Δεν χρειάζεται κανείς να πολυαπασχοληθεί με την «σοβαρότητα» των επιχειρημάτων που εκτοξεύονται μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφορικά με την προεδρολογία που κυριαρχεί στην επικαιρότητα – πολύ περισσότερο μάλιστα που μια απλή αναδρομή σε δημοσιεύματα περασμένων χρόνων αποδεικνύει πως τα ίδια (μα ακριβώς τα ίδια!) επιχειρήματα έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν… αντίστροφα από τα ίδια κόμματα, που τότε όμως είχαν αντίστροφους θεσμικούς ρόλους. Υπέρ της προστασίας των θεσμών, του σεβασμού του Συντάγματος και πάνω από όλα του… «εθνικού συμφέροντος» υποτίθεται ότι μάχονται και όταν επικαλούνται το ένα επιχείρημα αλλά και όταν επιστρατεύουν το… εντελώς αντίθετό του, ανάλογα πάντα με το κομματικό συμφέρον της στιγμής. Σε μια λογική πως «ό,τι είναι κομματικό, είναι και εθνικό»!
Βέβαια, στην τωρινή περίπτωση, λέχθηκαν και επικίνδυνες ανοησίες, όπως αυτή η αμίμητη του κ. Ντίνου Ρόβλια πως «σαφώς το εθνικό συμφέρον υπερισχύει της ερμηνείας και εφαρμογής ενός νομικού κειμένου, ακόμη και αν αυτό το νομικό κείμενο είναι το Σύνταγμα!» (άντε τώρα να εξηγείς στον δυστυχή βουλευτή πως με αυτή την «λογική» και «αρχή» στην ακραία εκδοχή της ενήργησαν και οι πραξικοπηματίες του ’67 – γι’ αυτό θεσπίστηκαν κανόνες και… συντάγματα, για να μην μπορεί κανείς να ερμηνεύει το «εθνικό συμφέρον» κατά το δοκούν και τη φιλοδοξία του!) που αν μη τι άλλο θα έπρεπε να είχαν «μαζευθεί» από το επίσημο ΠΑΣΟΚ. Αλλά ας μην καμώνεται η κυβερνώσα Ν.Δ. ότι είναι «πρωτοφανές» και συνιστά «ευτελισμό των θεσμών» η χρησιμοποίηση της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας ως μοχλός για την πρόκληση εθνικών εκλογών – αφού και η ίδια στο παρελθόν δύο φορές επιστράτευσε την προεδρική εκλογή για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές…
Και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, καλά θα έκαναν να θυμηθούν τι έλεγαν «τότε», όταν η Ν.Δ. πίεζε με την προεδρική εκλογή για να στηθούν εθνικές κάλπες – τα ίδια, μα ΤΑ ΙΔΙΑ που του καταμαρτυρά τώρα η κυβέρνηση! Με το ίδιο σκεπτικό, την ίδια «θεσμολαγνεία», την ίδια αποστροφή για την κάλυψη του επικαιρικού κομματικού συμφέροντος με τον μανδύα του «εθνικού»! Και τότε η προεδρική εκλογή χρησιμοποιήθηκε ως μοχλός προκειμένου «να φύγει η επιζήμια και επικίνδυνη κυβέρνηση…», και τώρα από την… άλλη πλευρά το ΠΑΣΟΚ παίζει με την εκλογή Προέδρου, για να προκαλέσει εθνικές εκλογές «για λόγους εθνικού συμφέροντος»!
Δεν ξεγελάνε, δεν κοροϊδεύουν κανέναν, μ’ αυτά τα «πηγαινέλα» τους, ανάλογα με το κομματικό τους ζητούμενο τη δεδομένη στιγμή, τα κόμματα εξουσίας. Με καθαρά πολιτικό (και κομματικό…) σκεπτικό λειτουργούν και χρησιμοποιούν τις δυνατότητες που τους δίνει το θεσμικό πλαίσιο. Ας το πουν! Το Σύνταγμα, οι διαδικασίες και οι θεσμοί του, χρησιμοποιούνται ως «κανόνες» του πολιτικού παιχνιδιού δεν είναι κάτι αθέμιτο – αρκεί να μην παραβιάζονται τυπικά οι συνταγματικές διαδικασίες. Το Σύνταγμα, μπορεί στο «πνεύμα» του να επιδιώκει τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση και σύγκληση των κομμάτων στη διαδικασία ανάδειξης «υπερκομματικού» προέδρου, αλλά ξεκάθαρα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αυτή η διαδικασία να «χρησιμοποιηθεί» ως μοχλός πολιτικών εξελίξεων. Με άλλα λόγια, υπό την προϋπόθεση πως δεν παραβιάζονται τυπικά συνταγματικές διαδικασίες, δεν μπορεί κανείς να «ελέγξει» συνταγματικά τους πρόδηλους ή υποκρυπτόμενους στόχους μιας πολιτικής απόφασης…
Το λάθος του ΠΑΣΟΚ, είναι πως δεν περιορίσθηκε στο «δεν θα μετέχουμε στη διαδικασία εκλογής προέδρου, για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές…», αλλά προσέθεσε ότι «μετά τις εκλογές θα ψηφίσουμε Πρόεδρο τον Κάρολο Παπούλια», τον οποίο έχει σπεύσει να προτείνει ως υποψήφιο (αν και ο ίδιος θελήσει…) η κυβερνώσα Ν.Δ. Θα μπορούσε να μην πει τίποτε για το «μετά» και ν’ αφήσει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά (ακόμη και να προτείνει αυτό τον σημερινό Πρόεδρο, στην επανεκλογή του οποίου δεν είχε συναινέσει!), δείχνοντας ότι στοχεύει όντως στο κατά την αντίληψή του «εθνικό συμφέρον», να υπάρξει άλλη κυβέρνηση, χωρίς πολιτικαντισμούς περί τα πρόσωπα και την «περιγραφή» του συνταγματικού πλαισίου…
Και η κυβέρνηση, ποιον πείθει με τη θεσμολαγνεία της και τις επιθέσεις της εναντίον της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «ευτευλισμό των θεσμών;» Συνιστούσε «σεβασμό των θεσμών» η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές το 2007 με την επίκληση «σοβαρού εθνικού ζητήματος» την… κατάρτιση προϋπολογισμού; Δεν ήταν ευτελισμός των θεσμών η αποχώρηση (δυο φορές!) από τη Βουλή της κυβερνητικής πλειοψηφίας για να… μην υπάρξουν διαρροές κατά την ψηφοφορία για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής;
Δεν καταπατήθηκαν τα άρθρα του Συντάγματος που μιλούν περί «ελευθερίας γνώμης και ψήφου» των βουλευτών; Και αυτή η αποχώρηση των βουλευτών, ελήφθη όχι ύστερα από συζήτηση του θέματος μαζί τους, αλλά με… πρωθυπουργική απόφαση – και πού πήγε ο σεβασμός του άρθρου 29 του Συντάγματος που μιλάει για «εσωκομματική δημοκρατία»; Την οποία επίσης αγνόησε και το ΠΑΣΟΚ, αφού η απόφαση για μη συμμετοχή στη διαδικασία εκλογής προέδρου, δεν ελήφθη ύστερα από διαβουλεύσεις κομματικών οργάνων, αλλά επίσης από την ηγεσία και τον στενό της κύκλο (δεν είναι λίγοι οι διαφωνούντες…).
Τουλάχιστον να μην υποτιμούν τα κόμματα τη νοημοσύνη μας…