THE NEW YORK ΤΙΜΕS
Η αμερικανική ισχύς
Είναι αλήθεια ότι ο πόλεμος στο Ιράκ δεν λειτούργησε ως σήμα κινδύνου για το Ιράν, ούτε συνέτεινε στην πτώση κάποιων άλλων αυταρχικών καθεστώτων στη Μέση Ανατολή. Αλλά αυτό πια δεν μπορεί να αλλάξει. Εκείνο που μπορεί να αλλάξει, είναι η ζημιά που ο πόλεμος του Ιράκ έχει κάνει στην αμερικανική στρατιωτική πολιτική. Διορθώνοντας αυτή τη ζημιά με την αναδιάταξη των στρατευμάτων είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για τη δημιουργία μιας αμερικανικής εικόνας, που θα καταστήσει δυνατή στο μέλλον η προώθηση της διπλωματίας με το Ιράν. Ακόμη και μετά την αποχώρηση από το Ιράκ, η Αμερική θα συνεχίσει να παραμένει η μόνη υπερδύναμη με την πιο ισχυρή στρατιωτική ισχύ και τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη.
FRΑΝΚFURΤΕR ΑLLGΕΜΕΙΝΕ
Ελπίδες για τις Βουλγάρες νοσοκόμες
Υπάρχουν, άραγε, ελπίδες για την αποφυλάκιση ή την μετατροπή της ποινής τής εις θάνατον καταδίκης τους από τη Λιβύη των πέντε νοσοκόμων από τη Βουλγαρία;
Ο πρόεδρος Μπους ζήτησε την απελευθέρωσή τους κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Σόφια.
«Η ελπίδα στηρίζεται στο γιο του Καντάφι, που ακούει στο όνομα «σπαθί του Ισλάμ» και αυτό είναι καλό σημάδι. Ολος ο κόσμος αναρωτιέται, γιατί οι Βουλγάρες νοσοκόμες να μολύνουν με τον ιό του έιτζ αίμα που προοριζόταν για παιδιά της Λιβύης. Προφανώς ο αραβικός «κώδικας τιμής» δεν επιτρέπει να αναζητηθούν τα αίτια στις απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής που επικρατούν στα νοσοκομεία της Λιβύης. Γι’ αυτό και πλέκεται πάλι το γαϊτανάκι μιας συνωμοσίας, εκεί όπου δεν υπάρχει.
Η Λιβύη, μετά από χρόνια απομόνωσης, επανασυνδέθηκε με τη Δύση, κάτι που δεν θέλει να διακινδυνεύσει. Το κλειδί της λύσης θα μπορούσε να είναι οικονομική και ιατρική βοήθεια για τα παιδιά και τους οικείους τους.
LΕ ΜΟΝDΕ
Μια ανώφελη πρόταση
Στο κενό έπεσε η πρόταση του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί προς την ομάδα των οκτώ πλουσιότερων κρατών του κόσμου στο Χάιλιγκενταμ. Ο νέος πρόεδρος είχε προτείνει την αναβολή για έξι μήνες της διευθέτησης του τελικού καθεστώτος του Κοσόβου.
Είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βαλντιμίρ Πούτιν έχει απορρίψει, για τους δικούς του λόγους, την ανεξαρτησία του Κοσόβου. Ωστόσο οι ηγέτες της Δύσης θα ήθελαν να τερματίσουν την υπόθεση και ο Τζορτζ Μπους επανέλαβε στην Αλβανία ότι η απόφαση πρέπει να επισπευσθεί, εν ανάγκη παρακάμπτοντας τους Ρώσους. Η γαλλική πρόταση θα είχε νόημα μόνον αν η Ρωσία αποδεχόταν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, ειδάλλως η χρονοτριβή τίποτα δεν πρόκειται να λύσει.
FΙΝΑΝCΙΑL ΤΙΜΕS
Αρκεί, άραγε, η «μαγεία» του Σαρκοζί;
Για περισσότερα από 30 χρόνια, καμιά γαλλική κυβέρνηση δεν έχει παραμείνει στην εξουσία πέρα από μια κοινοβουλευτική θητεία. Αυτό αποκαλύπτει μια βαθιά τάση της γαλλικής κοινωνίας να ανανεώνεται επαναστατικά, ενδεχομένως όμως να αποκαλύπτει και μια ανικανότητα των κυβερνήσεων. Τελικά μπορεί και τα δυο. Ο Νικολά Σαρκοζί, όμως, φαίνεται αποφασισμένος να σπάσει αυτή την αλυσίδα. Παρ’ ότι κατέβηκε ως διάδοχο σχήμα μιας βαθιά αντιδημοφιλούς κυβέρνησης (ίσως της πιο αντιδημοφιλούς), το κεντροδεξιό κόμμα UMP βρίσκεται μπροστά στο να καταγάγει μια σαρωτική νίκη στο δεύτερο γύρο των κοινοβουλευτικών εκλογών.
Ομως κακά τα ψέματα. Θα μπορέσει, άραγε, το κόμμα να ακολουθήσει τη μαγεία του προέδρου Σαρκοζί; Γιατί, αν υπήρξε κάτι που επηρέασε θετικά το κλίμα ήταν η προσωπικότητα, ο στοχασμός και ο δυναμισμός του Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος έστησε ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με το γαλλικό λαό. Και ο γαλλικός λαός τον ψήφισε ακριβώς γιατί ήθελε να είναι αυτός που θα χειριστεί τις μεταρρυθμίσεις.
Πάντως σύντομα θα μάθουμε μαζί με τους Γάλλους αν ο Σαρκοζί είναι το ίδιο δυναμικός, το ίδιο φιλόδοξος και το ίδιο αποτελεσματικός στο να κυβερνά τη χώρα του, όπως τουλάχιστον έδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.