Η αυριανή συμπλήρωση 33 χρόνων από την τουρκική εισβολή βρίσκει το Κυπριακό σε πλήρη στασιμότητα. Το άμεσο μέλλον δεν κρύβει εκπλήξεις. Ολοι συμφωνούν ότι στο διάστημα που ακολουθεί δεν θα υπάρξουν εξελίξεις, καθώς οι εκλογές που διεξάγονται και στις τρεις εμπλεκόμενες χώρες τους επόμενους μήνες δεν δικαιολογούν κινητικότητα.
Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος των εκλογών που δημιουργεί κάποιες αμυδρές ελπίδες για πρόοδο, ίσως και λύση. Αφού περάσουν τις συμπληγάδες των εκλογών, η Αγκυρα, η Αθήνα και η Λευκωσία, απελευθερωμένες από τις κατανοητές αγκυλώσεις που επιβάλλουν οι προεκλογικές περίοδοι, θα είναι σε θέση να χειρισθούν με ευελιξία ενδεχόμενη νέα πρωτοβουλία για λύση του προβλήματος. Με αυτό το σκεπτικό, ο ΟΗΕ προσπαθεί από τώρα να οικοδομήσει το υπόβαθρο που θα επιτρέψει ουσιαστικές διαπραγματεύσεις μετά την άνοιξη, όταν θα έχει ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο και στις τρεις χώρες.
Οι εκλογές δεν αναμένεται να αλλάξουν σημαντικά την προσέγγιση Αγκυρας και Αθήνας. Στην Τουρκία ο Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται ως ο πιθανότερος νικητής των εκλογών που γίνονται την Κυριακή, αν και ενδεχόμενη αδυναμία του να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση θα περιορίσει τα περιθώρια κινήσεών του. Αρχικά θα επικεντρωθεί στην αναθεώρηση του συντάγματος, αλλά από τον επόμενο χρόνο θα μπορεί να στρέψει την προσοχή του και στο Κυπριακό το οποίο, βοηθούσης της Ε.Ε., δηλώνει ότι επιθυμεί να λύσει.
Στην Ελλάδα, εάν επανεκλεγεί ο Κώστας Καραμανλής, επιθυμεί να προωθήσει την ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ενώ αν επικρατήσει ο Γιώργος Παπανδρέου, που διαθέτει μακρά εμπειρία εμπλοκής σε ελληνοτουρκικά και Κυπριακό, θα στηρίξει οποιαδήποτε πρωτοβουλία της διεθνούς κοινότητας.
Πιο καθοριστικές θα είναι οι εξελίξεις στην Κύπρο. Οχι τόσο στην τουρκοκυπριακή κοινότητα όπου ο Ταλάτ, με τη στήριξη του Ερντογάν αλλά και της διεθνούς κοινότητας, θα παραμείνει ο ηγέτης της στο μεσοπρόθεσμο μέλλον, όσο στην ελληνοκυπριακή, εξ ου και η σημασία των εκλογών του επόμενου Φεβρουαρίου.
Μετά τα δημοψηφίσματα του 2004, η εξίσωση του Κυπριακού, ουσιαστική και επικοινωνιακή, άλλαξε. Για πρώτη φορά οι Ελληνοκύπριοι που απέρριψαν το σχέδιο Ανάν βρέθηκαν κατηγορούμενοι ως υπαίτιοι για τη συνέχιση της διαίρεσης του νησιού.
Ενώ οι Τουρκοκύπριοι απομάκρυναν τον «απορριπτικό» Ντενκτάς, στην ελληνοκυπριακή πλευρά η συμβιβαστική προσέγγιση των Κληρίδη και Βασιλείου αντικαταστάθηκε από τη «σκληρή» γραμμή του Τάσσου Παπαδόπουλου. Η πολιτική αυτή δεν οδήγησε στην απομόνωση, όπως προειδοποιούσαν πολλοί, έχει όμως συμβάλει στη σημερινή στασιμότητα. Οι αντίπαλοί του για την προεδρία, Δ. Χριστόφιας και Ι. Κασουλίδης, εμφανίζονται πιο συμβιβαστικοί και υπόσχονται άμεση ενεργοποίηση.
Εάν δεν σημειωθούν απρόσμενες ανατροπές την Κυριακή στη γείτονα, το στίγμα των εξελίξεων στο Κυπριακό θα δώσουν οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο και λιγότερο οι βουλευτικές σε Τουρκία και Ελλάδα.