Εάν τα όσα διακυβεύονται δεν ήταν τόσο σημαντικά και εάν ο φόρος αίματος σε διάφορα σημεία της οικουμένης δεν ήταν τόσο άδικα υψηλός, η μετωπική σύγκρουση των Ηνωμένων Πολιτειών διά στόματος του αντιπροέδρου Ντικ Τσένι, με τη σημερινή Ρωσία θα θύμιζε καβγά. Ομως τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά και η περιοδεία του κ. Τσένι στα γεωστρατηγικά κέντρα του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού -Λιθουανία, Καζακστάν, Ουκρανία, Κροατία- φαίνεται να έχει πρακτικές προεκτάσεις. Από το Βίλνιους της Λιθουανίας, χώρα της Βαλτικής με παρακαταθήκες μίσους προς τη Ρωσία που παραπέμπουν στο σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ, ο κ. Τσένι εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της Μόσχας, κατηγορώντας την ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και ασκεί εκβιαστική πολιτική -εις βάρος της Δύσης- με όπλο την ενέργεια. Προετοιμασμένοι για την επίθεση, οι Ρώσοι, ιθύνοντες και μέσα ενημέρωσης, αντικατηγόρησαν τον κ. Τσένι ότι έδωσε το έναυσμα για την έκρηξη του Β΄ Ψυχρού Πολέμου. «Η ομιλία ήταν ψυχροπολεμική», απεφάνθη και η «Κομερσάντ», εφημερίδα που ανήκε άλλοτε στον Μπόρις Μπερεζόφσκι, τρομερό βαρώνο των ρωσικών μέσων ενημέρωσης επί παντοκρατορίας Γέλτσιν, τότε που πολλοί στη Δύση πίστευαν ότι η Ρωσία και οι ενεργειακοί της πόροι θα έβγαιναν στο σφυρί. Εκαναν λάθος τότε.
Σε ένα από τα ιδιαιτέρως ενημερωτικά της άρθρα, με στοιχεία και γεγονότα, η Wall Street Journal επί δεύτερης προεδρίας Κλίντον το 1998, επέκρινε, σχεδόν χλεύαζε, Αμερικανούς επιχειρηματίες που είχαν συνομολογήσει ορεκτικές συμφωνίες με τον πρόεδρο Γέλτσιν για γεωτρήσεις στη Σιβηρία, αλλά πλανεύτηκαν οικτρά. Ο κ. Γέλτσιν υπέγραψε τα προσύμφωνα, στη συνέχεια όμως ακύρωσε το όλο σχέδιο -το οποίο τις οίδε τι είχε κοστίσει στους Αμερικανούς επιχειρηματίες- με την καταπληκτική δικαιολογία ότι οι κομμουνιστές στη Δούμα είχαν προωθήσει νόμο που απαγόρευε την εκχώρηση της εκμετάλλευσης των εν λόγω κοιτασμάτων σε αλλοδαπούς, για εθνικούς φυσικά λόγους. Ο Μπόρις Γέλτσιν, που δεν διακρίθηκε μεν για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, αλλά ανταποκρίθηκε, έστω ελλειμματικά, στον ρόλο του ηγέτη της μεταβατικής φάσης, εκχώρησε την εξουσία στον Βλαντίμιρ Πούτιν, που διέλυσε τον Μπερεζόφσκι και άλλους -βλ. Χανταρκόφσκι-, έμαθε πολύ καλά τους όρους του παιχνιδιού στην ελεύθερη οικονομία και ανέδειξε την Γκάζπρομ σε διεθνή ενεργειακό κολοσσό.
Προχθές, ο αντιπρόεδρος Τσένι κατηγόρησε τη Ρωσία του Πούτιν για εκφοβισμό των γειτόνων και παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Καθόλου δεν ενόχλησε τον κ. Τσένι το γεγονός ότι ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, πρόεδρος του Καζακστάν, δεύτερου σταθμού της περιοδείας του στα πρώην κέντρα του υπαρκτού σοσιαλισμού, έχει κατά καιρούς χαρακτηρισθεί από δυτικές μη κυβερνητικές και κυβερνητικές οργανώσεις -σαν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όπως σημειώνουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης- ηγέτη με φτωχές επιδόσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ενσάρκωση Κεντρασιάτη μετασοβιετικού ισόβιου δεσπότη. Παρά ταύτα, ο αντιπρόεδρος Τσένι εκμεταλλεύθηκε την ευκαιρία της παραμονής του στην πρωτεύουσα Αστάνα για να συναντήσει τη σύζυγο του φυλακισμένου ηγέτη της αντιπολίτευσης στη Λευκορωσία, Αλεξάντερ Μιλίνκεβιτς, του οποίου οι ακριβείς πολιτικοί στόχοι δεν έχουν αποσαφηνιστεί στη συνείδηση της διεθνούς δημοκρατικής κοινότητας. Προφανώς λοιπόν το οδοιπορικό της περιοδείας Τσένι έχει πολιτικούς στόχους, ίσως κάτι σαν τις ροζ, πορτοκαλί και μαβιές επαναστάσεις της Ουκρανίας, της Γεωργίας κ.ο.κ. ή ίσως πιο «προωθημένες» λύσεις στο συνοριακό και γεωστρατηγικό καθεστώς της Κασπίας, κάτι σαν τη λύση του Γορδίου Δεσμού -αν όχι χειρότερο- μεσούσης της κρίσης με το Ιράν.
Ενδεχομένως όμως το στοιχείο που εντυπωσίασε τους ζώντες αντικομμουνιστές του σημερινού κόσμου να είναι η επίκληση του νέου Ψυχρού Πολέμου από τους ίδιους τους Ρώσους. Για πρώτη φορά μετά τη σοβιετική κατάρρευση ένα επιχείρημα της Δύσης με καταλυτική ισχύ, όπως οι τόσες παραβιάσεις της κομμουνιστικής περιόδου, αντεστράφη σε κατηγορία -αν όχι χλευασμό- εις βάρος της, την ώρα που η αντιπαράθεση με το Ιράν και οι ενεργειακές και γεωστρατηγικές αντιπαλότητες ενισχύουν την πεποίθηση ότι δεν βρισκόμαστε στον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά σε περίοδο νέων και σημαντικών αντιπαραθέσεων.