THE ΕCΟΝΟΜΙSΤ
Αυτονόητα πράγματα
Η Ευρωπαϊκή Ενωση φαίνεται ότι δεν θέλει μια μεταρρυθμισμένη, σύγχρονη Τουρκία. Υπάρχει ένα οικείο πρότυπο στις προσπάθειες της Τουρκίας να ενταχθεί στην Ε. Ε. Κάθε λίγους μήνες μια κρίση παρουσιάζεται, συνήθως γύρω από την Κύπρο. Μια κρίσιμη σύνοδος συγκαλείται, κάποια διαπραγμάτευση και κάποια συμφωνία γίνεται, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος και κανείς δεν είναι δυστυχής. Οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Ε. Ε. είναι πάντοτε στην κόψη του ξυραφιού, όπως είναι οι σχέσεις των ΗΠΑ με το Μεξικό. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη φτωχή χώρα που συνορεύει με την Ε. Ε. και είναι μια πιθανή πηγή για μετανάστες. Η στρατηγική της σημασία είναι προφανής. Συνορεύει με το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και τον Καύκασο, έχει μεγάλο στρατό και σε μια εποχή ενεργειακής ασφάλειας το δίκτυο των πετρελαϊκών αγωγών και αυτών του φυσικού αερίου είναι πολύ σημαντικό. Και τέλος είναι ένα σπάνιο παράδειγμα μιας μουσουλμανικής χώρας με κοσμική δημοκρατία και με ελεύθερη οικονομία της αγοράς.
SUDDΕUΤSCΗΕ ΖΕΙΤUΝG
Σχέσεις ΗΠΑ- Τουρκίας
Κάποτε η Τουρκία ίσχυε ως ο πιστότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ευρώπη, για ορισμένους μάλιστα ίσχυε ως υποτακτικός τους. Το κακό ξεκίνησε από τον πόλεμο κατά του Ιράκ και είναι και πάλι το Ιράκ η λυδία λίθος για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των δύο εταίρων: «Οι ΗΠΑ βρίσκονται προ ενός διλήμματος: από τη μια δεν θέλουν να αποτελέσουν κόλαφο για την Τουρκία, από την άλλη το Βόρειο Ιράκ με τους Κούρδους αποτελεί νησίδα σταθερότητας στο Ιράκ. Παράλληλα οι ΗΠΑ παρακολουθούν με καχυποψία την αυτοπεποίθηση του Τούρκου πρωθυπουργού ως προς την εξωτερική του πολιτική κυρίως στην Εγγύς και Μέση Ανατολή και την κριτική του προς το Ισραήλ. Επιπλέον, οι Αμερικανοί διαπιστώνουν ότι η Τουρκία εξελίσσεται σε μια δημοκρατική χώρα, τόσο δημοκρατική δεν ήταν ποτέ. Δεν επαρκεί λοιπόν σήμερα η στενή σχέση των ΗΠΑ με τους στρατηγούς και το στρατιωτικό κατεστημένο.»
ΤΗΕ ΤΙΜΕS
Πόσο κοντά στη διεθνή κοινότητα είναι η Λιβύη;
Η ποινή του θανάτου που επιβλήθηκε προχθές από Λίβυο δικαστή στις πέντε νοσοκόμες από τη Βουλγαρία και τον Παλαιστίνιο γιατρό που κατηγορούνται ότι μετέδωσαν με έκχυση τον ιό του έιτζ σε 400 παιδιά από τη Λιβύη είναι εξωφρενική. Η ετυμηγορία ανακοινώθηκε δημοσίως και μάλιστα έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου της Τρίπολης, επιβεβαιώνει την αρχική καταδίκη και για μια ακόμη φορά καταδικάστηκε από πολιτικούς επιστήμονες και δικηγόρους στη Βουλγαρία και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η ηγεσία της Λιβύης είναι καλά ενημερωμένη για τις πολιτικές λεπτές ισορροπίες. Της καταδίκης προηγήθηκαν διαπραγματευτικές προτάσεις εκ μέρους της Βουλγαρίας, όπως και διάφορες αποζημιώσεις, αλλά τίποτα δεν έγινε δεκτό, δεδομένης της έντασης ανάμεσα στον λαό της Λιβύης και τον θάνατο 50 από τα 400 παιδιά. Τα χέρια της κυβέρνησης είναι δεμένα. Ξέρει ότι αν παρέμβει, θα διασαλευθεί το επιχείρημα της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης. Αλλά ας μην ξεχνάμε πόσο άργησε η συμφωνία για το Λόκερμπι κι ας ελπίσουμε ότι κάτι θα αλλάξει. Βλέπουμε όμως ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες, η επανένταξη της Λιβύης είναι υπόθεση δύσκολη και χρονοβόρα.
GULF ΤΙΜΕS
Η επίσκεψη Μπλερ
Η αιφνιδιαστική επίσκεψη του Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ στο Ιράκ την Κυριακή θα αφήσει τους αναλυτές να αναρωτιούνται αν ενεπλάκη σε μια παράσταση δημοσιότητας ή σοβαρά πιστεύει ότι είναι σε θέση να επηρεάσει τα γεγονότα. Ο Βρετανός πρωθυπουργός βρίσκεται σε δύσκολη θέση εξαιτίας των ανακρίσεων της βρετανικής εφημερίδας για το σκάνδαλο της χρηματοδότησης του κόμματος των Εργατικών. Επίσης κατηγορείται ότι παρεμπόδισε τη διεξαγωγή ανάκρισης σε υπόθεση διαφθοράς στα όπλα μεταξύ Βρετανίας και Σαουδικής Αραβίας. Το ταξίδι, επομένως, στο Ιράκ να είναι αυτό που ο πρωθυπουργός χρειαζόταν. Ωστόσο, υπάρχει ασταθής υποστήριξη αυτών των επιχειρημάτων. Ο Μπλερ υποσχέθηκε να υποστηρίξει πλήρως την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νούρι αλ Μαλίκι, της οποίας η θητεία λήγει. Η παραμονή του Τόνι Μπλερ στην Ντάουνινγκ Στριτ δεν θα ξεπεράσει τους έξι μήνες και οι βρετανικές κυβερνήσεις, συνήθως, δεν επιτρέπουν στους πρώην πρωθυπουργούς να κατέχουν υψηλές θέσεις.