H υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κυρία Μαριέττα Γιαννάκου είναι πολιτικός φιλελευθέρων αντιλήψεων, γνησία κόρη του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, που κάθε άλλο παρά εμφορείται από φιλοκληρικά αισθήματα.
Αλλά η κυρία Γιαννάκου θέλει να είναι συνεπής με ό,τι θεωρητικώς υποστηρίζουν οι φιλελεύθερες αρχές: με άλλα λόγια, εναντίον της επιβολής ολιγοπωλιακών ιδεολογημάτων στην κοινωνία, υπέρ της ισοτίμου αντιμετωπίσεως όλων των τάσεων και της αναβαθμίσεως του επιπέδου των διαφόρων εκφάνσεων της Παιδείας. Με αυτή τη λογική ανέλαβε την πρωτοβουλία να προωθήσει σχέδιο νόμου ανωτατοποιήσεως των Εκκλησιαστικών Σχολών.
Πολλές ενστάσεις διατυπώθηκαν, αλλά επί της ουσίας το καθολικό αίτημα των ετεροκλήτων διαμαρτυρομένων είναι να αποκλεισθούν οι Εκκλησιαστικές Σχολές από τη δημοσία ανωτάτη εκπαίδευση, η οποία έχει διευρυνθεί τόσο ώστε να περιλαμβάνει κάθε επιτήδευμα και δεξιότητα.
Οι αντιδρώντες δεν έχουν αντίρρηση να ιδρυθούν Εκκλησιαστικά IEK ή ακόμη και ιδιωτικά Εκκλησιαστικά Πανεπιστήμια, αρκεί να μη μιανθεί η δημοσία πανεπιστημιακή κοινότητα από ιεροσπουδαστές και αποφοίτους που δεν θα έχουν, σημειωτέον, το δικαίωμα να διεκδικήσουν θέσεις στο Δημόσιο ή να εργασθούν εκτός του εκκλησιαστικού χώρου.
Ενοχλεί ακόμη και η ύπαρξη κύκλου σπουδών βυζαντινής τέχνης ή εκκλησιαστικής μουσικής, ωσάν οι τεχνίτες του Βυζαντίου και της Μεσαιωνικής Ευρώπης να ήσαν καλλιτέχνες περιφερόμενοι στις διάφορες Bienalle, αγνοώντας ότι την τέχνη και τα πρότυπά της τα παρουσίαζαν σε ναούς, σε χώρο, δηλαδή, που ανήκει στο επέκεινα.
Ουδείς ισχυρίζεται ότι οι κληρικοί θα πρέπει να υποκαταστήσουν τους συντηρητές εικόνων ή την υπηρεσία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, αλλά ο ιερεύς που λειτουργεί σε ναούς με βυζαντινούς θησαυρούς πρέπει να έχει αντίληψη των λειψάνων της αμυθήτου αυτής κληρονομιάς, διότι διά του τρόπου αυτού θα αποκλεισθεί η αισθητική βαρβαρότης που συναντάται σε κάποιους νεόδμητους ναούς.
Κατά την νεωτερική αντίληψη, η Εκκλησία πρέπει να παραμείνει μία γραφικότης, στην καλυτέρα των περιπτώσεων, και η γενικότερη αναβάθμιση του επιπέδου του κλήρου δεν είναι επιθυμητή, διότι ενδέχεται σε εισαγάγει -σε ευρύτερα στρώματα- αντιλήψεις και θεωρήσεις ζωής, ασύμβατες με την κρατούσα τάξη. Πρόκειται για χαρακτηριστική έκφραση ολοκληρωτισμού και ανασφαλείας.