Τα σχολεία ανοίγουν, τα μάτια ανοίγουν;

Να ‘μαστε πάλι στο σύνηθες σχήμα μας με την επιστροφή του «Φιλίστορα» -που τόσο μας έλειψε αυτές τις τρεις ημέρες λόγω απουσίας του Μιχάλη Κατσίγερα- να μας έχει στα δεξιά του, όπως απαιτούν οι καλοί τρόποι! Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη στην επιστροφή των μαθητών στα θρανία, για τον Αγιασμό και την επανασύνδεση δασκάλων και συμμαθητών στις τάξεις για τη νέα σχολική χρονιά, που τελεί και υπό το φάσμα της γρίπης! Μεσολαβεί ένα τελευταίο ξένοιαστο Σαββατοκύριακο και από τη Δευτέρα 14/9 τα μαθήματα αρχίζουν, στα δημόσια δίνουν τα βιβλία, στα ιδιωτικά τα ανοίγουν για μια πρώτη αναγνωριστική ματιά στο τι τους περιμένει, με καλύτερη όπως πάντα ώρα, αυτή του διαλείμματος! Το μεγαλύτερο βασανιστήριο, μετά τις τρίμηνες διακοπές, είναι το ξύπνημα από τα χαράματα, για εκείνους τους μαθητές που τους παίρνει το σχολικό και διανύουν αποστάσεις σε πηγμένους, ήδη από την κυκλοφορία, δρόμους! 7.25 π.μ. τα πούλμαν στα προάστια γεμίζουν από αγουροξυπνημένους μαθητές και μαθήτριες, δημοτικού και γυμνασίου – λυκείου. Οι μεγαλύτεροι, που εννοούν να μη χάσουν το βραδινό «Grey’s Anatomy» και πρέπει να πιουν το γάλα τους, το εγερτήριο είναι στις 7 παρά τέταρτο, άρα το σπίτι ξυπνά στις εξίμισι! «Οποιο κόμμα καταλάβει τον καημό μας και μας δώσει έναν υπουργό Παιδείας με κατανόηση – ν’ αρχίζουν τα μαθήματα σε ώρα ανθρώπινη, θα ‘χει την ψήφο μας, όταν γίνουμε… 18 χρόνων», ήταν ένα αίτημα που υπεβλήθη στη στήλη. «Ας σχολάμε αργότερα, αλλά το ξύπνημα από τα χαράματα είναι βάρβαρο!». Κύριε Αρη Σπηλιωτόπουλε, που είσαστε νέος και όχι πολύ μακριά από τα πανεπιστημιακά θρανία, σας μεταβιβάζουμε το μήνυμα! Για να σοβαρευτούμε: η σημερινή ημέρα αφιερωμένη στα «πρωτάκια» και στην πρώτη τους εμπειρία μακριά από το σπίτι και το παντελόνι της μαμάς, βρίσκει την κυβέρνηση σε προεκλογική δίνη, να δίνει λόγο για κάθε τυχόν έλλειψη στα σχολικά κτίρια – ας ελπίσουμε πως όλα θα πάνε καλά, για τους μαθητές που είναι το δυναμικό παρόν και μέλλον του τόπου! Πολλά θα κριθούν και από την κατάσταση που θα βρουν, δάσκαλοι και παιδιά, στο κατώφλι της νέας σχολικής χρονιάς! Πάντως, με τις εκλογές, θα κλείσουν πάλι τα σχολεία για να γίνουν εκλογικά κέντρα κι έτσι θα ‘χουμε κι εμείς, οι ψηφοφόροι, να επισκεφθούμε τα σχολεία, να δούμε, ιδίοις όμμασιν, πώς είναι τα σχολεία όπου τα παιδιά περνούν τη μισή τους ημέρα. Με το πήγαινε – έλα – διάβασε – δες και τηλεόραση (για να είμαστε ρεαλιστές, αυτό γίνεται σε κάθε σπίτι!), πόση ώρα μένει για τον ύπνο; Εξι – επτά ώρες; Είναι αυτό αρκετό; Οσο για τα παιδιά του δημοτικού, που οι γονείς τους ως εργαζόμενοι, έχουν το δικαίωμα να παρατείνουν την παραμονή του παιδιού τους στο σχολείο και μετά τις δωδεκάμισι ώς τις τέσσερις το απόγευμα, που τα παραλαμβάνουν, αυτά των «ολοήμερων» σχολείων, τι εμπειρίες θα ‘χουν σ’ αυτές τις τρεισήμισι ώρες βαρεμάρας και αναμονής; Με ξυπνητήρι η έγερση, με περπάτημα μισοκοιμισμένα ή με κουτούλημα στα τζάμια του σχολικού – καλημέρα, παιδιά και κουράγιο…