Θεαματική στροφή 180 μοιρών με τεράστια πολιτική σημασία πραγματοποίησε στο θέμα της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη γειτονική χώρα. «Του ζήτησα την υποστήριξή του για την ένταξή μας στην Ε.Ε. Ο Πάπας μου είπε ότι δεν έχουν την πολιτική εξουσία για να αναμειχθούν, αλλά θα επιθυμούσαν να δουν την Τουρκία ως μέλος της Ε.Ε.», δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετά την εικοσάλεπτη συνάντηση που είχε με τον Ποντίφηκα στο αεροδρόμιο της Αγκυρας. Λίγες ώρες αργότερα, ο εκπρόσωπος του Πάπα Φεντερίκο Λομπάρντι επιβεβαίωνε πλήρως τον Τούρκο πρωθυπουργό με ανακοίνωσή του, όπου τόνιζε ότι το Βατικανό «δεν έχει ούτε την εξουσία ούτε το ειδικό πολιτικό καθήκον» να πετύχει την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., αλλά «αντιμετωπίζει θετικά και ενθαρρύνει τον δρόμο του διαλόγου και της κίνησης προς την ενσωμάτωση της Τουρκίας στην Ευρώπη πάνω στη βάση κοινών αξιών και αρχών».
Δεν έχουν περάσει όμως, παρά μόνο δύο χρόνια από το τέλος Αυγούστου του 2004, όταν ο σημερινός Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ και τότε καρδινάλιος Γιόζεφ Ράτσινγκερ, υπεύθυνος της Αγίας Εδρας για τα θέματα πίστης, έδινε στη γαλλική εφημερίδα «Φιγκαρό» μια πολύκροτη συνέντευξη, όπου υποστήριζε τα εντελώς αντίθετα πράγματα. «Ιστορικά και πολιτισμικά η Τουρκία έχει λίγα πράγματα κοινά με την Ευρώπη», είχε υποστηρίξει τότε και είχε προσθέσει: «Η Τουρκία ανέκαθεν εκπροσωπούσε μια άλλη ήπειρο σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, σε μόνιμη αντίθεση με την Ευρώπη. Υπήρξαν πόλεμοι με το Βυζάντιο. Θυμηθείτε την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 και την (τουρκική) απειλή κατά της Βιέννης και της Αυστρίας»!
Η πλήρης μεταστροφή είναι κραυγαλέα. Οι πολιτικές επιπτώσεις της δεν περιορίζονται στην επίδραση που έχουν οι απόψεις του Πάπα στις συνειδήσεις του άνω του ενός δισεκατομμυρίου πιστών της Καθολικής Εκκλησίας – ελάχιστοι από αυτούς θα μάθουν ή θα προσέξουν τη νέα θέση του για την Τουρκία. Πολύ σημαντικότερη όμως είναι η επιρροή που θα ασκήσει η στροφή του Βενέδικτου ΙΣΤ΄ υπέρ της Αγκυρας στην πολιτική που έχουν στο θέμα αυτό τα χριστιανοδημοκρατικά, κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης και δη εκείνα που πρωτοστατούν στις αντιδράσεις κατά της τουρκικής ένταξης στην E.E., με προεξάρχουσα τη γερμανική χριστιανοδημοκρατία, η στάση της οποίας επηρεάζει καταλυτικά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. H νέα στάση του Πάπα Βενέδικτου -Γερμανού, ας μην το ξεχνάμε- συνιστά εναρμόνιση με τη σταδιακή εγκατάλειψη της προεκλογικής στάσης της καγκελαρίου Μέρκελ κατά της τουρκικής ένταξης στην E.E. Οι περισσότεροι Ελληνες αγνοούν ότι στη Γερμανία οι Καθολικοί είναι όσοι και οι Προτεστάντες και ότι οι Γερμανοί Καθολικοί αποτελούν το ισχυρότερο οικονομικό στήριγμα του Βατικανού, άλλες οικονομικές δραστηριότητες του οποίου διαπλέκονται στενότατα με αμερικανικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Μάλλον πολιτικά και οικονομικά, λοιπόν, φαίνεται να είναι τα κίνητρα αλλαγής στάσης του Πάπα στο θέμα της τουρκικής ένταξης, παρά προϊόν θρησκευτικού διαλογισμού.