Φοβάμαι πως θα δυσαρεστήσω πάλι τους «ελληναράδες», τύπου μητροπολίτη Θεσσαλονίκης (εκ μεταθέσεως) Ανθίμου. Δεν θα ασχοληθώ με τα όσα είπε ο «σεβασμιώτατος» στα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης. Τα θεωρώ ανάξια σχολιασμού. Φτηνός και πανηγυριώτικος «πατριωτικός»(!) δεκάρικος, σαν αυτούς που συνηθίσαμε να ακούμε, εδώ και 180 χρόνια, στις εθνικές επετείους: Επιτρέψτε μου όμως να κάνω μερικές παρατηρήσεις για το λεγόμενο Σκοπιανό, θέμα στο οποίο αναφερόταν ο «άγιος» Θεσσαλονίκης, θέλοντας προφανώς να δώσει… μάθημα πατριωτισμού στον πρωθυπουργό και στον υπουργό Εξωτερικών!
Η ονομασία FYROM είναι απαράδεκτη και προβληματική όχι μόνο για τη χώρα που υποδηλώνει αλλά και για τη χώρα που την χρησιμοποιεί. Ορθώς, συνεπώς, οι ΗΠΑ και, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλες σχεδόν οι χώρες επέλεξαν την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», αφού δεν υπάρχει άλλη εν χρήσει. Οι «ελληναράδες», βλέπετε, είχαν απορρίψει τις άλλες ονομασίες που είχαν προταθεί παλαιότερα.
Η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» νομίζω ότι καλύπτει τις βασικές προϋποθέσεις που έθεσαν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Είναι σύνθετη ονομασία, που περιέχει τον όρο Μακεδονία και έχει έννοια πολιτική (Δημοκρατία) και γεωγραφική (Μακεδονία). Διαφοροποιείται σαφώς από τον όρο «Μακεδονία», που αυτός μόνο αναφέρεται σε τμήμα της ελληνικής επικράτειας και ακριβώς με αυτήν τη διαφοροποίηση αποτρέπεται οποιαδήποτε σύγχυση αθώα ή πονηρή.
Μερικοί εκφράζουν φόβους ότι με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» οι γείτονες των Σκοπίων πιθανόν αύριο να διεκδικήσουν ένα «μακεδονικό κράτος», που να περιλαμβάνει και την ελληνική Μακεδονία. Οι φόβοι αυτοί ενισχύονται από πατριδοκάπηλες εκδηλώσεις στη γειτονική χώρα, αντίστοιχες με τις δικές μας. Οι πολιτικές ηγεσίες όμως της γειτονικής χώρας, από την εποχή ακόμη του Κίρο Γκλιγκόροφ, έδειξαν σπάνια πολιτική ωριμότητα και απέφυγαν οποιαδήποτε πρόκληση.
Ανεξαρτήτως, όμως, όλων αυτών και επειδή κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις μελλοντικές εξελίξεις, τα σύνορά μας είναι τόσο σταθερά όσο σταθερή είναι και η θέλησή μας και η δύναμή μας να τα υπερασπισθούμε. Καμιά ονομασία δεν μπορεί να εγγυηθεί το απαραβίαστο των συνόρων μας, αν λείπει η θέληση και η δύναμη να τα υπερασπισθούμε.
Ενα άλλο ζήτημα που μπορεί να προκύψει είναι οι σλαβόφωνοι κάτοικοι της Δυτικής (κυρίως) Μακεδονίας, που μετά τον εμφύλιο πόλεμο κατέφυγαν στη γειτονική χώρα, όταν ακόμη ήταν ομόσπονδο κρατίδιο της Γιουγκοσλαβίας. Το ζήτημα αυτό είναι εντελώς άσχετο με την ονομασία και με το να το αγνοούμε δεν σημαίνει ότι το λύσαμε. Με τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι πρόσφυγες αυτοί έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν τον επαναπατρισμό τους, τις περιουσίες που εγκατέλειψαν και τον αυτοπροσδιορισμό τους. Δεν μπορούμε να αρνούμαστε σε άλλους δικαιώματα που εμείς διεκδικούμε στην Κύπρο! Είναι προτιμότερο να ασχοληθούμε με τα ζητήματα αυτά με δική μας πρωτοβουλία πριν μας το επιβάλουν άλλοι…
Οι Σλάβοι, οι Αλβανοί και οι αθίγγανοι των Σκοπίων ήρθαν στην περιοχή αυτή πολλούς αιώνες μετά τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο. Υποθέτω ότι ούτε οι ίδιοι διεκδικούν τα… φυλετικά μας δικαιώματα. Ομως και πολλούς αιώνες κατοικούν σ’ αυτή την περιοχή που λέγεται και αυτή Μακεδονία και τώρα αποφάσισαν να συγκροτηθούν σε ανεξάρτητη Δημοκρατία. Είναι δικαίωμά τους…