Εντάξει. Με τη δικαιολογημένη ευαισθησία του κόσμου σε ό,τι «πράσινο» και «οικολογικό», η ιδιαίτερη έγνοια για το περιβάλλον έχει μπει για τα καλά στην πολιτική ατζέντα – ακόμη και πριν από την ευρωεκλογική έκπληξη των «Οικολόγων – Πράσινων». Και συχνότατα, η περιβολή μέτρων και αποφάσεων με πραγματικό ή επικοινωνιακό, μόνον περιβαλλοντικό μανδύα θεωρείται αναγκαία και για να γίνουν αποδεκτά τα ενδεχομένως αντιλαϊκά μέτρα, αλλά και για να αποσιωπηθεί η πραγματική τους στόχευση. Συνήθως η καθαρά εισπρακτική…
Ακούγονται καλά -και κυρίως «πράσινα»- τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση διά στόματος Σουφλιά για νέα φιλοσοφία στα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, για «πράσινο δακτύλιο», για θελκτικά κίνητρα προκειμένου να αποσυρθούν από την κυκλοφορία οι «παλιατζούρες» και να αποκτήσουμε (υπολογίζεται μέσα σε τρία χρόνια 730.000!) νέα «καθαρά» Ι.Χ. Ας παρακάμψουμε την εύλογη καχυποψία μας, για το ότι δηλαδή τελικά τα «πράσινα» μέτρα αποδεικνύονται, από εισπρακτικής πλευράς, πολύ θετικά για το κράτος (που πασχίζει να μαζέψει απ’ όπου μπορεί ευρώ…) και ας επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις σε εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν από όλη την κίνηση του «πακέτου» της πράσινης ευαισθησίας της κυβέρνησης…
Πώς «συνέπεσε» και με το που λήγει η προθεσμία της μείωσης των τελών ταξινόμησης (η οποία έγινε στο πλαίσιο της προσπάθειας τόνωσης της αγοράς, λόγω κρίσης, με αποτέλεσμα να εκτιναχθούν στα ύψη οι πωλήσεις αυτοκινήτων – που όλα εισάγονται…), έρχεται σε πλήρη συνέχεια το μέτρο της απόσυρσης των παλαιών αυτοκινήτων; Και έπειτα, αν ισχύει ο ισχυρισμός πως το συγκεκριμένο πακέτο μέτρων (δακτύλιος – νέα τέλη – απόσυρση) ήταν επεξεργασμένο και έτοιμο να εξαγγελθεί και εφαρμοσθεί από τον Μάιο του 2008, αλλά «κρατήθηκε» γι’ αργότερα, λόγω επέλασης της οικονομικής κρίσεως, τότε γιατί όταν προ μηνών εξαγγέλθηκε η προσωρινή μείωση του τέλους ταξινόμησης δεν εξαγγέλθηκε μαζί και το τελευταίο πακέτο μέτρων;
Ποιος ο λόγος, δηλαδή, με την προσφορά του μειωμένου τέλους (που χρηματικά ευνοούσε αγορά «μεγάλων» αυτοκινήτων – στα οποία και στράφηκαν οι περισότεροι, άλλωστε!) να ΜΗΝ γνωρίζουν οι σπεύσαντες να επωφεληθούν του μέτρου και να αγοράσουν καινούργια (και δη…«τερατάκια»!) αυτοκίνητα, πως μόνο λίγους μήνες μετά θα ερχόταν η πολιτεία να φέρει «ρυθμίσεις» που ενδεχομένως στρέφονται εναντίον όσων είχαν τρέξει να επωφεληθούν της «φθήνιας» στην αγορά αυτοκινήτου; Κάτι δηλαδή σαν… «το τυρί το είδατε – δείτε τώρα και τη φάκα»! Και τη στιγμή μάλιστα που οι ίδιοι λένε πως το «πακέτο» το… είχαν έτοιμο από τον Μάιο του 2008!
Και έπειτα, επιβάρυνση από το νέφος δεν έχει μόνο (έχει τη μεγαλύτερη, ίσως…) η Αθήνα που ισχύει ο δακτύλιος και εξαγγέλθηκε ο νέος πράσινος, αλλά οι περισσότερες πόλεις της Ελλάδας. Σχεδιάστηκε μια πολιτική που αποβλέπει μόνο στην «πρασινοποίηση» της Αθήνας ή ενδεχομένως επικράτησε και η… πονηρά σκέψη πως στο λεκανοπέδιο γίνονται ο μεγαλύτερος «τζίρος» στην αγορά αυτοκινήτου; Για την απόσυρση: σίγουρα έχουμε από τους γηραιότερους «στόλους» αυτοκινήτων. Αλλά, πιστεύει κανείς στα σοβαρά πως οι κάτοχοι αυτών των παλιών αυτοκινήτων επιμένουν να τα κρατούν και να τα χρησιμοποιούν επειδή είναι… βιτσιόζοι συλλέκτες;
Αν είχαν την οικονομική άνεση να τα αλλάξουν δεν θα το είχαν κάνει – και πιστεύει κανείς στα σοβαρά πως μια «ελάφρυνση» περί τα 1.800 ευρώ (σε μέσο όρο) θα αποτελέσει σημαντικό κίνητρο για να δώσει κυρίως ο μη έχων άλλα… 10.000 ευρώ για να αποκτήσει «σύγχρονο αντιρρυπαντικό»; Και αλήθεια: έχει εξασφαλισθεί ότι υπάρχουν (ή έστω θα δημιουργηθούν…) οι υποδομές ανακύκλωσης για… 730.000 αυτοκίνητα σε μια τριετία, σε μια χώρα που δύο δεκαετίες μετά την καθιέρωση των «καταλυτικών» δεν έχει ελεγκτικούς μηχανισμούς για να διασφαλίζει πως κάθε 100.000 χλμ. αλλάζουν (γιατί η πέραν του ορίου λειτουργία τους είναι πιο… ρυπαρή από εκείνη των «παλαιάς τεχνολογίας» αυτοκινήτων) οι καταλύτες και οι χρησιμοποιημένοι θα ανακυκλώνονται υπεύθυνα και τα κατάλοιπα θα θάβονται υγειονομικά;
Επιπλέον: προς τι η επιεικέστερη αντιμετώπιση κάποιων «τεράτων», καθαρότερων μεν, πλην τεράτων, που λόγω όγκου κινητήρα εκπέμπουν διπλάσιους ρύπους στην ατμόσφαιρα από τα μικρότερου κυβισμού «βρώμικα» που… χαρατσώνονται!) που αντιμετωπίζονται ως «πράσινα», που όχι μόνο θα πληρώνουν σχετικά χαμηλότερα τέλη κυκλοφορίας αλλά θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα και στον «πράσινο» δακτύλιο (αν είναι μέχρι 2.000 κυβικά, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα «βουλευτικά»…); Και, τέλος, την ατμόσφαιρά μας τη μολύνουν μόνο τα Ι.Χ. (και δη της Αθήνας…), όχι οι βιομηχανίες, όχι τα εργοστάσια της ΔΕΗ, τα χωρίς φίλτρα, όχι τα χιλιάδες ταξί με το αμφίβολης ποιότητας πετρέλαιο; Μην τρελαθούμε…
