LE ΜΟΝDΕ
Σισύφειο έργο
Πριν καλά καλά τεθούν οι βάσεις της κοινωνικής ασφάλισης, κατ’ εξοχήν σύμβολο του κράτους πρόνοιας, τον Οκτώβριο συμπληρώνονται 60 χρόνια από τότε, αρχίσαμε να συζητάμε το ενδεχόμενο μεταρρύθμισής της. Μετά όμως την πρώτη πετρελαϊκή κρίση του 1973, οι μεταρρυθμίσεις και τα σχέδια αναδιάρθρωσης, είκοσι τον αριθμό, που εκπονήθηκαν από την αριστερά και τη δεξιά, ουσιαστικά προσέκρουσαν στα ίδια εμπόδια. Οι εισφορές επλήγησαν σφόδρα από την ανεργία. O μεγαλύτερος πειρασμός είναι η μεταβίβαση του προβλήματος στις επόμενες γενιές. Εν κατακλείδι, η απόπειρες ουσιαστικής αλλαγής της συμπεριφοράς των ασφαλισμένων και των εργαζομένων στον τομέα της Υγείας έχουν μέχρι σήμερα ναυαγήσει. Για άλλη μία φορά, στην ετήσια έκθεσή του για την κοινωνική ασφάλεια, το ελεγκτικό συνέδριο εμφανίζεται αυστηρό. Γιατί απ’ ό,τι φαίνεται, όπως μπόρεσε να διαπιστώσει και ο πρώτος πρόεδρος του ελεγκτικού συνεδρίου, Φιλίπ Σεγκέν, από τη θέση του υπουργού Κοινωνικών Υποθέσεων, η παραμικρή μεταρρύθμιση σε αυτόν τον τομέα μεταβάλλεται σε σισύφειο έργο, το οποίο πρέπει κανείς διαρκώς να επαναλαμβάνει από την αρχή.
ΤΗΕ ΙΝDΕΡΕΝDΕΝΤ
Κυνική εικόνα
Οι προσδοκίες της διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών που άρχισε χθες στη Νέα Υόρκη είναι τεράστιες. Σημαντικές νέες διεθνείς πολιτικές για την ειρήνη, θέματα που αφορούν το κλίμα και τη φτώχεια και σαρωτικές αλλαγές στον ίδιο τον οργανισμό θα παρελάσουν μπροστά στους ηγέτες 175 κρατών, οι οποίοι εν μέσω πανηγυρισμών θα υπογράψουν μνημόνιο για έναν καλύτερο κόσμο. Αλλά μόλις μια ημέρα πριν από το άνοιγμα του συνεδρίου, όλα έτειναν προς την ασυμφωνία και διπλωμάτες, ακτιβιστές και διεθνής Τύπος μιλούσαν για κρίση. Οφειλαν όμως να ξέρουν ότι ο OHE ήταν εκεί και παλιότερα. Κατά τη διάρκεια των 60 χρόνων της ιστορίας τους, τα Ηνωμένα Εθνη είχαν εγκλωβιστεί σε αλλεπάλληλες κρίσεις. Εκατομμύρια ζωές χάθηκαν σε εμφυλίους πολέμους και εθνικές εκκαθαρίσεις. Κομμουνιστικές αυτοκρατορίες δημιουργήθηκαν και καταστράφηκαν, χημικά όπλα βρήκαν στην επιφάνεια, πυρηνικά εργοστάσια υπέστησαν διαρροές και εξερράγησαν, σοδειές κατέρρευσαν και άνθρωποι πείνασαν μέχρι θανάτου, ασθένειες και τρομοκρατία σκόρπισαν τον πανικό, κυκλώνες και σεισμοί κατέστρεψαν το περιβάλλον και το λιώσιμο των πάγων στους πόλους ήλθαν να συμπληρώσουν το τοπίο. Εκατομμύρια άνθρωποι, είτε πρόσφυγες είτε μετανάστες, διέσχισαν ηπείρους αναζητώντας ασφάλεια και ευημερία. Πού ήταν όμως ο OHE;
