Αύριο, Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου, στις 10.15 π.μ., τελείται το 40ήμερο μνημόσυνο στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, του ιατρού του Πολεμικού Ναυτικού, με τον βαθμό του πλοιάρχου, Ευαγγέλου Μπελλώνια. Για εμάς που τον γνωρίζαμε καλά, που είχαμε πολλές φορές ζητήσει την ιατρική του συμβουλή, που παρακολουθήσαμε τη δημιουργία του πολιτιστικού του έργου, του Ιδρύματος Λουκά και Ευαγγέλου Μπελλώνια στα Φηρά Σαντορίνης, από τα εγκαίνιά του και στις πολλές εκδηλώσεις του, μουσικές, ιστορικές, λογοτεχνικές, η είδηση του θανάτου του «έκλεισε» ερμητικά μία ακόμη πόρτα επικοινωνίας με έναν πραγματικά χρυσό άνθρωπο, χρήσιμο στην κοινωνία, στους πάσχοντες, που ήταν πάντα πρόθυμος να προσφέρει, ακούραστος παρά την προχωρημένη ηλικία του και την επισφαλή υγεία του. Ο Ευάγγελος Μπελλώνιας ήταν γιατρός ψυχής και σώματος, γιατί δεν έκανε μόνο άριστη διάγνωση, θεράπευε και παρέπεμπε στον ειδικό και ειδήμονα, αλλά ήταν και ο πιστότερος φίλος και ο γλυκύτερος άνθρωπος. Οι δημοσιογράφοι τον γνωρίσαμε ως προσωπικό γιατρό και φίλο του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή και μετέπειτα Προέδρου. Και έμεινε δίπλα του, ως φίλος και ως γιατρός, στα μοναχικά χρόνια της Πολιτείας, όταν ο Πρόεδρος είχε αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας εκούσια. Από τους εμπνευστές και θεμελιωτές του θεραπευτηρίου «Υγεία» ο Ευάγγελος Μπελλώνιας κρατούσε και μετά τη συνταξιοδότησή του επαφή και πολύτιμη συμβουλευτική παρουσία με τους γιατρούς του «Υγεία». Δίπλα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή έμεινε ώς το τέλος. Με βουρκωμένα μάτια, μαζί με τον πρόεδρο του Ιδρύματος Κ. Καραμανλή πρέσβη κ. Πέτρο Μολυβιάτη έδωσαν την είδηση του θανάτου του, στην κατάμεστη από δημοσιογράφους αίθουσα, την πρώτη πρωινή ώρα της 23ης Απριλίου 1997. «Στη γιορτή σας, Κύριε Πρόεδρε, θα ‘σαστε σπίτι, θα γιορτάσετε στην Πολιτεία», είχε πει πιστός φρουρός της Ασφαλείας του, για να του δώσει κουράγιο. «Εσύ γιατρέ, τι λες;», είχε πει ο Κ. Κ. και ο γιατρός Μπελλώνιας του έπιασε το χέρι και το έσφιξε ενθαρρυντικά, αλλά δεν είπε τίποτα. Πατριώτης, με δράση στο Πολεμικό Ναυτικό -που τον τίμησε στην κηδεία του- καλός οικογενειάρχης, συνετός πατέρας για τους δίδυμους γιους του, τον Νίκο και τον Γιάννη, τρυφερός παππούς για τα εγγονάκια του, τον Ευάγγελο, τον Λουκά, τον Κρίτωνα, «έφυγε» με ήσυχη τη συνείδηση ότι είχε πράξει το καθήκον του στη ζωή του, και είχε αφήσει έργο με διαρκή πολιτιστική πνοή στη γενέτειρά του, τα Φηρά Σαντορίνης. Το λευκό παραδοσιακό παλατάκι με τον περιποιημένο κήπο, κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Φηρών, είναι προσωπικό του δημιούργημα και επιθυμία του αδελφού του Λουκά, που είχε φύγει πρώτος. Τα ονόματα των δύο αδελφών σηματοδοτούν το Ιδρυμα με πολλαπλές πολιτιστικές εκδηλώσεις, όχι μόνο το καλοκαίρι, στην τουριστική αιχμή, αλλά και τον χειμώνα, με τα παιδιά του διπλανού Γυμνασίου να το έχουν σαν δεύτερο σχολειό τους, χάρις την πλούσια βιβλιοθήκη του. Αν πάτε εκεί, στην εντυπωσιακή βιβλιοθήκη, υπάρχει και ένα ράφι «Τήλεφος-Καθημερινή» με βιβλία που έφυγαν από το γραφείο της εφημερίδας και άνοιξαν «γέφυρα» γνώσης με τον κόσμο των Φηρών. Στα εγκαίνια του Μπελλώνειου Κέντρου είμαστε εκεί, και στις άλλες μεγάλες εκδηλώσεις. Παρουσία του ζεύγους Αριστείδη και Λένας Αλαφούζου ήρθε και μίλησε ο τ. πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, σε άλλη παρουσίασε τη μοναδική συλλογή της από χάρτες του Αρχιπελάγους, η κ. Μαργαρίτα Θ. Σαμούρκα, από τα Φηρά, επίσης, καταγομένη. Και στις ημέρες του πένθους (1η Αυγούστου πέθανε ο δημιουργός του), το Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο δεν υπέστειλε τη σημαία του. Το συνεχίζουν με αγάπη και δημιουργική πνοή τα παιδιά του, ο Νίκος και ο Γιάννης με τη σύζυγό του Ειρήνη.
Οπως θα ήθελε ο αείμνηστος, Ευάγγελος, συνέχισε να λειτουργεί και παρουσιάζει, ώς τις 23 Σεπτεμβρίου, την ατομική έκθεση της διακεκριμένης ζωγράφου Οπυς Ζούνη, το γένος Σαρπάκη, με καταγωγή από τη Θήρα, που για πρώτη φορά παρουσιάζει τη δουλειά της στη Σαντορίνη. Εκτίθενται 16 ζωγραφικά έργα μεγάλων διαστάσεων, μια ομάδα από 5 κολώνες, ενώ προβάλλεται το Video «Περιπλάνηση στις μορφές» δικής της δημιουργίας, «σαν περιήγηση σε μια ιδιότυπη δόμηση και αποδόμηση των συνθέσεών της». Οπως και η ίδια η καλλιτέχνις, η αγαπητή φίλη Οπυ Ζούνη, που ζει για να δημιουργεί, και στους πίνακές της υπάρχει πάντα μια εξέλιξη, μια ανοδική πορεία, ένα «παράθυρο» σε καλύτερο κόσμο, έτσι και το Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο κρατά τις πόρτες του ανοιχτές στον κόσμο και προσφέρει πνευματική ανάταση και ακτινοβολία αισιοδοξίας στους επισκέπτες του. Και είναι σαν να τον βλέπουμε να ‘ρχεται, με το γλυκό του χαμόγελο να φωτίζει το πρόσωπό του, να μας υποδεχθεί, ο καλός μας φίλος Ευάγγελος Μπελλώνιας…