THE NEW YORK ΤΙΜΕS
Ολέθρια σφάλματα
Στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ, ο πρόεδρος Μπους έδειχνε να έχει πάρει τα μαθήματά του από το Ιράκ. Συνέχισε, ωστόσο, να έχει την ίδια εμμονή ως προς τη στρατηγική εξόδου από τη χώρα. Θεωρεί δηλαδή ότι η εξουσία θα παραδοθεί στις ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας αφού προηγουμένως επιτευχθεί ολοκληρωτική νίκη εις βάρος των εξεγερμένων Ιρακινών και των τρομοκρατών. Ιστορίες οι οποίες δημοσιεύτηκαν την περασμένη εβδομάδα στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» κατέδειξαν ότι στις ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας έχουν διεισδύσει σιίτες και σουνίτες παραστρατιωτικοί, εκτελεστικά αποσπάσματα και αξιωματικοί με διασυνδέσεις με τους εξεγερμένους, σε τέτοιο βαθμό ώστε κανείς να μην εμπιστεύεται κανέναν. Με το να αγνοήσει τις προβλέψεις για μια πιθανή εξέγερση -όπως τελικά έγινε- και αρνούμενος να επεξεργαστεί όλα τα στοιχεία πριν εισβάλει στο Ιράκ, ο πρόεδρος Μπους άφησε τα αμερικανικά στρατεύματα απροετοίμαστα, χωρίς το κατάλληλο προσωπικό, χωρίς τον ενδεδειγμένο εξοπλισμό και, κυρίως, χωρίς την αναγκαία ψυχολογική προετοιμασία. Κι ήταν τρελό να βλέπεις τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ να εκφράζει την έκπληξή του ως προς τον βαθμό δυσκολίας να επικρατήσει η δημοκρατία σε μια χώρα με σύνθετη και άγρια φυλετική κουλτούρα από την εποχή των Κρεμαστών Κήπων της Βαβυλώνας.
L’ΕΧΡRΕSS
Φύρδην μίγδην
Η κακή χρονιά που διήλθε η Γαλλία, την άφησε εξαντλημένη και έμπλεη αμφιβολιών. Τα ερωτήματα που περνούν φύρδην μίγδην από το κεφάλι της αφορούν στους πολιτικούς της, στους δεσμούς που την κρατούν ενωμένη και στη θέση που κατέχει μέσα στον κόσμο. Το «όχι» στο Ευρωσύνταγμα, πριν από ένα χρόνο, αποκάλυψε τα ερωτήματα και τους φόβους της σε σχέση με την εξωτερικότητα. Η φθινοπωρινή κρίση των υποβαθμισμένων συνοικιών έφερε στο φως το κοινωνικό χάσμα και τις εσωτερικές ρίξεις, που την απειλούν. Η μάχη του CPE (συμβόλαιο πρώτης απασχόλησης) αποκάλυψε την αγωνία για το μέλλον που ταλανίζει τη νεολαία. Οπως συμβαίνει συχνά στην ιστορία της, η χώρα αυτή εμφανίζεται διστακτική και ταυτόχρονα ιδιαίτερα ανθεκτική και αφελής.
FRΑΝΚFURΤΕR RUΝDSCΗΑU
Η Μέρκελ να εξηγήσει στον Ερντογάν
Ενα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την τουρκική υποψηφιότητα είναι η στάση που τηρεί η Αγκυρα στο ζήτημα της τελωνειακής ένωσης με την Κύπρο. Η Τουρκία αρνείται επίμονα να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια στους Ελληνοκυπρίους. Και η Αγκελα Μέρκελ θα πρέπει να υποδείξει στον Τούρκο πρωθυπουργό ότι αυτή η πορεία σύγκρουσης οδηγεί στην αναστολή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ακόμη πριν από το τέλος του χρόνου. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο θα συνιστούσε πλήγμα για τον Ερντογάν και για το πολιτικό του μέλλον, που είναι συνδεδεμένο με την ένταξη στην Ε.Ε. Ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν μπορεί να περιμένει από τους Ελληνοκυπρίους καμιά διευκόλυνση, καθώς μετά τις εκλογές της περασμένης Κυριακής, ο πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος αισθάνεται δικαιωμένος για την ασυμβίβαστη στάση του. Επίσης και η Ελλάδα αποστασιοποιείται τώρα μετά τη σύγκρουση των δύο F16 στο Αιγαίο, κατά την οποία σκοτώθηκε Ελληνας πιλότος.
Την ίδια ώρα, ο Ερντογάν προβάλλει σενάρια τρόμου. Σε πρόσφατη επίσκεψή του στην Αλγερία προειδοποίησε την Ε.Ε. ότι, εάν δεν δεχθεί τη χώρα του στους κόλπους της, θα τεθεί σε κίνδυνο η παγκόσμια ειρήνη και θα προκληθεί σύγκρουση πολιτισμών.
ΤΗΕ JERUSALEM ΡΟSΤ
Πριν το προλάβουν τα γεγονότα
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμερτ συναντήθηκε για πολλές ώρες με τον πρόεδρο Μπους, έχοντας προηγουμένως διαθέσει αρκετό χρόνο προκειμένου να προσαρμόσει την επίσκεψή του στο πρόγραμμα του Αμερικανού οικοδεσπότη, αλλά και επιδιώκοντας να αμβλύνει τη διεθνή κριτική. Υστερα από χρόνια συνεχών πιέσεων για να αποχωρήσει το Ισραήλ από τα εδάφη του, σήμερα κάποιοι αφήνουν να εννοηθεί ότι θα ήταν καλό για το Ισραήλ να επιβραδύνει την αποχώρησή του. Αν και τόσο η Ιορδανία όσο και η Αίγυπτος συμφωνούν στο ότι είναι λανθασμένη η πολιτική του Ισραήλ να καθορίσει μονομερώς τα σύνορά του, από την άλλη, φοβούνται ότι ακριβώς αυτή η πρωτοβουλία θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για τη Χαμάς και τις άλλες εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις στην περιοχή, ουσιαστικά ισχυροποιώντας τες. Αυτό δηλαδή που παρατηρούμε είναι μια σύγκλιση της αραβο-ισραηλινής διαμάχης με τον αγώνα για μια ήττα της διεθνούς Τζιχάντ που μάχεται τη Δύση. Το Ισραήλ οφείλει να συζητήσει κάποια στιγμή αυτό το θέμα πριν το προλάβουν τα γεγονότα.