Η δραματική «έξοδος» κεφαλαίων από την Τουρκία, ύψους 5,5 δισ. δολαρίων, σε διάρκεια δύο περίπου εβδομάδων, δεν πρέπει να προβληματίσει μόνο τον διοικητή της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος, που επεχείρησε το άλμα εξαγοράς της τουρκικής τραπέζης Finansbank, έναντι υψηλοτάτου τιμήματος, αλλά και την ελληνική κυβέρνηση, διότι η συμπεριφορά των ξένων επενδυτών αντανακλά τη γενικότερη έλλειψη εμπιστοσύνης για την πορεία της Τουρκίας.
Θα ήταν αφελές να υποθέσει κανείς ότι η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι το κλίμα είναι πλέον δυσμενέστατο για τον λεγόμενο «ευρωπαϊκό» προσανατολισμό της Αγκυρας, γι’ αυτό και αναπτύσσει την άμυνά της, που συνίσταται απλούστατα σε μία νέα εκδήλωση πολιτικής επιθετικότητος έναντι της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τα όσα ισχυρίζονται μέλη της τουρκικής κυβερνήσεως για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ή τις αντιδράσεις τους στην ανέγερση μνημείου εις μνήμην των Ποντίων στη Θεσσαλονίκη, αποτελούν μέρος της τακτικής που προωθεί η Αγκυρα στην παρούσα συγκυρία, συγχρόνως με τις πάγιες αμφισβητήσεις της στο Αιγαίο.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμεί να εμπλακεί στην τουρκική λογική αντιπαραθέσεως, αλλά το ερώτημα είναι έως ποιο σημείο μπορεί να συνεχίζεται η τακτική αυτή δίχως περαιτέρω αποθράσυνση της κυβερνήσεως και του παραδοσιακού κατεστημένου της Αγκυρας.
Στο ευρωπαϊκό μέτωπο, η τουρκική κυβέρνηση συνδέει την εφαρμογή των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει και έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας με παραχωρήσεις της Λευκωσίας προς το κατοχικό καθεστώς. Ο Τούρκος πρωθυπουργός κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε χθες, παρουσία του Φινλανδού ομολόγου του κ. Μάτι Βανχάνεν, ότι δεν πρόκειται να φέρει προς ψήφιση στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση το συμπληρωματικό πρωτόκολλο που υπέγραψε με τις δέκα νέες χώρες της Ε.Ε. «εάν δεν τερματισθεί η απομόνωση των Τουρκοκυπρίων».
Είναι προφανές ότι ο κ. Ερντογάν επιχειρεί να αυξήσει την πίεση κάποιων ευρωπαϊκών κρατών προς τη Λευκωσία προκειμένου να μην ασκήσει το δικαίωμα του veto σε περίπτωση που η Αγκυρα δεν συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις της. Ο κ. Ερντογάν δεν μπορεί να δεχθεί ότι η Τουρκία δεν είναι επιθυμητή στην Ευρώπη -σε επίπεδο πλέον κάποιων πολιτικών ηγεσιών- γι’ αυτό την όποια αποτυχία προσπαθεί να τη μεταθέσει στην Κύπρο. Αλλά οι ξένοι κεφαλαιούχοι που βλέπουν ψυχραιμότερα απλώς εγκαταλείπουν την Τουρκία και θα επιστρέψουν μόνον όταν υπάρχει προοπτική κερδοσκοπίας.