LIBERATION
O ρόλος του ΟΗΕ
Σε τι, άραγε, χρησιμεύει ο OHE; Σε τίποτα θα απαντούσε ο πρόεδρος Μπους που θέλει να τελειώνει με τον οργανισμό. Αλλοι θα έλεγαν ότι χρησιμεύει απλά στο να ενοχλεί τον πρόεδρο Μπους. O OHE δεν έχει κάποια κυριαρχία, ούτε με την πιο στενή έννοια του όρου. Αποτελεί αντανάκλαση των κρατών και των εγωισμών τους, οδηγούμενος στο περιθώριο. Πάντως, ανεξαρτήτως αυτών, ο OHE συνέβαλε προς την επίτευξη του σκοπού για τον οποίον δημιουργήθηκε, δηλαδή να διατηρήσει εκτός διεθνούς νομιμότητας τις ένοπλες συρράξεις μεταξύ των χωρών. Επόμενος στόχος πρέπει να είναι η διεθνής ανάπτυξη και ευημερία, κάτι που σίγουρα δεν θα είναι εύκολο.
ΤΗΕ WALL STREET JΟURΝΑL
Το μεγάλο στοίχημα
Οι περισσότεροι Γερμανοί, σκεπτόμενοι ορθολογικά, δείχνουν να καταλαβαίνουν ότι οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες. Συναισθηματικά, όμως, αντιστέκονται. Γι’ αυτό και πιστεύουν ότι ένας μεγάλος συνασπισμός μεταξύ των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανώδυνες αλλαγές. Αλλά ένας τέτοιος συνασπισμός ελάχιστες μεταρρυθμίσεις μπορεί να προχωρήσει. H Αγκελα Μέρκελ δεν εκμεταλλεύτηκε όσο θα έπρεπε τη γενική αίσθηση της απογοήτευσης των Γερμανών, η οποία βρισκόταν στα ύψη μόλις προ μηνός και προοιωνίζετο αλλαγές. O Γκέρχαρντ Σρέντερ από την πλευρά του ισχυρίστηκε ότι προσέφυγε σε πρόωρες εκλογές επειδή δεν είχε τη στήριξη του κόμματός του για τη μεταρρυθμιστική πολιτική. Αλλά ποτέ δεν εξήγησε πώς αυτές οι αλλαγές θα εξασφαλίζονταν αν τα ίδια μέλη του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στη Βουλή επανεκλέγονταν. Ενδιαμέσως διείσδυσε ο Πολ Κίρχοφ, ο σκιώδης υπουργός Οικονομικών, ο οποίος με τις εξαγγελίες του μάλλον φόβισε τον κόσμο. H κ. Μέρκελ απαντώντας είπε ότι δεν είναι κακό κάποιος να έχει όραμα. Αλλά αυτή η δήλωση θύμισε στον κόσμο αυτό που είχε κάποτε πει ο Χέλμουτ Σμιτ. Οι άνθρωποι με οράματα καλόν είναι να πηγαίνουν στον γιατρό. H κ. Μέρκελ θα προσπαθήσει τις επόμενες λίγες ημέρες να κερδίσει τον χαμένο χρόνο. Εάν επιτύχει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία την Κυριακή, θα είναι η πρώτη φορά που οι δημοσκοπήσεις θα πέσουν έξω αναφορικά με τις διαθέσεις των Γερμανών.
