Πολλοί θα αξιολογήσουν ως προεκλογικής λογικής και στόχευσης τα μέτρα. Και πιθανόν, δικαίως. Ταυτόχρονα, όμως, τόσο η ρύθμιση για εξόφληση του ΦΠΑ σε… δόσεις, όσο και η χθεσινή απόφαση για αναστολή των πλειστηριασμών από τις τράπεζες μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου, για χρέη μέχρι 200.000 ευρώ, έρχονται να αποκαλύψουν τα τεράστια και πιεστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το οικονομικό σύστημα, πέρα και άσχετα από την παγκόσμια κρίση που καταχρηστικά και κατ’ εξακολούθηση επιστρατεύει ως άλλοθι η κυβέρνηση και τα οποία έχουν δημιουργήσει ασφυξία, που χρήζει κάποιας αντιμετώπισης, αδιάφορο με το αν συμπίπτει (και βολεύει την εξουσία…) με το προεκλογικό κλίμα…
Δεν είναι, λ.χ., της ίδιας λογικής μέτρα, με το άλλο που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, τη «δωρεά» 120.000 ηλεκτρονικών υπολογιστών σε ισάριθμους μαθητές και μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου, ένα μέτρο που αν δεν μας απατάει η μνήμη είχε πρωτοεξαγγελθεί από την πρώτη περίοδο της «νέας διακυβέρνησης», και δεν υλοποιήθηκε μέσα στα χρονοδιαγράμματα που είχαν ανακοινωθεί, μαζί με τόσα άλλα. Τα κομπιούτερ στα παιδιά θα ‘πρεπε κανονικά (και το κόστος δεν είναι απαγορευτικό…) να ‘χουν διατεθεί κάμποσα χρόνια πριν, δεν υπήρχε κανένας λόγος να ανακοινωθεί η υλοποίηση (ενός «παλιού» τελικά μέτρου…) έξω από το «προεκλογικό» Μέγαρο Μαξίμου.
Το μέτρο, όμως, της εξόφλησης του ΦΠΑ με δόσεις (την ώρα που ο νόμος προβλέπει πως η μη έγκαιρη καταβολή του συνιστά ποινικό αδίκημα), καθώς επίσης και το «πάγωμα» των πλειστηριασμών, αντανακλούν άλλες πραγματικότητες και στοχεύσεις, πέρα από την προεκλογική εκμετάλλευση που ίσως να μέτρησε και αυτή στη σκέψη των αρμοδίων. Ο ΦΠΑ με δόσεις υποτίθεται ότι αποτελεί «ταμειακή διευκόλυνση» στις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επιχειρηματίες, που θα καταβάλλουν με την ανά μήνα υποβολή της «περιοδικής δήλωσης» μόνο το 30% του αναλογούντος ΦΠΑ, και το υπόλοιπο σε δύο μηνιαίες δόσεις – με την επιβολή κάποιου τόκου, έτσι για να «περιγραφεί» ο υπάρχων νόμος που επιβάλλει την άμεση καταβολή του ΦΠΑ, γιατί αλλιώς ο υπόλογος απειλείται με ποινική δίωξη σε βάρος του.
Και παράλληλα, το κράτος ευελπιστεί με το «μέτρο» να… παρακινήσει κάποιους επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες που… εισπράττουν στις συναλλαγές τους τον ΦΠΑ, αλλά «απλώς» δεν τον αποδίδουν, ώστε με τη «διευκόλυνση» να καταβάλουν άμεσα αυτό έστω το 30%, που όμως θα ενισχύσει σημαντικά τα «στεγνά» κρατικά ταμεία. Το πού στηρίζει τις ελπίδες του είναι ένα άλλο ζήτημα – το «μέτρο» όμως αυτό καθ’ αυτό αποκαλύπτει κάποιες πραγματικότητες και κάποιους δυνάμει κινδύνους… Στην επιφαινόμενη πραγματικότητα, όλοι οι συναλλασσόμενοι πληρώνουν τον ΦΠΑ τους με κάθε τους αγορά, που πάει να πει ότι ο επιχειρηματίες προεισπράττει ένα ποσό που στο τέλος του μήνα υποχρεούται να καταθέσει στο κράτος. Και δεν το κάνει. Και το κράτος θέλει να τον «διευκολύνει». Από… τι;
Γιατί στην ουσία (που και αυτή, όμως, τμήμα μόνο της… πραγματικότητας καλύπτει!) όλοι εμείς πληρώνουμε κανονικά τον ΦΠΑ, που ο επιχειρηματίας δεν αποδίδει «διευκολυνόμενος» από το κράτος – δηλαδή: όλοι εμείς… δανειοδοτούμε τους επιχειρηματίες, τους «διευκολύνουμε» στο να εκπληρώσουν άλλες τους πιο πιεστικές υποχρεώσεις (π.χ. προμηθευτές που πιεζόμενοι και αυτοί δεν είναι τόσο… «λαρτζ» όσο το κράτος, θέλουν χρήματα!) και τον ΦΠΑ τους τον «τακτοποιούν» με δόσεις προς το κράτος. Και πίσω από όλα τούτα τα «λογικοφανή», υπάρχει και η… άλλη πραγματικότητα, που λέει (και το λένε κάθε μήνα και τα σχετικά στατιστικά στοιχεία!) πως στην πράξη ένα πολύ μεγάλο τμήμα της αγοράς «δουλεύει» με μεταχρονολογημένες (πολύμηνης διάρκειας) επιταγές, που σε κάποιο βαθμό μετατρέπονται σε «ακάλυπτες». Με άλλα λόγια, ο επιχειρηματίας που «εισέπραξε» μεν (και ΦΠΑ) αλλά στην ουσία εισέπραξε… «χαρτί» που υπόσχεται καταβολή μετρητών μετά από κάμποσους μήνες (και αν…), με… τι μετρητά να πληρώσει στο τέλος του μήνα τον αναλογούντα στις συναλλαγές του ΦΠΑ;
Αν το «μέτρο» θα συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση των εσόδων του κράτους, είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Στο κάτω – κάτω, ένας που όντως δεν έχει να πληρώσει ΦΠΑ, από πού θα «εξοικονομήσει» αυτό το 30%, και ποιες άλλες εξίσου υποχρεωτικές πληρωμές (ταμεία, μισθούς, εξυπηρέτηση δανείων, ΔΕΗ, κ.λπ.) να… παραβλέψει για να καταβάλει αυτό το 30% και τα υπόλοιπα σε δόσεις;
Δεν ξέρουμε πώς ακριβώς το έχει «σκεφθεί» το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, και τι θα αποφασίσει να κάνει με το «μέτρο» η επόμενη κυβέρνηση – διαβλέπουμε όμως τον κίνδυνο, σε ένα «λογικό» βάθος χρόνου ο ΦΠΑ (η μη καταβολή του οποίου, ξαναλέμε, είναι ποινικό αδίκημα) να… μην πληρώνεται κανονικά και να αρχίσει το γνωστό… νεοελληνικό γαϊτανάκι με τις κάθε λίγο και λιγάκι «ρυθμίσεις», «διευκολύνσεις» και… «περαιώσεις»! Νερό σε τρύπια πιθάρια, δηλαδή…