Κάθε φορά που προκύπτει θέμα αστυνομικής αυθαιρεσίας μαθαίνουμε κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. Οταν για παράδειγμα, ένας ειδικός φρουρός πυροβόλησε, κατά τη διάρκεια μιας φοιτητικής διαδήλωσης, μάθαμε ότι το υπουργείο Αιγαίου, βρίσκεται και στο Σύνταγμα. Τώρα που ήρθε στη δημοσιότητα το βίντεο για τον ξυλοδαρμό των δύο κρατουμένων, μάθαμε ότι συνοριοφύλακες υπηρετούν στην Ομόνοια. Επειδή δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι εκπληρώθηκαν οι προφητείες των εθνικοφοβικών, που θέλουν την Ελλάδα να συρρικνώνεται γεωγραφικά με ταχύτατους ρυθμούς, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: τι δουλειά έχουν οι συνοριοφύλακες στο κέντρο των Αθηνών;
Η συνοριοφυλακή ήταν η απάντηση της πολιτείας στα μαζικά κύματα παράνομης μετανάστευσης που προερχόταν κυρίως από την Αλβανία. Το μέτρο λειτούργησε για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά το πρόβλημα άρχισε να λύνεται όταν το ελληνικό κράτος άρχισε να αντιμετωπίζει την παράνομη μετανάστευση με πιο έξυπνα μέτρα. Η ελληνική πολιτεία κατανόησε ότι χρειάζεται τους οικονομικούς μετανάστες για δουλειές που οι γηγενείς δεν ήθελαν να κάνουν και άρχισε να παραχωρεί άδειες παραμονής και εργασίας. Το πρόβλημα φυσικά δεν λύθηκε, αλλά κάπως άρχισε να διορθώνεται. Παράλληλα η οικονομική ανάπτυξη της γείτονος σταμάτησε ένα μεγάλο μέρος της εκροής μεταναστών προς την Ελλάδα και άλλες δυτικές χώρες. Φυσικά δεν σταμάτησαν κάποιοι απελπισμένοι να διαβαίνουν παρανόμως τα σύνορα, αλλά η μαζική εισροή είναι παρελθόν.
Η συνοριοφυλακή, όμως, δεν έμεινε χωρίς έργο. Μπορεί να μην διασχίζουν τα σύνορα χιλιάδες άνθρωποι, αλλά περνούν καραβάνια φορτωμένα ναρκωτικά, παράνομα τσιγάρα κ.λπ. Ακόμη και εμπόριο λευκής σάρκας γίνεται στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο.
Οπως αποδεικνύεται, όμως, το νεοπαγές σώμα της συνοριοφυλακής άρχισε να ακολουθεί την πεπατημένη άλλων δημοσίων υπηρεσιών. Προσλαμβάνει ανθρώπους για να φυλάσσουν τα σύνορα κι αν κάποιος από αυτούς έχει «μπάρμπα» βρίσκεται να περιπολεί στην οδό Αθηνάς. Ετσι και τα σύνορα χάνουν τους φύλακές τους, αλλά δημιουργούνται και πλασματικές καταστάσεις. Επειδή προφανώς οι πρωταγωνιστές του βασανισμού συνοριοφύλακες δεν είναι οι μόνοι που περιπολούν το κέντρο της Αθήνας, σε λίγο θα υπάρξουν διαμαρτυρίες του συνδικαλιστικού τους οργάνου για πλημμελή φύλαξη των συνόρων διότι «ένα μεγάλο μέρος της δύναμής των έχει αποσπασθεί σε άλλες δουλειές». Οι διαμαρτυρίες αυτές θα προστεθούν στις διαμαρτυρίες των αστυνομικών που μιλούν επίσης για πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων τους λόγω έλλειψης προσωπικού, στο οποίο όμως δεν υπολογίζονται οι συνοριοφύλακες. Με άλλα λόγια οι πρακτικές των μεταθέσεων, αποσπάσεων κ.λπ. δημιουργούν μια πλασματική εικόνα και για τη συνοριοφυλακή και για την ΕΛ.ΑΣ. Ετσι, το πρόβλημα ασφαλείας στα σύνορα και στις πόλεις δεν πρόκειται να λυθεί, επειδή η λύση ενός προβλήματος προϋποθέτει την ακριβή περιγραφή του.
Μπορούμε να στοιχηματίσουμε ότι έτσι θα εξελιχθούν τα πράγματα και με την «οικολογική αστυνομία» που τώρα φορτώνεται ο ελλειμματικός προϋπολογισμός. Θα προσληφθούν κάποιοι, υποτίθεται για να φυλάσσουν τα χωράφια και θα καταλήξουν να περιπολούν στον Εθνικό Κήπο. Ο Ελληνας φορολογούμενος θα πληρώνει, τα χωράφια δεν θα φυλάσσονται και η Αθήνα μαζί με τους συνοριοφύλακες θα αποκτήσει αγροφύλακες. Ολα αυτά πιθανώς να έχουν κάποιο εκλογικό αντίκρισμα για το κυβερνών κόμμα. Οι μικροπολιτικές μεταθέσεις από τα σύνορα στο κέντρο και οι προσλήψεις αγροφυλάκων του 1992 σημαίνουν ψήφοι. Απλώς κανείς δεν ξέρει αν οι θετικές (λόγω μικροπολιτικής) ψήφοι για τη Νέα Δημοκρατία θα είναι περισσότερες από τις αρνητικές εκείνων που μπούχτισαν από τη μικροπολιτική.