, το οποίο, όμως, έπαψε να λειτουργεί πριν από μερικά χρόνια. Διαθέτει, όμως, και λειτουργεί το 1ο Πειραματικό Γυμνάσιο-Λύκειο, το οποίο μάλιστα είναι και φημισμένο. Αν σας ρωτήσω σε ποιο Γυμνάσιο θα φοιτήσουν τα παιδιά που τελειώνουν το 74ο Δημοτικό Σχολείο, αυθόρμητα και λογικά θα μου πείτε: Στο 1ο Πειραματικό αφού δεν υπάρχει άλλο «κοινό». Ισως είναι και συνταγματική υποχρέωση να δέχονται όλους τους μαθητές της περιοχής που τελειώνουν το Δημοτικό.
Αμ δε! Σύμφωνα με επίσημη απάντηση του υπουργείου Παιδείας τα «πειραματικά σχολεία» δέχονται μαθητές μόνο με κλήρωση, αυτό ορίζει ο νόμος. Αν, λοιπόν, τα παιδιά της Πλάκας είναι… τυχερά θα παρακολουθήσουν μαθήματα στο Γυμνάσιο της γειτονιάς τους. Αν δεν είναι τυχερά είναι υποχρεωμένα να αναζητήσουν άλλο «κοινό» Γυμνάσιο στο Κουκάκι ή στο Θησείο, σε απόσταση τουλάχιστον δύο χιλιομέτρων. Πρόκειται για παιδιά δώδεκα ετών και καταλαβαίνετε την ανησυχία των γονέων, όταν απομακρύνονται τόσο από το σπίτι.
Από τη φετινή κλήρωση, άτυχες στάθηκαν δύο μαθήτριες, αυτές τουλάχιστον γνωρίζω. Το σπίτι της μιας απέχει 25 μέτρα από το 1ο Πειραματικό και της άλλης 50 μέτρα! Δεν τις δέχονται στο Γυμνάσιο της γειτονιάς, επειδή είναι «πειραματικό» και τις στέλνουν στο Κουκάκι!
Εγραψαν γράμμα στον πρωθυπουργό και εξέθεσαν το πρόβλημά τους. Το Μέγαρο Μαξίμου παρέπεμψε το γράμμα στο υπουργείο Παιδείας και η αρμόδια υπηρεσία απάντησε ότι αυτός είναι ο νόμος, αυτά ορίζει και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Διερωτώμαι αν όλα αυτά, πέραν της λογικής, δεν παραβιάζουν και τη συνταγματική διάταξη, που ορίζει τον κύκλο και τα χρόνια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.