FINANCIAL ΤΙΜΕS
Λιγότερο φιλόδοξο
Η σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Ρίγα την επόμενη εβδομάδα αποκτά ιδιαίτερη σημασία απ’ ό, τι οι συνήθεις διασκέψεις της οργάνωσης. Οι αποφάσεις οι οποίες θα ληφθούν εκεί, είναι ζωτικής σημασίας, όχι μόνον για τις μελλοντικές δραστηριότητες της ατλαντικής συμμαχίας, αλλά επίσης και τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της ως αναδυόμενος οργανισμός. Το ΝΑΤΟ σήμερα τα πηγαίνει πολύ καλύτερα σε σχέση με την περίοδο της αρχής του πολέμου στο Ιράκ. Τα τελευταία χρόνια, η συμμαχία έχει ενσωματώσει στους κόλπους της 11 καινούργια μέλη και το ενδεχόμενο να συμπεριλάβει κι άλλα παραμένει ανοικτό, κυρίως οσον αφορά βαλκανικές χώρες και χώρες του Καυκάσου. Ηδη όμως είναι σαφές ότι το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί πλέον τον πυλώνα της αμερικανικής στρατηγικής. Η λέξη «ΝΑΤΟ» όσο περνάει ο καιρός στην αμερικανική διάλεκτο μοιάζει με ευφημισμό που αφορά τους «Ευρωπαίους συμμάχους». Η επέκταση του ΝΑΤΟ και η δραστηριοποίηση του εκτός ορίων, όπως στην περίπτωση του Αφγανιστάν συνέβαλε στο να παραμείνει η συμμαχία σε ενεργό δράση στη διαδρομή ωστόσο έγινε ένας πολυεθνικός θεσμός α λα καρτ. Η ατλαντική συμμαχία έπαψε να είναι το βασικό συμβουλευτικό όργανο ΗΠΑ και Ευρώπης στα σημαντικά στρατηγικά θέματα της εποχής μας, όπως η άνοδος της Κίνας, το Μεσανατολικό και η Βόρειος Κορέα, τα οποία τελικά συζητούνται εκτός του νατοϊκού πλαισίου. Οι στόχοι του ΝΑΤΟ για την ανοικοδόμηση του Αφγανιστάν είναι ευγενείς και φιλόδοξοι, αλλά η συγκεκριμένη χώρα είναι μεγαλύτερη από το Ιράκ και με ιστορικό ανυπομονησίας. Ολοι οι νατοϊκοί στρατιώτες κι αν συγκεντρωθούν, δεν θα πετύχουν στον στόχο τους. Οι ηγέτες των χωρών – μελών του ΝΑΤΟ που θα συγκεντρωθούν στη Ρίγα θα προσφέρουν πολλά στον οργανισμό και στη Δύση αν χαμηλώσουν τις προσδοκίες τους στο Αφγανιστάν και παράλληλα επιτρέψουν στους στρατιώτες τους να υλοποιήσουν μια πιο ρεαλιστική αποστολή.
CULF ΤΙΜΕS
Δεν είναι Βιετνάμ
Το Ιράκ δεν είναι Βιετνάμ. Είναι κάτι πολύ χειρότερο. Στη Νοτιοανατολική Ασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες μάχονταν να εγκαταστήσουν μια αντιλαϊκή κυβέρνηση εναντίον ενός εχθρού με σαφή ιδεολογία. Η σύγκρουση ήταν μεταξύ δύο διακριτών κομμάτων, με την κυβέρνηση από τη μια πλευρά και τους Βιετκόνγκ από την άλλη. Στο Ιράκ, αντιπαρατίθενται πολλά κόμματα: εθνικιστές σουνίτες μπααθικοί, ισλαμιστές τζιχαντιστές, κουρδικά αυτονομιστικά κινήματα, οι ταξιαρχίες των σιιτών μπαντρ με ιρανικές διασυνδέσεις… Η ίδια η κυβέρνηση άλλωστε είναι διασπασμένη σε φράξιες. Αυτό και μόνο κάνει την ιδέα της στήριξης της κυβέρνησης μη λογική, από τη στιγμή που δεν αποτελεί ενιαίο σχήμα με μια και μοναδική ατζέντα. Ο στόχος των συμμαχικών δυνάμεων για αποκατάσταση της σταθερότητας του Ιράκ υπό την ηγεσία της παρούσας κυβέρνησης δεν είναι ρεαλιστικός, επειδή καμιά από τις σημερινές φράξιες δεν την εμπιστεύεται.
DΙΕ ΤΑGΕSΖΕΙΤUΝG
Οι όμορες χώρες
Αυτοί ακριβώς που δεν έπρεπε, δηλαδή τα «κράτη – παρίες», προσέρχονται τώρα για να συνδράμουν στο αδιέξοδο του Ιράκ τις ΗΠΑ. Εν μια νυκτί η Συρία ύστερα από 20 χρόνια άρχισε διπλωματικές σχέσεις με το Ιράκ.. Δεν πρόκειται όμως για τις ΗΠΑ, απλώς οι γειτονικές χώρες με το Ιράκ διαπίστωσαν ότι διαμορφώνεται πολιτικά μια νέα κατάσταση, την οποία θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν. Ετσι ενδέχεται παρά το πολύπλοκο της κατάστασης οι όμορες προς το Ιράκ χώρες να συνεισφέρουν στη σταθερότητά του και στη σταθερότητα της περιοχής.
ΤΗΕ ΤΙΜΕS
Μνήμες Ψυχρού Πολέμου
Ο Αλεξάντρ Λιτβινένκο, πρώην αξιωματικός των ρωσικών δυνάμεων ασφαλείας, βρίσκεται βαριά άρρωστος σε νοσοκομείο του Λονδίνου, έχοντας δηλητηριαστεί κατά πάσα πιθανότητα με θάλιο, αν και διίστανται οι απόψεις των ειδικών. Ενας αποστάτης υπάλληλος στον οποίον χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο στη Βρετανία και ο οποίος υπήρξε αγκάθι για το Κρεμλίνο, εξαιτίας της ανοικτής αντίθεσής του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Πολλοί, επομένως, υποψιάζονται ότι κάποιοι από την πλευρά της Μόσχας προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν για να του κλείσουν το στόμα. Αυτή η ιστορία παραπέμπει σε άλλες εποχές, αυτές του Ψυχρού Πολέμου. Υπενθυμίζει, όμως, σε όλους ότι δεν έχει οριστικά κλείσει αυτό το κεφάλαιο. Για τις ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας, διάδοχο σχήμα της KGB, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Εξακολουθούν να βλέπουν τη Δύση ως εχθρό. Και είναι πολύ αυστηροί με τους αποστάτες. Σήμερα, οι μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας ασχολούνται με τον ισλαμικό εξτρεμισμό. Αλλά δεν θα πρέπει να αγνοούν συμπεριφορές που παραπέμπουν στην εχθρότητα του Ψυχρού Πολέμου.