Παλιό διαχειριστικό επιχείρημα και βασική αρχή του πολιτικού αιφνιδιασμού, το «η υποτίμηση και ο ανασχηματισμός δεν προαναγγέλλονται…», ήρθε η στιγμή να συμπληρωθεί: «…και οι πρόωρες εκλογές»! Με την είσοδό μας στην Ευρωζώνη και την αντικατάσταση της εθνικής δραχμής με το ευρωπαϊκό ευρώ, έτσι κι αλλιώς το ενδεχόμενο της υποτίμησης (θέλουμε να ελπίζουμε, δηλαδή…) έχει πλέον φύγει από το κάδρο μιας επίφοβης πραγματικότητας, οπότε τη θέση της ευλόγως πήρε η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Στην Ελλάδα, βεβαίως, όπου αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές αρχίζει να συζητιέται στα δημοσιογραφικά γραφεία και τους πολιτικούς διαδρόμους ένα ευρύτατο φάσμα σεναρίων που εστιάζονται στον.. ανασχηματισμό και τις σκέψεις για πρόωρες εκλογές (θυμόμαστε πως το δεύτερο κουβεντιαζόταν σοβαρά από τα τέλη ήδη του 2004…), οι όποιοι σχεδιασμοί πολιτικού αιφνιδιασμού ακυρώνονταν στην πράξη, αφού τελικά «έκπληξη» θα συνιστούσε όχι ένας ανασχηματισμός ή με κάποιο «επιχείρημα» (ας πούμε: η κατάρτιση του προϋπολογισμού!) η εξαγγελία πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, αλλά η… κανονική συνέχιση του πολιτικού βίου!
Με την υποτίμηση «εκτός», λοιπόν, τις πολλές τελευταίες μέρες παριστάμεθα θεατές ενός παράλογου και άκρως επικοινωνιακού σχεδίου «πολιτικού αιφνιδιασμού», που υποτίθεται εκπονείται στα ηγετικά κομματικοκυβερνητικά επίπεδα και κινείται στο «δίπολο» ανασχηματισμός ή προσφυγή στις κάλπες, που το καθένα υποδιαιρείται σε δύο «υποσύνολα», «πριν ή μετά τη ΔΕΘ» (ο ανασχηματισμός) και «τον Οκτώβρη ή τον Μάρτιο» (οι πρόωρες εκλογές). Που, φυσικά, από το πολύ «λέγε – λέγε», κατόρθωσε ως «πολιτική κίνηση» να… αυτοακυρωθεί ως προς τις εντυπώσεις που θα δημιουργήσει, αφού οι πάντες την έχουν ήδη προεξοφλήσει και έχουν απηυδήσει να την κουβεντιάζουν…
Η τελευταία επικρατέστερη εκδοχή είναι αυτή που αναφέρει ότι μεθαύριο Πέμπτη, ύστερα από ένα υπουργικό συμβούλιο (που επισήμως διαψεύδεται από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ότι έχει προγραμματιστεί – αλλά αυτό βεβαίως δεν σημαίνει απολύτως τίποτε…), ο πρωθυπουργός θα βρει ένα επιχείρημα (την κρισιμότητα της οικονομικής συγκυρίας και την «ανευθυνότητα» του ΠΑΣΟΚ να επιμένει ότι θα προκαλέσει ντε και καλά πρόωρες εκλογές με αφορμή προεδρική εκλογή) για να πει (περίπου) πως η χώρα δεν αντέχει μια τόσο μακρά προεκλογική περίοδο, καλεί την αξιωματική αντιπολίτευση να συγκατανεύσει στην εκλογή Παπούλια, ώστε να απομακρυνθεί η πιθανότητα εκλογών και να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα, με τη βεβαιότητα πως η Ιπποκράτους δεν θα συγκατανεύσει, και έτσι επικοινωνιακά θα μπορέσει να επιρρίψει το βάρος των πρόωρων σε αυτό…
Και ενώ είναι απολύτως αμφίβολο αν αυτός ο ελιγμός του πρωθυπουργού θα αποφέρει στην κυβερνώσα παράταξη κάποια εκλογικά οφέλη και το «άλλο» ενδεχόμενο ενός (σε μεγάλο βαθμό προεξοφλημένου…) ανασχηματισμού με τη μάλλον βεβαία προοπτική προσφυγής στις κάλπες, μα τον Οκτώβρη, μα τον Φεβρουάριο, εκ των πραγμάτων είναι «καμένο» (τι να προλάβουν να κάνουν οι «νέοι» υπουργοί σε τέσσερις μήνες, που δεν πρόλαβαν οι… «νέοι» προηγούμενης σοδειάς, του ανασχηματισμού του περασμένου Ιανουαρίου;), το μόνο ορατό και πρωταγωνιστικό στην πολιτική επικαιρότητα αποτέλεσμα όλης αυτής της πολιτικάντικης σεναριολογίας είναι να… χωριστεί το κυβερνητικό στρατόπεδο στα δύο. Από τη μια αυτοί που εισηγούνται εκλογές φέτος (με διαφορετικό σκεπτικό ο καθένας, ανάλογα με τις γενικότερες εκτιμήσεις του και τις… ειδικότερες προσωπικές του πολιτικές) και από την άλλη, οι άλλοι (με ανάλογα «σκεπτικά»), που κατηγορούν τους πρώτους, με πολύ αιχμηρή γλώσσα!
Εντάξει στο (…επικαιροποιημένο) διαχειριστικό επιχείρημα, «ανασχηματισμός και πρόωρες εκλογές δεν προαναγγέλλονται», αλλά -αλήθεια- με τι πρόσωπο θα εμφανισθούν στην κοινωνία αλλά και το σώμα των οπαδών της Ν.Δ. όλοι αυτοί που βγαίνουν φόρα παρτίδα σε ραδιόφωνα και κανάλια και κατακεραυνώνουν τους εισηγητές των πρόωρων εκλογών, κατηγορώντας τους για «ριψάσπιδες», ηττοπαθείς, «πρόθυμους να ρίξουν λευκή πετσέτα», όταν είναι… σχεδόν βέβαιο πως με το που (αν…) ο Καραμανλής εξαγγείλει πρόωρες θα… σπεύσουν να επικροτήσουν τη «μεγαλειώδη» κίνησή του; Και από την άλλη, όλοι αυτοί (υπουργοί, κυρίως…) που εμφανίζονται σε εκπομπές και τηλεπαράθυρα και «διαβεβαιώνουν» (πέρα και άσχετα με τις πίσω από τα φώτα της επικαιρότητας εισηγήσεις τους…) πως «δεν χρειάζεται ο τόπος εκλογές» και «έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας», τι θα έχουν να λένε επίσημα και δημόσια (πλην του… καταφυγίου πως «ανασχηματισμός και εκλογές ανήκουν στις προνομίες του πρωθυπουργού!»), ενδεχομένως την Παρασκευή το πρωί, που ο Καραμανλής θα έχει αποφασίσει να τα παίξει όλα για όλα; Πώς κατάφεραν σε μια τόσο δύσκολη για το κόμμα τους συγκυρία να έχουν… εκ προοιμίου γίνει μαλλιά κουβάρια;