Το βράδυ της Δευτέρας ο Ακης Τσοχατζόπουλος το πέρασε καρφωμένος στο τηλέφωνο, περιμένοντας εναγωνίως κλήση από τον Νίκο Αθανασάκη για να του ξεκαθαρίσει εάν θα συμπεριλαμβανόταν στο ψηφοδέλτιο.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Θεσσαλονίκης είχε εγκρίνει ομόφωνα -για την ακρίβεια, δεν είχε φέρει αντιρρήσεις- την υποψηφιότητά του και απέμενε το O. Κ. της Ιπποκράτους για να δοκιμάσει την τύχη του στην εκλογική κολυμβήθρα για ύστατη φορά. Το τηλεφώνημα δεν έγινε ποτέ και γύρω στις έντεκα χθες το μεσημέρι ετοίμασε τη δήλωση «μη αποδοχής της τιμητικής πρότασης», την οποία και διένειμε στα ΜΜΕ.
Στην πραγματικότητα ο 70χρονος βετεράνος πολιτικός του ΠΑΣΟΚ είχε αντιληφθεί από καιρό ότι στο σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν τον ήθελαν. Πίστευε όμως ότι μπορεί να συνεισφέρει στις εκλογές και επεδίωκε να είναι υποψήφιος στην Α΄ Θεσσαλονίκης. Τα μηνύματα επ’ αυτού ήταν ξεκάθαρα και κάθε άλλο παρά ελπιδοφόρα.
Ηλπιζε ώς το τέλος
Από τον Απρίλιο επεδίωκε ραντεβού με τον Γιώργο Παπανδρέου, πλην όμως όλες οι πόρτες ήταν κλειστές. Οταν κάποια στιγμή, μετά τις ευρωεκλογές και πολλές προσπάθειες, κατάφερε να επικοινωνήσει με τον κ. Νϊκο Αθανασάκη, η απάντηση στο ερώτημά του τι σκέφτονται για ενδεχόμενη υποψηφιότητά του στις βουλευτικές ήταν «θα δούμε». Παρά ταύτα ήλπιζε έως την ύστατη ώρα ότι κάτι μπορεί να γίνει και να συμπεριληφθεί στη λίστα, μολονότι πολλοί από τους κομματικούς του φίλους στη συγκέντρωση που συγκάλεσε το περασμένο Σάββατο στη Θεσσαλονίκη, του είπαν «Ακη, μην επιμένεις, το κλίμα στην Αθήνα δεν είναι καλό για σένα». Προέβαλε επ’ αυτού ως αντεεπιχείρημα όχι μόνο την ιστορία του και τους δεσμούς με την κομματική βάση (και) στη Θεσσαλονίκη, αλλά και τις δημοσκοπήσεις που σε περίπτωση επικράτησης του ΠΑΣΟΚ τον φέρουν να εκλέγεται πίσω από τον Σπύρο Βούγια. Ομως, άλλαι αι βουλαί της σημερινής ηγεσίας, με την οποία τα τελευταία χρόνια το ιστορικό στέλεχος στην πραγματικότητα δεν είχε καμία ψυχική και πολιτική επαφή.
Μετά τη μη επανεκλογή του το 2007 -για την οποία, όπως και τώρα λέει, ευθύνονται «οι Ηρακλειδείς του στέμματος» -, ο Ακης Τσοχατζόπουλος όργωνε την Ελλάδα σε μια προσπάθεια να συγκροτήσει οργανωτικά την «κοινωνική αριστερά», ένα ρεύμα στην αριστερή πτέρυγα της εσωκομματικής γεωγραφίας. Στην Ιπποκράτους όλα αυτά φάνταζαν σαν επικίνδυνες ιδεολογικές γραφικότητες.
Ο πιο πιστός σύντροφος και συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου φάνηκε ότι για τη νέα κομματική πραγματικότητα ήταν βαρίδι, σύμβολο μιας εποχής που έκλεισε και αυτό σηματοδοτεί και το τελείωμά του απο την πολιτική με τον αποκλεισμό του απο το ψηφοδέλτιο. Εδωσε βέβαια, όπως λένε οι επικριτές αλλά και συνεργάτες του, και αυτός λαβές προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα με συμπεριφορές μεγιστάνα και επιδείξεις χλιδής, αλλά ο ίδιος επιμένει ότι όλα αυτά έιναι κατευθυνόμενα και στόχο είχαν την πολιτική του εξόντωση. Σε κάθε περίπτωση, η μακρά πολιτική διαδρομή του «ωραίου Ακη» έφτασε στο τέλος της, τουλάχιστον για το κόμμα που υπηρέτησε πιστά μέχρι παρεξηγήσεως. Δεν ήταν λίγοι οι σύντροφοί του, ανεξάρτητα αν ανήκουν στο φίλιο ή στο αντίπαλο εσωκομματικό στρατόπεδο, που μόλις πληροφορήθηκαν την πολιτική του εκτέλεση, δεν ένιωσαν άνετα με τον τρόπο που τον «τελείωσε» ο Γιώργος Παπανδρέου και ο περί αυτόν σκληρός πυρήνας της Ιπποκράτους.
«Δεν είμαι ο τυχαίος»
«Ηταν απαράδεκτη η συμπεροφορά τους απέναντί μου. Εγω δεν είμαι ο τυχαίος. Δεν έπρεπε να με φτάσουν στο σημείο να αναγκαστώ να πω μέχρι εδώ. Η βάση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξυπνήσει και να δυναμώσει το κόμμα ΠΑΣΟΚ» είπε χθες το βράδυ στην «Κ» επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη. Παρά την πικρία του, ο Ακης Τσοχατζόπουλος δηλώνει ότι θα εργαστεί με όλες του τις δυνάμεις για τη «μεγάλη νίκη που έρχεται». Στη Θεσσαλονίκη οι ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι ξεκίνησαν ήδη να σκέπτονται τη διανομή των πολιτικών ιματίων του, αυτά τέλος πάντων που σε επίπεδο μηχανισμού και ψήφων έχουν απομείνει. Στο ερώτημα «τι θα κάνει ο Ακης;», η απάντησή του είναι: «Δεν έχω την υποχρέωση να στηρίξω κανέναν» …