Οι σκέψεις που ακολουθούν αναφέρονται στο ταλαίπωρο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, αλλά και στα άλλα ελληνοκεντρικά πατριαρχεία. Θα σας φανούν ίσως «ανθελληνικές», μη δίνετε όμως και τόση σημασία. Ούτως ή άλλως δεν έχουν καμιά πρακτική αξία και διατυπώνονται εδώ μάλλον… χάριν παιδιάς, να δω αν αυτά που σκέφτομαι ως λογικά είναι πράγματι λογικά.
Ολα τα ορθόδοξα πατριαρχεία, πλην ενός ή δύο, είναι ελληνικά ή ελληνοκεντρικά. Διακονούνται από Ελληνες και η ελληνική γλώσσα είναι κυρίαρχη στις τελετουργίες, στη διοίκησή τους και στην καθημερινότητα. Τα πατριαρχεία, χωρίς να εξαιρείται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, είναι μικρές ελληνικές νησίδες σε έναν ωκεανό αλλοεθνών, αλλόγλωσσων και αλλόθρησκων πληθυσμών. Η επιβίωση της ελληνικότητας μέσω τόσων αιώνων είναι αξιοθαύμαστη, συγκινητική και κολακεύει την εθνική μας υπερηφάνεια. Οταν τα επισκέπτεσαι νιώθεις συγκίνηση και δέος, το ίδιο όπως και οι ερευνητές του προπερασμένου αιώνα όταν ανακάλυπταν, κυρίως στις ζούγκλες της Αφρικής και της Νοτίου Αμερικής, άγνωστες ανθρώπινες κοινωνίες, κατάλοιπα άλλων εποχών.
Το ερώτημα είναι αν αυτός οε ελληνοκεντρισμός, η ελληνικότητα των πατριαρχείων, συμβαδίζει με την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας, της θρησκείας ή του δόγματος που θέλει να απευθυνθεί σε όλους τους ανθρώπους και σε όλα τα έθνη με όλες τις γλώσσες.
Και ο καθολικισμός ήταν και σε μεγάλο βαθμό εξακολουθεί να είναι λατινολάτρης και ιταλοκεντρικός. Κάποτε, όμως, και έπειτα από αρκετούς αιώνες, επέλεξε έναν πάπα Πολωνό και αμέσως μετά έναν Γερμανό. Προηγουμένως, είχαν αναδειχθεί επίσκοποι και καρδινάλιοι από κάθε έθνος, φυλή και χρώμα! Ισως δεν είναι μακριά η μέρα που στον θρόνο της Ρώμης θα καθήσει ένας έγχρωμος πάπας.
Πώς θα σας φαινόταν αν κάποια μέρα αναδειχθεί ορθόδοξος οικουμενικός πατριάρχης ένας Βούλγαρος, Σέρβος ή Ρώσος; (Αν φυσικά το επέτρεπε η τουρκική νομοθεσία). Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως θα έχανε την ελληνικότητά του, αλλά θα κέρδιζε σε οικουμενικότητα και ισχύ.
Το πολύπαθο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων τα τελευταία χρόνια δίνει την εικόνα κέντρου αλληλοσπαρασσόμενων κλικών με εμφανείς οικονομικές επιδιώξεις, σε συνθήκες… ελληνοπρεπούς διαφθοράς μάλλον, παρά πνευματικής ελληνολατρείας.
Γύρω από το Πατριαρχείο ζουν οι Αραβες χριστιανοί ορθόδοξοι, που αποτελούν το μοναδικό λαϊκό ποίμνιο. Δεν νοείται Εκκλησία χωρίς ποίμνιο και το μόνο ποίμνιο που υπάρχει στα Ιεροσόλυμα είναι αραβικό, αλλοεθνές και αγγλόγλωσσο, αλλά ορθόδοξο. Τι πιο φυσικό και λογικό το ποίμνιο αυτό να διεκδικεί αυξημένη παρουσία στη διοίκηση του Πατριαρχείου και στη διαμόρφωση αραβόφωνης πνευματικής ζωής.
Ο νυν Πατριάρχης Ιεροσολύμων, προκειμένου να εκλεγεί, φαίνεται ότι είχε υποσχεθεί παραχωρήσεις στο αραβόφωνο ορθόδοξο ποίμνιο. Οταν εξελέγη, φαίνεται ότι θέλησε να μιμηθεί Ελληνες πολιτικάντες και πολιτικούς και αθέτησε τις υποσχέσεις του και ακολούθησε η περιπλοκή…