FRANFURTER ΑLLGΕΜΕΙΝΕ
Με την εμπειρία ενός φυσικού
Η Αγκελα Μέρκελ πέτυχε τον στόχο της. Είναι πλέον καγκελάριος της Γερμανίας. H πολιτικός που διακρίνεται για το πρακτικό της μυαλό επικεντρώθηκε στα δεδομένα και όχι στα επιθυμητά. Ετσι, χωρίς να χρονοτριβεί, ξεκινάει την επομένη της ανάληψης των καθηκόντων της να υλοποιήσει αυτά που έθεσε ως στόχους του ο συνασπισμός των δύο μεγάλων κομμάτων. Χωρίς πάθος, με την εμπειρία ενός φυσικού που γνωρίζει τους κινδύνους ενός πειράματος, αλλά γνωρίζει επίσης πώς μπορεί να τους μειώσει ή πώς να προετοιμαστεί.
ΗΕRΑLD ΤRΙΒUΝΕ
Οι στόχοι της Μέρκελ στην εξωτερική πολιτική
Με τη συστηματική επιστημονική της προσέγγιση, η Αγκελα Μέρκελ θα αποφύγει να επιλέξει ανάμεσα στον ατλαντισμό και την Ευρώπη ή να αναμείξει μεγάλες στρατηγικές με συναισθηματικές κινήσεις προς τη Ρωσία. H Αγκελα Μέρκελ θα επιδιώξει να γίνει εταίρος σε ένα σύνολο διεθνών σχέσεων, προσαρμοσμένων στη νέα διεθνή τάξη – ένα πλέγμα σχέσεων που αρνείται να διαλέξει ανάμεσα στη Γαλλία και τις ΗΠΑ, αλλά καθιερώνει ένα πλαίσιο που περιλαμβάνει και τις δύο.
LΕ ΜΟΝDΕ
Ενα ανούσιο συνέδριο
Η πλειονότητα των Σοσιαλιστών δεν πιστεύουν στα θαύματα. Παρ’ όλα αυτά συνέβη ένα, την παγωμένη νύχτα της 19ης προς 20ή Νοεμβρίου, στην πόλη Μανς, στη διάρκεια του συνεδρίου των εκατό χρόνων από την ίδρυσή του. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαπέντε χρόνια (μετά το συνέδριο της Ρεν, το μεγάλο ραντεβού των ρήξεων του 1990) το Σοσιαλιστικό Κόμμα κατέληξε σε μια σύνθεση, απέκτησε δηλαδή μια κοινή γραμμή και μια διεύθυνση, καθώς κάτω από την εξουσία του Φρανσουά Ολάντ συσπειρώνονται η πλειοψηφία και κάθε λογής μειοψηφίες. Παρ’ όλα αυτά, όποιο κι αν είναι το μέλλον του κόμματος, αυτή η απίθανη σύνθεση δεν επιλύει κανένα από τα κρίσιμα προβλήματα του κόμματος. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν ολοκλήρωσε το συνέδριο στο Μανς έχοντας ξεπεράσει την εσωτερική του κρίση, καθώς το ιδεολογικό ξεκαθάρισμα μετατέθηκε για την άνοιξη του 2006, μαζί με τον σχεδιασμό της πολιτικής του κόμματος. Πριν από αυτή την ημερομηνία, οπότε και θα επιλεγεί ο νέος υποψήφιος πρόεδρος, θα αποτελέσει ένα κρίσιμο τεστ για τη νέα συσπείρωση των Σοσιαλιστών. Ωστόσο, θα πρέπει προηγουμένως να έχει κατορθώσει να βελτιώσει την εικόνα του, η οποία έχει δεχθεί μεγάλο πλήγμα. H δημοσκόπηση της CSA-Le Monde αποκάλυψε το εύρος της απογοήτευσης της κοινής γνώμης. Απαιτείται, λοιπόν, σκληρή εργασία για την κατάκτησή της, καθώς είναι προφανές ότι η σύνθεση δεν αρκεί. Εχοντας να αντιμετωπίσει και άλλες κρίσεις, όπως εκείνη των προαστίων, αλλά και την κοινωνική και γενικότερη πολιτική κρίση, το Σοσιαλιστικό Κόμμα πρέπει να μπορέσει να ακουστεί και πάλι, και κυρίως να πείσει την κοινή γνώμη
ΤΗΕ JORDAN ΤΙΜΕS
Τι νόημα έχει η συγγνώμη;
Λοιπόν, ο Αμπού Μουσάμπ αλ Ζαρκάουι με δική του προτροπή τα ‘κανε θάλασσα. Οι βομβιστικές επιθέσεις στο Αμμάν είχαν στόχο σιωνιστές και σταυροφόρους, αλλά απέτυχαν. Σκότωσαν μουσουλμάνους. Και τι προσέφερε εν είδει απολογίας ο Ζαρκάουι; «Παρακαλούμε τον Μωάμεθ να συγχωρέσει τους μουσουλμάνους, τους οποίους δεν είχαμε πρόθεση να σκοτώσουμε, παρότι αυτοί διασκέδαζαν σε ξενοδοχεία που είναι κέντρα ανηθικότητας», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Ζαρκάουι. O άνθρωπος αυτός γνωρίζει καλά τι πρόβλημα δημιούργησε στους μουσουλμάνους και κάνει ό,τι μπορεί για να καλύψει τον θάνατο των 59 αθώων Ιορδανών.