ΤΗΕ DAILY TELEGRAPH
H χώρα χρειάζεται αλλαγή
Αναμφίβολα, η κ. Μέρκελ δεν είναι ριζοσπαστική. Προσπαθεί απλώς να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας μέσω προτάσεων για μια περισσότερο ευέλικτη αγορά εργασίας, καθώς και αλλαγών στον ανώτατο και κατώτατο φορολογικό συντελεστή. Ενας πιθανός κυβερνητικός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών και Ελεύθερων Δημοκρατών θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη μιας οικονομίας που αποδυναμώθηκε αισθητά τα τελευταία χρόνια. Ενας μεγάλος συνασπισμός, αντίθετα, υπό την κ. Μέρκελ, θα οδηγούσε σε στασιμότητα. Γιατί τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης Σρέντερ έδειξαν ότι η πολιτική των Σοσιαλδημοκρατών δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις σημερινές προκλήσεις. Θα πρέπει λοιπόν να περάσει το μήνυμα ότι ο τόπος χρειάζεται αλλαγή.
SUDDΕUΤSCΗΕ ΖΕΙΤUΝG
Τι συμβαίνει με τη Γαλλία;
Η κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας, τα προβλήματα του Ερντογάν με τους ακραίους ισλαμιστές, αλλά και τους Κούρδους απασχόλησαν το τελευταίο διάστημα ελάχιστα την Ευρωπαϊκή Ενωση. Την ίδια ώρα, όμως, η Γαλλία ανακάλυψε ξαφνικά το ενδιαφέρον της για την Κύπρο. Το Παρίσι ενδιαφέρεται στην πραγματικότητα λίγο για την Κύπρο. Ψάχνει περισσότερο αφορμή για τη συγκρότηση μιας συμμαχίας των αντιπάλων της Τουρκίας. Το Κυπριακό όμως δεν ενδείκνυται για κάτι τέτοιο, τη στιγμή μάλιστα που ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει στα χέρια της ένα σχέδιο που μπορεί να οδηγήσει στην επίλυση του προβλήματος της Κύπρου.
FΙΝΑΝCΙΑL ΤΙΜΕS
Αγγλική μεγαλοπρέπεια
Εχονταςαποφύγει ένα δεύτερο συνέδριο στις Βρυξέλλες κατά τη διάρκεια της εξάμηνης προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο Τόνι Μπλερ βρήκε τελικά τον καταλληλότερο τόπο για την ανεπίσημη συγκέντρωση των Ευρωπαίων ηγετών επί βρετανικού εδάφους, τον επόμενο μήνα. Το παλάτι Χάμπτον του βασιλιά Ερρίκου του 18ου, έξω από το Λονδίνο, θα είναι ο χώρος όπου θα ανοίξει η συζήτηση για το μέλλον του περίφημου κοινωνικού μοντέλου της Ευρώπης. H συνάντηση αυτή θα πραγματοποιηθεί 401 χρόνια μετά την τελευταία διάσκεψη στο συγκεκριμένο παλάτι, όπου ο βασιλιάς James ο A΄ ενέκρινε την αγγλική εκδοχή της Βίβλου, που ισχύει και σήμερα. Το παλάτι δεν είναι και ο πλέον ευοίωνος τόπος. H ολλανδική αντιπροσωπεία θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν της την τύχη του Ουίλιαμ του 3ου, του Ολλανδού πρίγκιπα που αναρριχήθηκε στον βρετανικό θρόνο και ο οποίος πέθανε πέφτοντας από το άλογό του. H Τζέιν Σέιμουρ, μία από τις έξι συζύγους του Ερρίκου του 18ου πέθανε μετά τη γέννηση του παιδιού της στο παλάτι το 1537 και ο βασιλιάς Κάρολος ο B΄ βρέθηκε φυλακισμένος εκεί κατά τη διάρκεια του αγγλικού εμφυλίου πολέμου. Επομένως, γιατί ο Μπλερ διάλεξε αυτόν τον χώρο για την επόμενη ανεπίσημη διάσκεψη; H απάντηση είναι απλή: το παλάτι είναι κοντά στο αεροδρόμιο του Χίθροου και προσφέρει τόπους αναψυχής για τους επικεφαλής των κρατών. «Στόχος μας είναι να ξαναστήσουμε την παλιά ζεστή ατμόσφαιρα στις ευρωπαϊκές συναντήσεις».