Δεν θα μπορούσε κανείς να συγχαρεί την Ακαδημία Αθηνών για την εγρήγορσή της και την ετοιμότητά της ν’ απαντάει άμεσα στα σύγχρονα προβλήματα και να παίρνει υπεύθυνη θέση. Το ίδιο δυστυχώς θα μπορούσαμε να πούμε για το σύνολο του πνευματικού κόσμου, οτιδήποτε και αν εννοούμε με τον όρο αυτό. Χρειάσθηκε, λοιπόν, να μεσολαβήσουν οκτώ και πλέον μήνες απεργιών, διαδηλώσεων, καταλήψεων, καταστροφών, διακοπής της λειτουργίας πολλών σχολείων και γενικότερα μεγάλης κοινωνικής αναστάτωσης, για να κυκλοφορήσει μόλις χθες η «διακήρυξη» της Ακαδημίας Αθηνών για την Ανώτατη Εκπαίδευση.
Το ότι η «διακήρυξη» συμπίπτει, σχεδόν σε όλα τα σημεία, με το πόρισμα της «επιτροπής Βερέμη», δεν είναι παράδοξο. Το πόρισμα είναι η πλέον δομημένη πρόταση που είδαμε μέχρι τώρα και η σύμπτωση μαζί της είναι περισσότερο σύμπτωση σε σημεία κοινής λογικής. Πέρα από την κοινή λογική και τα αυτονόητα η Εκπαίδευσή μας -και όχι μόνο η Ανώτατη- έχει ανάγκη από μεγαλόπνοη κατεύθυνση, από αλλαγή των σχέσεών της με την κοινωνία, από μεγάλους σύγχρονους στόχους και όχι απλώς από τα άμεσα «μπαλώματα» στα κακώς κείμενα. Αυτό θα περίμενε κανείς από την Ακαδημία Αθηνών…