Καιρό είχε να μας γράψει ο φίλος Αλέκος Φασιανός, στέλνοντας στη στήλη τα τελευταία νέα του, τα οποία κάνει, γραπτώς, και τα υπογράφει με το σκίτσο του νέου. Και που δεν έχει δείξει τα ζωγραφικά του έργα «ο ζωγράφος της σύγχρονης Ελλάδας που άνοιξε δρόμο με τη δουλειά του», όπως είχε πει ο δάσκαλός του Γιάννης Μόραλης, δικαιολογώντας το γιατί έχει τόσους πολλούς μιμητές. Σημασία έχει το ότι είναι ο πρώτος…
Η πρόσκληση αυτή τη φορά, με το συλλεκτικό «Δελτίο Τύπου», γραμμένο από τον ίδιο, ήρθε από το Πεκίνο όπου η ελληνική μας πρεσβεία εκεί και το Jin Tai Art Museum προσκαλούν στα εγκαίνια και στη δεξίωση προς τιμήν του καλλιτέχνη Αλέκου Φασιανού, που θα παρουσιάσει τα έργα του «Ζωντανοί Μύθοι», αύριο Πέμπτη 11 Μαΐου 2006, ώρα 17.00-19.00 ώρα Κίνας. Για όσους προλαβαίνετε να πάρετε αεροπλάνο και να βρεθείτε εκεί, το Jin Tai Art Museum είναι στο Chao Yang Park, 1, Nong Zhan Nan Lu.
H έκθεση θα διαρκέσει ώς την Κυριακή 21 Μαΐου, εορτή Κωνσταντίνου και Ελένης, αλλά ο Αλέκος το ‘στειλε ήδη το δώρο του, με αυτήν τη θαυμάσια έκθεση!
Και να τι μας γράφει ο ίδιος: «Αγαπητή μου Ελένη, σου στέλνω αυτήν την πρόσκληση από την έκθεσή μου στο Πεκίνο. Καθώς βλέπεις το αγγελάκι έχει το κίτρινο χρώμα το αυτοκρατορικό, που σημαίνει το χρώμα των Μανδαρίνων. Πάω εκεί μεταφέροντας τον μύθο τον ζωντανό της ελληνικής πραγματικότητας. Με αγάπη, Αλέκος».
Υστερόγραφο: Επιτρέψτε μου μια αναφορά, τώρα, στον ποιητή, στιχουργό, πάντα δημοσιογράφο με ζωηρή πένα και κοινωνικές ευαισθησίες, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο.
Στην πολυδιαβασμένη του στήλη ΜΑΤΙΕΣ στα NEA, στις 19 Απριλίου, Μεγάλη Τετάρτη, αφιέρωσε ένα συναδελφικό έπαινο στο «Σημειωματάριο», που όλα τα προλαβαίνει, αλλά βλέπει τη ζωή με αισιόδοξο βλέμμα.
Τέλος πάντων λέει πολλά, και τα λέει καλύτερα. Τον ευχαριστώ, είναι το Βραβείο μου Πούλιτζερ σε μονόστηλο, που δεν ήλπιζα ποτέ να πάρω! Σε μια παράγραφο, όντας παρατηρητικός και με μνήμη ελέφαντα, όπως πρέπει να ‘ναι ο δημοσιογράφος, λέει ο Λευτέρης: «Γι’ αυτό της στέλνει τα νέα του ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός, ζωγραφίζοντας και ένα έργο του πάνω στην πρόσκληση!» Τους ευχαριστώ και τους δύο, είναι φίλοι μου από πολλά πολλά χρόνια και αν και οι τρεις είμαστε πάντα στο προσκήνιο, αυτό έχει σχέση ότι αγαπάμε τον άνθρωπο-άνθρωπο και τον άνθρωπο-μύθο, και τιμάμε τη φιλία σαν υπέρτατο αγαθό…