Προφανώς θα πρέπει να μας εξηγήσει ο πρωθυπουργός τους λόγους που τον εμπόδισαν να πραγματοποιήσει τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Για τις οποίες τώρα ζητεί νωπή λαϊκή εντολή. Δεν του έφτανε δηλαδή η εντολή του 2004 ή έστω του 2007 ώστε η κυβέρνησή του να πάρει «χωρίς παλινωδίες όλα τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων», όπως λέει ο ίδιος; Τι ακριβώς τον εμπόδισε, ποιοι τελοσπάντων δεν του επέτρεψαν να επιβάλει τον «αυστηρότερο δυνατό έλεγχο στις δημόσιες δαπάνες ώστε να επιτευχθεί η μεγαλύτερη αποδοτικότητά τους». Γιατί από το 2004 έως σήμερα δεν ελέγχθηκαν;
«Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή αποτελεί εστία κοινωνικής αδικίας», ξαναείπε ζητώντας εκλογές ο πρωθυπουργός. Ή μάλλον ξαναζήτησε πρόωρες εκλογές για αυτόν ακριβώς τον μονίμως αναγγελλόμενο και ποτέ διεξαχθέντα «πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής». Αλήθεια, ποιες άλλες σοβαρότερες έγνοιες, εμπόδισαν τόσα χρόνια την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, να πολεμήσει τη φοροδιαφυγή;
Ο τρίτος σοβαρός λόγος, για τον οποίο ο Κ. Καραμανλής οδηγεί την Ελλάδα στις κάλπες είναι για την πραγματοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών «που δημιουργούν νέες δομές και λειτουργούν ευεργετικά σε μακροχρόνια βάση, διασφαλίζοντας την οικονομική ανάπτυξη»! Τόσο γενικά.
Ρητόρευσε και περί άλλων ο κ. Καραμανλής. Μας εξομολογήθηκε ότι όλα αυτά είχε σκοπό να τα ολοκληρώσει από τώρα έως το 2011(!), αλλά η ανεύθυνη πολιτική του ΠΑΣΟΚ που θα προκαλέσει εκλογές σε έξι μήνες ανακόπτει την πορεία… Είπε ακόμη ότι οι πολίτες έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στο «δύσκολο δρόμο» της δικής του πρότασης ευθύνης και τον «εύκολο δρόμο» της άλλης πλευράς…
Προφανώς ούτε ο κ. Καραμανλής πρόκειται να μας εξηγήσει γιατί άργησε πεντέμισι ολόκληρα χρόνια να ξεκινήσει αυτή τη μάχη, ούτε ο κ. Παπανδρέου θα αποκαλύψει λεπτομέρειες του δικού του σχεδίου.
Θα ψηφίσουμε ό,τι ψηφίζουμε συνήθως, ή το μη χείρον, ή τίποτα. Το χειρότερο: θα συνεχίσουμε μάλλον να μην πιστεύουμε κανέναν, να μην ελπίζουμε τίποτα.