Ο επιμένων νικά… Ο Τήλεφος που αρνείται να δώσει ηλεκτρονική διεύθυνση και επικοινωνεί μέσω ΕΛΤΑ όπως και ο καλός του φίλος ο Αλέκος Φασιανός, αυτές τις εορτάσιμες ημέρες δέχεται στο γραφείο πλημμύρα καρτών που φθάνουν με το ταχυδρομείο ή με «κούριερ» με τις ευχές προσώπων που έδωσαν, με έργα τους ή με την προσφορά τους, υλικό για ειδήσεις στο «Σημειωματάριο» του 2006. Είναι όλες οι κάρτες διαλεγμένες με το προσωπικό γούστο του καθενός. Φτάνουν με τον φάκελό τους καθαρογραμμένο και μέσα οι ευχές, ακόμη και οι τυπωμένες έχουν κάτι από την προσωπικότητα του αποστολέα. Σε κάνουν να θυμηθείς, να σκεφθείς, να χαμογελάσεις, να συγκινηθείς, ανάλογα με την περίσταση. Και μπορείς μ’ αυτές να στολίσεις το γραφείο, τον περιβάλλοντα χώρο της δουλειάς σου, αποκτώντας μια υπέροχη, ήσυχη, αλλά με τον τρόπο της λαλίστατη συντροφιά! Μερικές ξεχωρίζουν, με το θέμα ή με την προσοχή που ετοιμάστηκαν. Νικητής, ως επιστολογράφος, ο Αλέκος Φασιανός που ζωγράφισε έναν Νέο, με μεγάλα μάτια και γραμμένα φρύδια επάνω σε κομμάτι εφημερίδας, από τη δεύτερη σελίδα της «Καθημερινής», προσθέτοντας στο καρεδάκι με την ταυτότητα, μαζί με τα ονόματα των διευθυντών και λοιπών στελεχών και τον… Τήλεφο, χάρις σε κολάζ! Ενα τρόπαιο για τη στήλη που το 2007 συμπληρώνει 33 χρόνια -όσα τα χρόνια του Χριστού- από το 1974, άνθος της μεταπολίτευσης και αυτός ως σήμερα, και συνεχίζει, χάρις στην αγάπη των αναγνωστών της! «Να τα χιλιάσετε σας εύχεται ο Χρόνος ή ο Κρόνος τα σημειωματάριά σας» προτρέπει ο Α. Φασιανός. Με την πολυτονική γραφή του (γιος της γυμνασιάρχου Ελένης Φλέσσα-Φασιανού στην Πλάκα που είναι θρύλος, θα θυσίαζε την περισπωμένη, τις δασείες και τις οξείες στη μονότονη μονοτονική γραφή;), με μαύρο, μπλε και κόκκινο μελάνι δημιούργησε μία κάρτα – πορτρέτο μιας άλλης εποχής που οι μορφωμένοι ξεχώριζαν όταν άνοιγαν το στόμα τους και έπιαναν κονδυλοφόρο ή μολύβι στα χέρια τους!
Ξεχωριστή και η κάρτα του Παναγιώτη Τέτση που, όχι μόνο έστειλε ένα ηλιοβασίλεμα με την υπογραφή του σε ένδειξη φιλίας και εκτίμησης για να φωτίζει μια προσωπική γωνιά, αλλά έκανε το ίδιο αυτό, χρυσογάλαζο δειλινό της Υδρας κάρτα με ευχές «γιa ˆκείνην ποf μεριμν?€ καd τυρβάζει γιa ¬λους μας· εχbς γιορτʽν καd νέας χρονι€ς. ΅Ολα νά ‘ρθουν μb τe καλό», εύχεται και υπογράφει. Προσέξτε την άνω τελεία, τις περισπωμένες – γλάρους! Τελικά, «είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς…» Ολοι αυτοί που δέχονται ευχές στο e-mail τους, ας ζηλέψουν λιγάκι, εμάς τους επιμένοντες παραδοσιακά. Και ευτυχώς είναι πολλά τα νέα παιδιά που κατάλαβαν την αξία της Κάρτας που στέλλεται, φθάνει, ανοίγεται, χαροποιεί, στολίζει και μένει, εντυπώνεται, γιατί το να γράφεις είναι τέχνη που δεν συγκρίνεται με το να πατάς πλήκτρα και να στέλνεις τυπωμένες ευχές… «Εντάξει», ακούγεται ο αντίλογος. «Είναι πιο γρήγορο, πιο πρακτικό και επίσης δείχνει ότι κάποιος σε θυμάται και σου εύχεται». Μόνο που δεν μπορείς με αυτή την ευχή να στολίσεις, μόνο να τη «σώσεις» μπορείς… (ελληνιστί «κάνω save»). Πάντως, σημασία έχει το να ανταλλάσσουμε ευχές και να διατηρούμε τη γραμμή επικοινωνίας ανοιχτή στο 2007 που μας έρχεται… Ακολουθούν μερικές κάρτες, ατάκτως ερριμμένες, αλλά με αγάπη από την εφετινή συγκομιδή στο δημοσιογραφικό γραφείο. Ολες έφεραν χαρά στη στήλη που στυλοβάτης της είναι η δική σας αναγνώριση κι επικοινωνία…