Τελικά η κ. Φώφη Γεννηματά είναι η χαρά της Νέας Δημοκρατίας. Οχι τόσο για την γκάφα του ΠΑΣΟΚ να την τοποθετήσει επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, αλλά για το γεγονός ότι ξαφνικά η ατζέντα μετακινήθηκε σε άλλα θέματα, κυρίως πολιτικής γραφειοκρατίας. Κάθε κυβέρνηση, που έχει ένα μεγάλο μέρος της χώρας καμένο, θα χαιρόταν να συζητά για το αν και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί κάποιος να συμμετέχει σ’ ένα ψηφοδέλτιο, αντί να κουβεντιάζονται οι πραγματικές ευθύνες της για την καταστροφή.
Η απόρριψη της υποψηφιότητας είναι και η χαρά των καναλιών. Ξεπήδησε ένα θέμα για το οποίο έχουν καινούργια πλάνα να δείξουν και καινούργιες λεπτομέρειες για να καβγαδίσουν οι θαμώνες των παραθύρων. Ενώ ο κόσμος καίγεται, το «πολιτικοδημοσιογραφικό πηγαδάκι» βρήκε καινούργιο κοσκινάκι. Την υποψηφιότητα της κ. Γεννηματά! Και δεν ξέρει πού να το κρεμάσει. Στην «αντιδραστική Δεξιά» ή στο «απερίσκεπτο ΠΑΣΟΚ»;
Φαντασθείτε, λοιπόν, να είστε πυρόπληκτος, να έχετε απευθύνει την έκκληση στα κανάλια «μη μας ξεχάσετε μόλις σβήσουν οι φωτιές» και να βλέπετε Κυριακή βράδυ (ενόσω η φωτιά ακόμη καίει) να ανταλλάσσονται απόψεις και κραυγές για μια υποψηφιότητα. Ενα θέμα, που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, θα αντιμετωπιζόταν με μειδίαμα και ψυχραιμία, εδώ κόντεψε με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί ως πολιτειακό ζήτημα. Μια λεπτομέρεια της πολιτικής κυριάρχησε στα κυριακάτικα δελτία, λες κι από αυτό εξαρτάται η ανασυγκρότηση της Πελοποννήσου και η πορεία της χώρας γενικότερα.
Μιλάμε πολύ για την κρίση της πολιτικής και για το γεγονός ότι σταδιακά αποκόπτεται από τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού. Είναι αληθές. Οι πολιτικοί συνεχίζουν να ζουν στον κόσμο τους, να καβγαδίζουν για θέματα πολιτικής διαδικασίας και να νομίζουν ότι τα ίδια αφορούν τους πολίτες. Αλλά πρέπει να μιλήσουμε και για την κρίση της δημοσιογραφίας. Το πολιτικό ρεπορτάζ και η ανάλυση ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά πλέον με το σκηνικό της πολιτικής και όχι με την πολιτική καθαυτή. Ασχολείται με τη Φώφη, και όχι με τις φωτιές. Με τις φωνές αντί της ουσίας. Κι αυτό δεν είναι τωρινό. Ας αναλογιστούμε μόνο: πόσες φορές τα δελτία ειδήσεων ασχολήθηκαν με τα νομοσχέδια που πέρασαν από τη Βουλή και πόσες φορές με την «ένταση» που προκάλεσαν λιγότερο σοβαρά και συνήθως διαδικαστικά θέματα; Μόνο που εκεί έξω υπάρχει ένας πραγματικός κόσμος, με πραγματικά προβλήματα κι εσχάτως καμένος. Και δεν αποστρέφεται μόνο την πολιτική όπως γίνεται, αλλά και τη δημοσιογραφία όπως γίνεται.