Υπάρχουν πολλά παράπονα για τα αραβικά καθεστώτα και τον τρόπο που χειρίστηκαν τα προβλήματα της περιοχής. Αλλά, όταν ρίχνεις βόμβες ανεξαρτήτως στόχων, δεν υπάρχουν περιθώρια για εναλλακτικές λύσεις. H συμπάθεια για την ιρακινή εξέγερση υπάρχει. Αλλά δεν δικαιολογεί τα μέσα. Τι προσφέρει τελικά ο Ζαρκάουι;
ΤΗΕ BALTIMORE SUΝ
Παραπλανήθηκαν οι Αμερικανοί;
Αντιμέτωπος με το γεγονός πως οι περισσότεροι Αμερικανοί συνειδητοποιούν πλέον ότι παραπλανήθηκαν στον πόλεμο του Ιράκ, ο πρόεδρος Μπους εξαπολύει τις δικές του επικρίσεις. Υποστήριξαν τον πόλεμο κατά του Σαντάμ Χουσεΐν, λέει, και τώρα έχουν το θράσος να κατηγορούν τον πρόεδρο γι’ αυτό και μάλιστα να λένε ότι ψεύδεται, επειδή τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Υπάρχει μια μικρή δόση αλήθειας σε αυτούς τους ισχυρισμούς. Ακούγεται αδιανόητο να αποφάσισε ο πρόεδρος Μπους να προβάλει ως κυρίαρχο επιχείρημα για τον πόλεμο τα όπλα μαζικής καταστροφής και να γνώριζε ότι δεν υπάρχουν. Μάλλον αιχμαλωτίστηκε μέσα στις δικές του λανθασμένες υποθέσεις. Αλλά υπήρχε μια μεγάλη προσπάθεια εξαπάτησης την παραμονή του πολέμου και υπό αυτές τις συνθήκες είναι προφανές ότι ο πρόεδρος παραπλάνησε τους Αμερικανούς. Είπε, δηλαδή, ότι το θέμα ήταν τα παράνομα όπλα του Ιράκ, όταν ήταν σαφές ότι επρόκειτο για μια πολύ απλή δικαιολογία για τον πόλεμο, που εκείνος ήθελε και είχε αποφασίσει.
DΙΕ WΕLΤ
Πιθανός νικητής
Ο Αριέλ Σαρόν εγκατέλειψε το Λικούντ γιατί δεν μπορούσε πια να συσπειρώσει την πλειοψηφία του. Εδώ και καιρό έχει εγκαταλείψει την ιδέα ενός μεγάλου Ισραήλ και έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα της συμβίωσης με τους Παλαιστινίους. Εάν όμως κερδίσει όντως τους κεντρώους ψηφοφόρους, είναι άδηλο. Διότι, ενώ ο Σαρόν ευαγγελίζεται την πάταξη των τρομοκρατών, ο νέος ηγέτης των Εργατικών, Πέρετζ, προπαγανδίζει την κοινωνική πολιτική σε μια χώρα όπου ένα στα τέσσερα παιδιά ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. O Σαρόν φαίνεται πιθανός νικητής, αλλά τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη βεβαιότητα.
FΙΝΑΝCΙΑL ΤΙΜΕS
Ζητείται αλλαγή τακτικής
Στο Ιράκ, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι συγχρόνως το πρόβλημα και η αιτία για το γεγονός ότι η κατάσταση δεν είναι χειρότερη απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς. H παρουσία των αμερικανικών στρατευμάτων αποτελεί μεγάλη πρόκληση για την εξέγερση την ίδια ώρα που τυχόν αποχώρηση των στρατευμάτων θα πυροδοτούσε έναν εμφύλιο πόλεμο. Αυτός είναι προφανώς ο λόγος για τον οποίον Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ αναζητούν μια προσεγμένη στρατηγική εξόδου. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον χρειάζεται να γίνει αλλαγή πλεύσης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να προχωρήσουν σε αναδιάταξη των δυνάμεών τους, να υιοθετήσουν μια λιγότερο εμφανή παρουσία, εστιασμένη στην προστασία των πολιτών περισσότερο και όχι στον περιορισμό των ανταρτών. Θα πρέπει επίσης να βάλουν στο παιγνίδι και το Ιράν, καθώς θα αναζητούν βιώσιμη λύση. Αλλά πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους για να διατηρηθεί η αξιοπιστία των Ιρακινών, που εκείνοι βοήθησαν να ανέβουν στην εξουσία. Με άλλα λόγια, να καταστήσουν σαφές σε ένα σήμερα κυρίαρχο Ιράκ ότι οι μακροπρόθεσμες σχέσεις, η οικονομική βοήθεια και η στρατιωτική συνεργασία θα εξαρτηθούν από τα βήματα που θα σημειωθούν στο Σύνταγμα, την καθιέρωση ενός πολιτικού καθεστώτος, που δεν θα εξαρτάται από παραστρατιωτικές οργανώσεις, θα βοηθήσει να σταματήσουν οι πολιτικές δολοφονίες και θα διασφαλίσει την ίση και δίκαιη διανομή των εσόδων από το πετρέλαιο.
ΤURΚΙΥΕ
Ο λαός της Ευρώπης θα αποφασίσει
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αμπντουλάχ Γκιουλ, δήλωσε ότι όλες οι συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ενωση που υπεγράφησαν πριν από την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων συνεχίζουν να είναι έγκυρες για όλες τις κυβερνήσεις. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Berliner Zeitung δήλωσε ότι κατά την πρόσφατη συνάντησή του, στο Βερολίνο, με την Αγκελα Μέρκελ συμφωνήθηκε ότι η διαδικασία θα συνεχιστεί ως έχει. «Οταν έλθει η ώρα της οριστικής ένταξης, τότε ο λαός της Ευρώπης θα αποφασίσει για την Τουρκία», δήλωσε ο κ. Γκιουλ.