«Πως γίνεται να στηρίζει το ΠΑΣΟΚ μουσουλμάνα υποψήφια για την υπερνομαρχία της Θράκης χωρίς να διασφαλίσουμε πρώτα κάποια ανταλλάγματα από την Τουρκία;» αναρωτήθηκε χθες το πρωί από τηλεοράσεως ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος. Εφερε, μάλιστα, παραδείγματα πιθανών ανταλλαγμάτων, όπως είναι η επαναλειτουργία της Χάλκης, η επιστροφή των βακουφικών περιουσιών κ.ά. Λογικό φαντάζει και είναι δίκαιο ως προς το δεύτερο σκέλος, αλλά το ερώτημα είναι άλλο. Αν μπορούσαμε κι αν έπρεπε να ζητήσουμε ανταλλάγματα από κάποια χώρα για το γεγονός ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στηρίζει μουσουλμάνα, γιατί πρέπει να τα ζητήσουμε από την Τουρκία και όχι από το Ιράν που έχει ισλαμικό καθεστώς;
Να εξηγηθούμε. Σταθερή και χρόνια θέση της Ελλάδος είναι πως στη Θράκη υπάρχει θρησκευτική μειονότητα. Οι κάτοικοι που διαβιούν εκεί δεν είναι Τούρκοι, δεν είναι Τανζανοί, ούτε Πέρσες. Είναι απλώς Ελληνες μουσουλμάνοι και μάλιστα κάποιοι σχίζουν περιοδικώς τα ιμάτιά τους διότι με ανόητες πολιτικές του ελληνικού κράτους στο παρελθόν αυτή η θρησκευτική μειονότητα σπρώχτηκε σιγά-σιγά στις αγκάλες της Αγκυρας.
Με δεδομένο λοιπόν ότι και ο κ. Ανθιμος θεωρεί μουσουλμανική και ουχί τουρκική τη μειονότητα της Θράκης, πώς νομιμοποιούνται ανταλλάγματα από τη γείτονα; Ακόμη, δηλαδή, κι αν μπορούσαμε να έχουμε τέτοια ανταλλάγματα συνεπέστερο με την εθνική θέση είναι ένα διάβημα στην Τεχεράνη για (π.χ. φθηνό ιρανικό πετρέλαιο), παρά κάποιο παζάρι με την Αγκυρα.
Αλλά ακόμη κι αν σεβαστούμε το ατομικό δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού τους και θεωρήσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος της μειονότητας στη Θράκη είναι Τούρκοι(;), τουρκόφωνοι(;), τουρκογενείς(;) με ποια λογική πρέπει να βάλουμε τον Ερντογάν μεσάζοντα στα ελληνικά αυτοδιοικητικά; Με ποιο σκεπτικό το δικαίωμα ενός αλλόθρησκου ή αλλοεθνούς Ελληνα πολίτη, πρέπει να ανταλλάσσεται με το δικαίωμα ενός ομόθρησκου ή ομοεθνούς Τούρκου πολίτη;
Να μην παρεξηγηθούμε: Βεβαίως και πρέπει να ανοίξει η Χάλκη, βεβαίως πρέπει να επιστραφούν οι περιουσίες των βακουφίων, βεβαίως πρέπει να προστατεύονται οι θρησκευτικές ελευθερίες όλων των πολιτών στη γείτονα, βεβαίως πρέπει να γίνεται σεβαστό κάθε ανθρώπινο δικαίωμα στην Τουρκία. Οχι όμως ως αντάλλαγμα της υποψηφιότητας της κ. Γκιουλμπαέζ Καραχασάν.
Η Ελλάδα ως δημοκρατική χώρα ζητά τον σεβασμό όλων των ατομικών δικαιωμάτων κάθε πολίτη που διαβιοί στη γείτονα. Δεν μπαίνει σε παζάρια, «δίνω μία υποψηφιότητα, δώσε μου τη Χάλκη». Ετσι κι αλλιώς για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες δεν υπάρχει ζύγι. Είναι αδιαπραγμάτευτα. Ολων. Χριστιανών και μουσουλμάνων. Παντού. Σε Τουρκία και Ελλάδα.
Ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος, που έχει την ευθύνη για την επιλογή των υποψηφίων που θα στηρίξει το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, χαρακτήρισε την υποψηφιότητα της κ. Καραχασάν ιστορική. Από μια άποψη είναι. Για πρώτη φορά ένα μεγάλο κόμμα στηρίζει την υποψηφιότητα μιας μουσουλμάνας στην υπερνομαρχία της Θράκης. Από την άλλη όμως γιατί το αυτονόητο να χαρακτηρίζεται «ιστορικό»; Με την ίδια λογική «ιστορική» πρέπει να είναι και η πρώτη υποψηφιότητα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη στον Δήμο της Αθήνας. Οσο ιστορική είναι η διεκδίκηση του μεγαλύτερου δήμου της χώρας από μια χριστιανή στο θρήσκευμα γυναίκα, άλλο τόσο ιστορική πρέπει να θεωρείται η διεκδίκηση μιας υπερνομαρχίας από μια μουσουλμάνα.
Το μόνο ερώτημα που πρέπει να απασχολήσει τους Θράκες είναι αν και κατά πόσον η 27χρονη δικηγόρος από την Ξάνθη μπορεί να φέρει σε πέρας τη δουλειά που θα της ανατεθεί αν εκλεγεί. Και για τα αυτοδιοικητικά ισχύει η ρήση του Ντενγκ Ξιάο Πινγκ περί «άσπρης ή μαύρης γάτας, η οποία οφείλει να πιάνει ποντίκια». Οποιος εκλεγεί, ασχέτως θρησκεύματος, χρώματος και πεποιθήσεων, έχει πάρα πολλή δουλειά να κάνει στην ακριτική αυτή περιοχή. Κι αυτό επειδή οι κάτοικοι εκεί, ασχέτως θρησκεύματος, χρώματος και πεποιθήσεων, έχουν πολλά προβλήματα να λύσουν.